Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w B. w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Dariusz Wiśniewski

Protokolant Joanna Radziszewska

przy udziale Prokuratora Elżbiety Bułat

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 20 kwietnia 2015 roku

sprawy:

R. N. , syna A. i H. z domu K., urodzonego w dniu (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 28 grudnia 2014 roku około godziny 22:15 w B. na ulicy (...), na drodze publicznej, kierował samochodem osobowym marki R. o numerze rejestracyjnym (...), będąc w stanie nietrzeźwości, co potwierdziło badanie z wynikiem 1,14 mg/dm ³ alkoholu
w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, orzeczonego wyrokiem II K 545/13 Sądu Rejonowego w B. z 28 stycznia 2014 roku, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

to jest o czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. ,

II.  w dniu 28 grudnia 2014 roku w B. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia karty bankomatowej banku (...) o numerze (...) należącej do K. N.,
to jest o czyn z art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. ,

I.  Oskarżonego uznaje za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów i:

1)  za czyn opisany w punkcie I aktu oskarżenia na mocy art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje go, zaś na mocy art. 178a § 4 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  za czyn opisany w punkcie II aktu oskarżenia na mocy art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na mocy art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

III.  Na mocy art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 (pięciu) lat.

IV.  Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza oskarżonemu jego zatrzymanie
w okresie od dnia 28 grudnia 2014 roku do dnia 29 grudnia 2014 roku, jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności uznając za równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

V.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem pozostałych kosztów sądowych w sprawie.

S ę d z i a :

II K 73/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 grudnia 2014 roku, około godziny 13:00, w mieszkaniu P. W. w B., z wyżej wymienionym spotkali się: jego lokator, K. N. oraz ich kolega, R. N.. Przez kilka kolejnych godzin wszyscy trzej mężczyźni spożywali alkohol w postaci wódki oraz piwa. W pewnym momencie, wykorzystując nieuwagę K. N., R. N. wyjął
z jego portfela kartę bankomatową o numerze (...), wydaną przez (...) S.A. Potem, trzykrotnie udawał się z nią do pobliskiego sklepu sieci (...) i wykorzystywał ją w celu dokupienia alkoholu na libację, płacąc nią „zbliżeniowo”, czyli bez konieczności wprowadzania kodu (...), rachunki opiewające na kwoty 33,59 zł, 37,66 zł i 41,80 zł.

D o w ó d : zeznania K. N. (k. 13o – 15, 24o).

D o w ó d : informacje o transakcjach (k. 26 – 28).

W godzinach wieczornych, R. N. postanowił ponownie udać się na zakupy, tym razem korzystając z należącego do P. W. samochodu osobowego marki R. o numerze rejestracyjnym (...). R. N. usiadł za kierownicą tego pojazdu, zaś P. W. zajął w nim przedni fotel pasażera. K. N. pozostał w mieszkaniu i położył się spać. Około godziny 22:15, na ulicy (...) w B., mającej status drogi publicznej, znajdującym się w ruchu pojazdem P. W. zainteresowali się funkcjonariusze Policji, patrolujący teren miasta oznakowanym radiowozem, którzy postanowili zatrzymać go do kontroli, używając do tego celu sygnałów świetlnych i dźwiękowych. R. N. zastosował się do ich polecenia, ale zaraz po zatrzymaniu się, zanim policjanci zdążyli podejść do kierowanego przez niego samochodu, przesiadł się z fotela kierowcy na tylną kanapę.

D o w ó d : notatka (k. 2).

D o w ó d : zeznania P. W. (k. 12o, 30o).

R. N. i P. W. nie chcieli powiedzieć policjantom, kto kierował autem, dlatego obaj zostali zatrzymani. Następnie, poddano ich badaniom stanu trzeźwości. R. N. o godzinie 23:32 miał 1,14 mg/dm ³, a o godzinie 23:34 – 1,11 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu. U P. W. o godzinie 23:48 i godzinie 23:50 uzyskano dwukrotnie nieco wyższy wynik – 1,43 mg/dm ³. W toku dalszych czynności, od R. N. zabezpieczono należącą do K. N. kartę bankomatową.

