Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 684/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2015r. w S.

odwołania K. R.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 30 kwietnia 2014 r. Nr (...)/20

w sprawie K. R.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 684/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 kwietnia 2014 r. znak: (...)/20 Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił K. R. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, iż Komisja Lekarska Kasy orzeczeniem z dnia 28.04.2014 r. nie stwierdziła u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożył K. R. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Podnosił, że ze względu na schorzenia kręgosłupa i przebyty w 1996 r. udar móżdżku nie jest zdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a gdyby nie przebyte rehabilitacje byłyby nawet niezdolny do samodzielnej egzystencji (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 28 kwietnia 2014r., która uznała, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

K. R. ur. (...) jest rolnikiem i podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników. Ma (...) lat. W dniu 19 lutego 2014 r. wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym na dalszy okres (wniosek k.54-akt organu rentowego). Ubezpieczony pobierał rentę rolniczą w okresie od 08.04.2013 r. do 31.03.2014 r. na podstawie decyzji z dnia 16 kwietnia 2013 r. (k. 49-50 akt rentowych).

Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 18 marca 2014 r. nie uznał ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy z 18.03.2014 r. k.62 akt organu rentowego).

Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy (k.64 akt rentowych) ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 28 kwietnia 2014 r. nie uznała ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej Kasy z 28.04.2014 r. k. 69 akt organu rentowego). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 30 kwietnia 2014r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 30.04.2014r. k.71 akt organu rentowego).

Biegli lekarze o specjalizacjach: ortopeda – traumatolog, neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznali u ubezpieczonego okresowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego z nawracającym zespołem korzeniowym lewostronnym na podłożu zmian zwyrodnieniowych i wielopoziomowych dyskopatycznych bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej, bóle i zawroty głowy w wywiadzie, chondropatię stawów kolanowych bez ograniczenia ruchomości stawów i sprawności chodu i uznali ubezpieczonego za zdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegli w swojej opinii stwierdzili, że rozpoznane schorzenia narządu ruchu przebiega z okresami zaostrzeń i remisji dolegliwości. Aktualnie bieli nie stwierdzili istotnego zaostrzenia dolegliwości bólowych kręgosłupa i stawów obwodowych. W badaniu przedmiotowym stwierdzili prawidłową ruchomość kręgosłupa we wszystkich odcinkach, bez objawów korzeniowych i ubytkowych neurologicznych istotnych funkcjonalnie, prawidłową ruchomość stawów kończyn górnych i dolnych, stwierdzili, że ubezpieczony jest sprawny ruchowo, bez upośledzenia sprawności chodu. Biegli wskazali również, że w okresach zaostrzeń dolegliwości bólowych ubezpieczony wymaga leczenia farmakologicznego i rehabilitacji i wówczas może być okresowo niezdolny do pracy w ramach zasiłku chorobowego, ale obecnie nie stwierdzają całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym z powodu schorzenia narządu ruchu. Biegli wskazali również, że w badaniu MR mózgu nie stwierdza się objawów ogniskowego uszkodzenia (...) i nie ma podstaw do rozpoznania przebytego w przeszłości udaru móżdżku. Bóle i zawroty głowy bez objawów ogniskowego uszkodzenia centralnego układu nerwowego wymagają okresowego leczenia farmakologicznego, ale nie powodują niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych k. 11).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie K. R. nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust. 2 wskazanego przepisu – w przypadku ubezpieczonego, który ukończył 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił osobistą zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Z przedstawionych wyżej ustaleń Sądu wynika, że ubezpieczony podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu. Z opinii biegłych lekarzy zaś wynika, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Analizując opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy specjalizujących się w schorzeniach występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonego i jego badaniem. Ponadto opinia ta nie została zakwestionowana przez żadną ze stron. Na rozprawie ubezpieczony złożył kopię historii choroby z poradni ortopedycznej, którą również przedłożył biegłym opiniującym w sprawie na badaniu (k. 9 i 19), konsultację u neurochirurga z 20.10.2014 r., gdzie lekarz powołuje się na badanie MR z 10.07.2014 r., którym również biegli dysponowali wydając opinie w przedmiotowej sprawie (k. 10) oraz kopię skierowania na operację wyznaczoną na 24.05.2016 r. (k.23). Powyższe kopie dokumentów nie wnoszą nic istotnego do sprawy, bowiem wynik badania MR z 10.07.2014 r. był biegłym sądowym znany w momencie wydawania opinii w przedmiotowej sprawie. Fakt zaś, że przyjęcie do szpitala zostało ubezpieczonemu wyznaczone dopiero na 24.05.2016 r. oznacza, że stan narządu ruchu ubezpieczonego jest stabilny i brak było podstaw do przyjęcia w trybie nagłym. Ponadto ubezpieczony nie zgłosił ani pisemnie, ani ustnie żadnych zastrzeżeń do opinii biegłych.

Wskazać również należy, że biegli w swojej opinii wskazali, że rozpoznane schorzenia narządu ruchu u ubezpieczonego przebiegają z okresami zaostrzeń i remisji dolegliwości. Aktualnie bieli nie stwierdzili istotnego zaostrzenia dolegliwości bólowych kręgosłupa i stawów obwodowych. W badaniu przedmiotowym stwierdzili prawidłową ruchomość kręgosłupa we wszystkich odcinkach, bez objawów korzeniowych i ubytkowych neurologicznych istotnych funkcjonalnie, prawidłową ruchomość stawów kończyn górnych i dolnych, stwierdzili, że ubezpieczony jest sprawny ruchowo, bez upośledzenia sprawności chodu. Biegli wskazali również, że w okresach zaostrzeń dolegliwości bólowych ubezpieczony wymaga leczenia farmakologicznego i rehabilitacji i wówczas może być okresowo niezdolny do pracy w ramach zasiłku chorobowego, ale obecnie nie stwierdzają całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym z powodu schorzenia narządu ruchu. Biegli wskazali również, że w badaniu MR mózgu nie stwierdza się objawów ogniskowego uszkodzenia (...) i nie ma podstaw do rozpoznania przebytego w przeszłości udaru móżdżku. Bóle i zawroty głowy bez objawów ogniskowego uszkodzenia centralnego układu nerwowego wymagają okresowego leczenia farmakologicznego, ale nie powodują niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (opinia biegłych k. 11).

Mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzić należało, że ubezpieczony nie spełnia ustawowych przesłanek do ustalenia prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, bowiem nie stwierdzono u niego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, dlatego na podstawie art.477 1 § 1 kpc Sąd oddalił odwołanie.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.