Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2015r. w S.

odwołania T. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 29 kwietnia 2014 r. Nr (...)- (...)

w sprawie T. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo T. Z. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 marca 2014r. do 31 lipca 2015r.

Sygn. akt: IV U 592/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 29 kwietnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił T. Z. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 marca 2014r. wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła T. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazała m.in., że stan zdrowia nie pozwala jej na podjęcie jakiejkolwiek pracy. Choruje na padaczkę i w czasie ataku złamała nogę, która jest teraz nie w pełni sprawna i zmusza ja do chodzenia o kuli (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 22 kwietnia 2014r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona T. Z. do 28 lutego 2014r. uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 17 lutego 2011r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 28 lutego 2014r. k.280 akt rentowych). W dniu 4 lutego 2014r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.285 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 6 marca 2014r. ustalił, że ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do prac do 31 marca 2017r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 6 marca 2014r. k.288 akt rentowych).

Na skutek zgłoszenia przez Zastępcę Głównego Lekarza Orzecznika (...) Oddział w S. zarzutu wadliwości do powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika (zarzut wadliwości z 18 marca 2014r. k.15 tom dokumentacji medycznej akt rentowych) ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 22 kwietnia 2014r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 22 kwietnia 2014r. k.292 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 29 kwietnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 29 kwietnia 2014r. k.293 akt rentowych).

Ubezpieczona ma(...)lata. Uczyła się w technikum rolniczym, ale nie ukończyła go. Przez 6 lat – do czasu ustalenia prawa do renty pracowała jako sprzedawca. Od 1 grudnia 1991r. do 28 lutego 2014r. przebywała na rencie z tytułu niezdolności do pracy, w tym okresie nie pracowała zawodowo (kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych i kopia świadectwa pracy k.3-4 akt rentowych, decyzja o ustaleniu prawa do renty od 1 grudnia 1991r. k.22-23 akt rentowych i wyjaśnienia ubezpieczonej k.29-29v - nagranie od minuty 1 do 7).

Ubezpieczona cierpi na padaczkę z napadami uogólnionymi toniczno-klonicznymi, pourazową chorobę zwyrodnieniową przedziału przyśrodkowego kolana prawego ze szpotawością, ograniczeniem ruchomości i niestabilnością więzadłową, a także zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z przewlekłym zespołem, bez ograniczenia funkcji ruchowej. Stan zaawansowania tych schorzeń, a w szczególności padaczka przebiegająca z napadami średnio kilka razy w ciągu miesiąca, a niekiedy kilka razy w ciągu dnia, a także pourazowa choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, której następstwem jest szpotawość tego stawu z ograniczeniem jego ruchomości, co powoduje chód z utykaniem, stanowi przeciwwskazanie do pracy zawodowej wymagającej długiego stania i chodzenia oraz pracy na wysokości. W tych okolicznościach ubezpieczona jest w dalszym ciągu częściowo niezdolna do pracy zawodowej zgodnej z jej kwalifikacjami (w zawodzie sprzedawcy) do 31 lipca 2015r. (opinia biegłych z zakresu ortopedii i neurologii k.8 i 10 akt sprawy oraz opinia uzupełniająca tych samych biegłych k.21 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej T. Z. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonej istnieje nadal niezdolność do pracy i jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych z zakresu ortopedii i neurologii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest w dalszym ciągu osobą częściowo niezdolną do pracy, przy czym przewidywany okres tej niezdolności do pracy to 31 lipca 2015r. (opinia k.8-10 i 21 akt sprawy). W złożonej opinii biegli rozpoznali u ubezpieczonej schorzenie neurologiczne w postaci padaczki przebiegającej z napadami uogólnionymi toniczno-klonicznymi oraz schorzenie narządu ruchu, w tym pourazową chorobę zwyrodnieniową przedziału przyśrodkowego kolana prawego ze szpotawością, ograniczeniem ruchomości i niestabilnością więzadłową, co powoduje upośledzenie funkcji chodu. Schorzenia te powodują w ocenie biegłych dalszą częściową niezdolność ubezpieczonej do pracy w zawodzie sprzedawcy wymagającej długiego stania i chodzenia. Analizując opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Należy podkreślić, że stwierdzona u ubezpieczonej choroba kolana jest wynikiem urazu doznanego w czasie napadu padaczki w 2008r. Pokazuje to jak daleko idące skutki dla zdrowia ubezpieczonej ma stwierdzone schorzenie neurologiczne. Dodać również należy, że na rozprawie w dniu 4 marca 2015r. ubezpieczona okazała kartę informacyjną z leczenia szpitalnego w okresie od 13 do 16 września 2014r., tym razem z powodu urazu głowy doznanego w czasie upadku podczas ataku padaczki (k.29v akt sprawy).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.