D o w ó d : protokół zatrzymania rzeczy (k. 3 – 5).

D o w ó d : protokoły badania stanu trzeźwości (k. 6 – 7).

D o w ó d : protokoły zatrzymania osób (k. 8, 10).

D o w ó d : materiał poglądowy (k. 23).

D o w ó d : kserokopia świadectwa wzorcowania (k. 51).

R. N. był kilkakrotnie karany sądownie. W szczególności, wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia 18 listopada 2005 roku w sprawie o sygnaturze akt V K 2225/05 został skazany za czyn z art. 178a § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na 3 lata, którą później odbywał w okresie od dnia 12 czerwca 2009 roku do dnia 23 grudnia 2009 roku. Wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 1 października 2012 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 389/12 został z kolei skazany za występek z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 18 grudnia 2013 roku do dnia 18 czerwca 2014 roku. Nadto, wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 28 stycznia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 545/13 został ponownie skazany za czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, a zarazem orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Co istotne, R. N. nigdy nie posiadał prawa jazdy.

D o w ó d : dane o karalności i odpisy orzeczeń (k. 32 – 39).

D o w ó d : informacja ze Starostwa Powiatowego w B. (k. 49).

W związku z powyższym, R. N. został oskarżony o popełnienie występków z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i z art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. Oskarżony przyznał się do winy. Wyjaśnił (por. k. 20 – 20o, 45), że krytycznego dnia, około godziny 13:00, przyjechał do swojego znajomego, P. W., zamieszkałego w B.. Na miejscu zastał również drugiego kolegę, K. N.. Wspólnie spożywali alkohol w postaci wódki i piwa. W pewnym momencie, z portfela K. N. wyciągnął kartę bankomatową. Nie zapytał go, czy może jej użyć. Wieczorem postanowił pojechać do sklepu, aby dokupić alkoholu. Usiadł za kierownicą pojazdu P. W.. Wymieniony zajął przedni fotel pasażera. Poruszali się ulicą (...), gdy zatrzymała ich Policja. Oskarżony przyznał, że bał się odpowiedzialności karnej za jazdę samochodem w stanie nietrzeźwości, dlatego przed rozpoczęciem kontroli przesiadł się na tylną kanapę pojazdu.

Sąd zważył, co następuje:

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że w dniu 28 grudnia 2014 roku, około godziny 22:15, R. N. kierował samochodem osobowym marki R. o numerze rejestracyjnym (...), będącym własnością P. W., przewożąc go na przednim fotelu pasażera. Wynika to z zeznań wyżej wymienionego, które w pełni zasługują na obdarzenie przymiotem wiarygodnych. Notatka, którą sporządził funkcjonariusz Policji, nie pozostawia też wątpliwości co do tego, że na ulicy (...) w B., mającej status drogi publicznej, wskazany pojazd został zatrzymany do kontroli, zaś obu znajdujących się w nim mężczyzn poddano badaniu, które wykazało, że znajdowali się oni w stanie nietrzeźwości. O godzinie 23:32 R. N. miał 1,14 mg/dm ^{( 3)}, zaś o godzinie 23:34 – 1,11 mg/dm ^{( 3)} alkoholu w wydychanym powietrzu. Podkreślić należy, że do testów użyto urządzenia wyposażonego w aktualne świadectwo wzorcowania, a niepewność dokonanych nim pomiarów nie przekracza 0,02 mg/l. Ze zgromadzonej dokumentacji wynika również jednoznacznie, że R. N. był wcześniej karany sądownie, w tym raz za czyn z art. 178a § 1 k.k. i dwa razy za występki z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. W dniu 28 grudnia 2014 roku obowiązywał go także zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, orzeczony, w związku ze skazaniem za przestępstwo, prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego (...) z dnia 28 stycznia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 545/13. Co więcej, oskarżony nigdy nie posiadał prawa jazdy, natomiast analizowanego czynu dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec niego za umyślne przestępstwo podobne.

