Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 147/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2013r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Skowron (spr.)

Sędziowie SO Klara Łukaszewska

SO Andrzej Tekieli

Protokolant Małgorzata Dzieniszewska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Marcina Zarównego

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2013r.

sprawy T. G.

oskarżonego z art. 190§1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Zgorzelcu

z dnia 24 stycznia 2013r. sygn. akt II K 1010/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego T. G. w ten sposób, że eliminuje zapis, iż przypisane oskarżonemu czyny stanowią ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91§1 kk;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 147/13

UZASADNIENIE

T. G.oskarżony był o to, że:

I.  w okresie od czerwca 2011 roku do maja 2012 r. w B., rejonu (...) groził P. L. pozbawieniem życia i zdrowia, czym wzbudził jej uzasadnione obawy, iż przedmiotowe groźby mogą zostać spełnione, tj. o czyn z art. 190 § 1 kk,

II.  w okresie od czerwca 2001 roku do maja 2012 r. w B., rejonu (...) groził P. G. pozbawieniem życia i zdrowia, czym wzbudził jego uzasadnione obawy, iż przedmiotowe groźby mogą zostać spełnione, tj. o czyn z art. 190 § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu wyrokiem z dnia 24 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. IIK 1010/12:

1.  ustalił, że oskarżony T. G.dopuścił się tego, że:

- w okresie od 24 czerwca 2011 r. do maja 2012 r. w B. rejonu (...) w realizacji z góry powziętego zamiaru wielokrotnie groził P. L. pozbawieniem życia, które to groźby wzbudziły w niej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

- w dniach 23 czerwca 2011 r. i pod koniec maja 2012 r. w B. rejonu (...) w realizacji z góry powziętego zamiaru dwukrotnie groził P. G. pozbawieniem życia, które to groźby wzbudziły w nim uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

tj. o czyny z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, przyjął iż stanowią one ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk oraz art. 67 § 1 kk postępowanie wobec niego warunkowo umorzył, wyznaczając 1 okres próby,

2.  na podstawie art. 67 § 2 kk w okresie próby oddał oskarżonego T. G.pod dozór kuratora sądowego,

3.  na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego T. G.na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. nr 49 poz. 223 z 1983 r. ze zm.) opłatę w wysokości 100 złotych.

Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator, który zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 91 § 1 kk poprzez jego niesłuszne zastosowanie przy wydaniu wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne, podczas gdy prawidłowo art. 91 § 1 kk winien mieć zastosowanie wyłącznie przy wymiarze kary w wyroku skazującym.

Stawiając powyższe zarzuty prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie art. 91 § 1 kk.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zaskarżony wyrok jako wadliwy podlegał zmianie zgodnie z postulatem skarżącego zawartym w apelacji.

Mając na uwadze kierunek i granice zaskarżenia Sąd Okręgowy na wstępie stwierdza, że dokonane przez Sąd Rejonowy i niekwestionowane przez skarżącego ustalenia faktyczne co do sprawstwa i winy oskarżonego T. G.odnośnie przypisanych mu przestępstw, zostały poczynione prawidłowo, zgodnie ze zgromadzonym i ujawnionym w sprawie materiałem dowodowym, a ocena dowodów jest trafna i nie naruszająca zasady wyrażonej w art. 7 kpk.

Racje ma skarżący, iż w zaskarżonym wyroku Sąd Rejonowy błędnie przyjął konstrukcję ciągu przestępstw i powołał przepis art. 91§1 k.k. Oczywistą rzeczą jest, że przepis ten stosuje się w przypadku tak zwanego realnego zbiegu przestępstw przy wymiarze kary. Świadczy o tym jego umiejscowienie w rozdziale dotyczącym zasad wymiaru kary. Powszechnie w związku z tym przyjmuje się, ze przepis ten nie może być ujawniany i znajdować odzwierciedlenia w kwalifikacji prawnej przypisanego przestępstwa.

W tej sytuacji zaskarżony wyrok należało zmienić poprzez wyeliminowanie zapisu, że przypisane oskarżonemu czyny stanowią ciąg przestępstw w rozumieniu art.91§1 k.k.

Nadto należy zauważyć, iż określenie jednego okresu próby w związku z warunkowym umorzeniem postępowania co do obydwóch zarzucanych oskarżonemu przestępstw było niewłaściwe, jednakże z uwagi na zakres apelacji nie było możliwe dokonanie dalej idącej korekty zaskarżonego wyroku. W tej sytuacji określony ( jak już wyżej wskazano ) w zaskarżonym wyroku jeden okres warunkowego umorzenia postępowania odnosi się do obu przypisanych oskarżonemu T. G.przestępstw. W związku z powyższym w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Względy słuszności przemawiały za zwolnieniem oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ( art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. ).

AP

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13