Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący SSR Marek Gajdecki

Protokolant Paulina Gordziejonok

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa L. S.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda L. S. kwotę 5.711,46 (pięć tysięcy siedemset jedenaście złotych i czterdzieści sześć groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 30.04.2012 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 418,20 zł (czterysta osiemnaście złotych i dwadzieścia groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.04.2012 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda L. S. kwotę 1.182,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

III.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze kwotę 764,39 zł tytułem kosztów tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 1697/12

UZASADNIENIE

Powód L. S. w pozwie wniesionym w dniu 25 kwietnia 2012 roku domagał się zasądzenia od strony pozwanej (...) S.A. z/s w W. kwoty 5.639,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 lutego 2012 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, iż w dniu 07 lutego 2012 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której został uszkodzony samochód powoda marki M. (...) o nr rej. (...). Powód wskazał, że sprawca kolizji posiadał ubezpieczenie OC u strony pozwanej. Powód podał, że zgłosił fakt kolizji stronie pozwanej i w dniu 08 lutego 2012 r. strona pozwana po dokonaniu oględzin przyjęła odpowiedzialność za zdarzenie oraz ustaliła wysokość odszkodowania na kwotę 1.727,36 zł. Powód podniósł, że ustalona kwota nie pokrywa w pełni szkody albowiem z kalkulacji sporządzonej na zlecenie powoda wynika, że całkowity koszt naprawy wynosi 6.948,91 zł. Powód podał, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się kwoty : 5221,55 zł z tytułu różnicy między odszkodowaniem wypłaconym a rzeczywistym kosztem naprawy oraz 418,20 zł z tytułu kosztów opinii rzeczoznawcy niezbędnej do wystąpienia z roszczeniem.

W odpowiedzi na pozew (k. 15-18) strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Na rozprawie w dniu 10.09.2013 r. (k. 71) pełnomocnik powoda rozszerzył żądanie pozwu do kwoty 5.711,46 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powód jest właścicielem samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...).

W dniu 07 lutego 2012 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której został uszkodzony samochód powoda. Sprawca kolizji M. B. posiadał ubezpieczenie OC pojazdu u strony pozwanej. Powód zgłosił fakt kolizji stronie pozwanej w dniu 08 lutego 2012 r. Strona pozwana przyjęła odpowiedzialność za zdarzenie oraz ustaliła wysokość odszkodowania na kwotę 1.727,36 zł. Kwota odszkodowania została wypłacona powodowi w dniu 15 lutego 2012 r.

okoliczności bezsporne

Powód zlecił rzeczoznawcy wykonanie kosztorysu w celu ustalenia rzeczywistych kosztów naprawy. Za wykonanie opinie powód uiścił wynagrodzenie w kwocie 418,20 zł.

Pismem z dnia 14 kwietnia 2012 r. powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty 5.639,75 zł. Wezwanie do zapłaty zostało doręczone stronie powodowej w dniu 20 kwietnia 2012 r.

dowód : faktura VAT z dnia 14.03.2012 r. i wezwanie do zapłaty - w aktach szkody

Rzeczywisty koszt naprawy pojazdu wynosi 7.020,62 zł brutto przy zastosowaniu oryginalnych części producenta pojazdu i przyjęciu stawki za roboczogodzinę w wysokości 126,00 zł dla prac mechaniczno blacharskich i w wysokości 136,00 zł dla prac lakierniczych jako średnich stawek na terenie J. i okolic w przypadku napraw samochodów osobowych.

W przypadku zastosowania nowych części alternatywnych tzw. zamienników, ale o porównywalnej jakości i posiadających gwarancję jakość producenta koszt naprawy wynosi 7.297,36 zł, przy czym koszt części zamiennych ustalony na dzień 07 września 2013 r.

dowód : opinia biegłego k. 50-56

Sąd zważył co następuje :

Powództwo – w pełnym zakresie - zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że strona pozwana w ramach odpowiedzialności wynikające z umowy o odpowiedzialności cywilnej zawartej ze sprawcą kolizji co do zasady odpowiadała odszkodowawczo za zaistniałą szkodę. Okoliczność ta została przyznana i nie budziła wątpliwości.

Podstawą odpowiedzialności strony pozwanej jest zatem art. 822 § 1 k.c., zaś wysokość należnego odszkodowania należało ustalić w oparciu o art. 361 § 2 k.c. i art. 363 § 1 k.c.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż strona pozwana nie była uprawniona do dokonania wyliczenia odszkodowania w oparciu dane (stawki za roboczogodziny i ceny części alternatywnych), które przyjęła w swoim kosztorysie.

W tym zakresie, w ocenie Sądu, prawidłowo biegły ustalił wysokość stawek za roboczogodzinę stosowanych przez zakłady naprawcze na terenie J. i okolic, a więc w miejscu gdzie ma nastąpić naprawa pojazdu. Stawki przyjęte przez stronę pozwaną w sporządzonej kalkulacji (50 zł/rbh) są całkowicie nieadekwatne do faktycznych stawek rynkowych, a przy tym strona pozwana nie wykazała podstawy, dla której przyjęła takie stawki.

Podobnie w przypadku zastosowania części zamiennych i ich cen w kalkulacji strony pozwanej, również w tym przypadku Sąd uznał argumentację przedstawioną w opinii biegłego za niebudzącą wątpliwości.

Opinii biegłego J. W. w konsekwencji Sąd przydał w całości walor wiarygodności. Opinia jest jasna, spójna i logiczna, a przy tym sporządzona z wykorzystaniem fachowej wiedzy biegłego. Wystarczającym było przy tym dla pełności i jasności opinii dokonanie przez biegłego kalkulacji w powszechnie stosowanych przez firmy ubezpieczeniowe, rzeczoznawców i warsztaty naprawy pojazdów systemie A.. Strony (w tym pozwana reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika) nie zgłosiły zastrzeżeń do opinii biegłego.

Pozostałym dokumentom Sąd przydał walor wiarygodności w zakresie w jakim nie pozostały w sprzeczności z opinią biegłego.

Sąd – poza roszczeniem stricte odszkodowawczym (kosztami niezbędnymi do naprawy pojazdu) - uznał za zasadne także koszty poniesione przez powoda w celu właściwej oceny zasadności i wysokości wniesionego powództwa, a mianowicie wydatki na prywatna opinię rzeczoznawcy w wysokości określonej wystawioną fakturą.

Reasumując, Sąd uznał, że zasadnym jest uwzględnienie żądania pozwu w całości.

Wobec uwzględnienia powództwa w całości o kosztach postępowania poniesionych przez powoda orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

O kosztach postępowania należnych Skarbowi Państwa orzeczono na podstawie art. 1303 § 2 k.p.c. i art. 83 ust. 1 Ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.