Poza sporem pozostaje również, że w dniu 28 grudnia 2014 roku, przed jazdą samochodem, R. N. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia karty bankomatowej o numerze (...)
924, wydanej K. N. przez (...) S.A., w ten sposób, że wykorzystując nieuwagę wyżej wymienionego wyciągnął ją z jego portfela i zatrzymał w celu dokonywania zakupów. Powyższe w sposób jednoznaczny wynika ze zgodnych depozycji K. N. i P. W., znajdujących oparcie w przedstawionej przez pokrzywdzonego historii operacji płatniczych oraz fakcie ujawnienia opisanej karty bankomatowej przy oskarżonym w chwili jego zatrzymania.

R. N. nie kwestionował żadnej z powyższych okoliczności, przyznając zwłaszcza, że w dniu 28 grudnia 2014 roku spożywał alkohol, a później kierował samochodem po drodze publicznej. Nie miał zastrzeżeń co do przebiegu kontroli drogowej, ani wyników badania stanu jego trzeźwości. Podał także, że wyjął z portfela K. N. kartę bankomatową i zabrał ją, aby płacić nią za zakupy, nie pytając pokrzywdzonego o zgodę.

Reasumując, zebrany w tej sprawie materiał dowodowy bezspornie wykazał, że R. N. zrealizował swoim zachowaniem ustawowe znamiona występków z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz z art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k.

Sąd wymierzył R. N.: za pierwszy z wyżej wymienionych czynów – karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a za drugi z nich – karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Kierując się zasadą absorpcji Sąd orzekł wobec oskarżonego karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okres jego zatrzymania w niniejszej sprawie w dniach 28 i 29 grudnia 2014 roku.

Podstawową przesłanką obciążającą była tutaj uprzednia, wielokrotna karalność oskarżonego za przestępstwa podobne. Kierując po raz kolejny samochodem w stanie nietrzeźwości, R. N. działał przy tym w warunkach recydywy, swoją postawą okazując rażące lekceważenie obowiązujących norm prawnych i demonstrując bardzo wysoki stopień demoralizacji. Uwadze Sądu nie umknęło także, iż oskarżony usiadł za kierownicą samochodu bez ważnej życiowo potrzeby, bezpośrednio po tym, jak zakończył kilkugodzinne spożywanie alkoholu, a następnie poruszał się drogą publiczną przez centrum miasta, przewożąc pasażera i stwarzając wielkie zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Sąd uwzględnił także i to, że w chwili tego czynu R. N. znajdował się w stanie wręcz upojenia alkoholowego, a przy tym próbował uniknąć odpowiedzialności karnej, uciekając z fotela kierowcy. Nie bez znaczenia pozostawało również, że oskarżony nie posiadał nigdy prawa jazdy. Sąd uznał zarazem, że stopień społecznej szkodliwości czynu z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wyraźnie górował nad tym, który wiązał się z występkiem z art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k., zaś mając na uwadze fakt, że oba te przestępstwa zostały popełnione w odstępie kilku godzin, określając wymiar kary łącznej oparł się na zasadzie absorpcji. Oskarżony przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia zasadniczo zgodne z dokonanymi ustaleniami faktycznymi, ale ponieważ ujęto go na gorącym uczynku, postawę taką uznać należy za oczywistą i nie zasługującą na szczególne wyróżnienie. W konsekwencji, Sąd nie dopatrzył się w tej sprawie istotnych okoliczności łagodzących. Mając zaś na uwadze uprzednią karalność R. N., nie sposób było zaryzykować wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej, co stanęło na przeszkodzie skorzystaniu z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary łącznej, zwłaszcza, że w przypadku występków z art. 178a § 4 k.k. jest ona zastrzeżona tylko dla szczególnych sytuacji.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności obciążające, przekładające się bezpośrednio na stwarzane przez oskarżonego zagrożenie dla bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego, Sąd uznał także za konieczne wyeliminowanie R. N. z grona kierowców wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat.

Nadmienić należy, że treść wyroku jest zgodna z wnioskiem złożonym przez oskarżonego na etapie postępowania przygotowawczego (por. k. 47).

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 627 k.p.k., w tym o wysokości opłaty z uwzględnieniem art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity – Dz. U. z 1983 roku, Nr 49, poz. 223, z późn. zm.).

S ę d z i a :