Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 38/15

POSTANOWIENIE

Dnia 24 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Elżbieta Kala (spr.)

Sędziowie: SO Marek Tauer

SO Wiesław Łukaszewski

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2015r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. Ż.

z udziałem (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w G.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. akt VIII GC 2443/14

postanawia:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dn. 14.01.2015 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy uznał się niewłaściwym miejscowo i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gdyni – VI Wydział Gospodarczy.

W uzasadnieniu sąd wskazał, iż w przedmiotowej sprawie w § 18 ust. 3 umowy nr (...) z dn. 15.01.2015 r. strony ustaliły, że sądem właściwym wyłącznie do rozstrzygania sporów pomiędzy stronami będzie sąd właściwy miejscowo dla siedziby zamawiającego, tj. pozwanego. Z tego względu Sąd Rejonowy uznał, iż strony skutecznie dokonały prorongacji w/w sądu, który jest wyłącznie właściwy do rozpoznania tej sprawy (art. 46 § 1 k.p.c).

Zażalenie na powyższe orzeczenie złożył powód, wnosząc o jego uchylenie.

Skarżący podniósł, iż w niniejszym postępowaniu dochodzi ochrony prawnej z tytułu dwóch umów zlecenia zawartych z pozwanym w trybie przewidzianym w art. 66-70 k.c, które są odrębnymi, niezależnymi czynnościami prawnymi od załączonej do pozwu umowy nr (...) i które nie stanowią przedmiotu tej umowy, a w szczególności prace objęte tymi zleceniami nie były też robotami dodatkowymi w rozumieniu § 10 umowy. Powód dodał, że umowę nr (...) z dn. 15.01.2014 r. dołączył do pozwu jedynie w celu wykazania umocowań L. W. do akceptowania ofert powoda i J. J. do odbioru prac wykonanych przez powoda.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Zażalenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty podniósł, iż prace wskazane przez powoda w fakturach nr (...) stanowiły roboty dodatkowe, w rozumieniu (...) umowy stron nr (...).

Ponieważ powód w zażaleniu zakwestionował ten fakt, uznać należy, że jest to okoliczność sporna między stronami, która zostanie ustalona dopiero przez sąd podczas merytorycznego rozpoznawania sprawy. Tym bardziej, że pozwany w uzasadnieniu sprzeciwu, odpierając roszczenie powoda i argumentując swoje stanowisko i zarzuty, wielokrotnie powoływał się na umowę zawartą między stronami, wywodząc z niej określone skutki, jak również odniósł się do powoływanej przez powoda konieczności sporządzenia aneksu w przypadku robót dodatkowych.

Zatem dopiero przeprowadzenie postępowania dowodowego pozwoli sądowi na ustalenie, czy istotnie zastosowanie w niniejszej sprawie będą miały postanowienia łączącej strony umowy nr (...), czy też nie. Tym samym, nie można w chwili obecnej stwierdzić w sposób jednoznaczny, że roszczenie którego dochodzi powód w niniejszym postępowaniu wynika z odrębnych, niezależnych od umowy stron czynności prawnych.

Jednocześnie więc nie można uznać, że powód miał podstawy do wytoczenia powództwa przed Sądem Rejonowym w Bydgoszczy zgodnie z art. 34 k.p.c w zw. z art. 454 § 1 k.c., z pominięciem § 18 ust. 3 umowy nr (...) z dn. 15.01.2014 r., w którym strony postanowiły, że sądem wyłącznie właściwym do rozstrzygania sporów pomiędzy stronami będzie sąd właściwy miejscowo dla siedziby zamawiającego tj. pozwanego.

Stwierdzić też trzeba, że z uzasadnienia pozwu nie wynika aby powód złożył do akt umowę nr 1/2014 jedynie w celu wykazania umocowania L. W. do akceptowania ofert powoda i J. J. do odbioru prac wykonanych przez powoda. Ponadto, skoro powód kwestionuje aby roszczenia z faktur (...) wynikały z w/w umowy, a były odrębnymi zleceniami, trudno uzasadnić przydatność tej umowy dla wykazania umocowania osób do zawierania odrębnych umów.

Zgodnie z art. 200 § 1 k.p.c. sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę sądowi właściwemu.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy zasadnie uwzględnił podniesiony przez pozwanego zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu Rejonowego w Bydgoszczy i orzekł o przekazaniu sprawy Sądowi Rejonowemu w Gdyni.

Tym samym, na podstawie art. 385 k.p.c w zw. z art. 397 § 2 k.p.c Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.