Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący SSR Piotr Szynkura

Protokolant Zofia Wajda

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2015 roku w Ząbkowicach Śląskich

sprawy z powództwa małoletniej powódki P. K. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową J. M.

przeciwko L. K.

o podwyższenie alimentów

I. zasądza od pozwanego L. K. tytułem podwyższonych alimentów na utrzymanie małoletniej powódki P. K. kwotę po 500 złotych miesięcznie (pięćset złotych), począwszy od dnia 15 stycznia 2015 roku, raty płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki J. M., w miejsce dotychczasowych alimentów w wysokości po 350 zł miesięcznie ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Nysie dnia 28 grudnia 2007 roku w sprawie sygnatura akt III RC 573/07

II. w dalszej części powództwo oddala

III. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 336 zł (trzysta trzydzieści sześć złotych) tytułem kosztów postępowania w sprawie

IV. nakazuje pozwanemu aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (Kasa tut. Sądu) kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem opłaty sądowej w sprawie

V. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności

UZASADNIENIE

początek tekstu (...)_01

[Przewodniczący 00:02:37.467] ...uzasadnienie ustne. Pozwem z dnia 14 stycznia 2015 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki, P. K., wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego, L. K., na rzecz małoletniej P. K., tytułem ponoszenia kosztów jej utrzymani, a ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Nysie Wydział III Rodzinny i Nieletnich w dniu 28 grudnia 2007 roku w sprawie III RC 573/07 z kwoty 350 złotych miesięcznie do kwoty po 600 złotych. Wniosła także o zasądzenie kosztów procesów według norm przepisanych. W uzasadnieniu powódka podniosła, iż zobowiązany wyżej wskazaną ugodą, został zobowiązany do łożenia alimentów na rzecz małoletniego dziecka w kwocie po 350 złotych płatne z góry do 10. dnia każdego miesiąca, poczynając od 1 grudnia 2007 roku. Małoletnia P. urodziła się (...) przez okres 8 lat rata alimentacyjna nie uległa zmianie. Małoletnia powódka w chwili obecnej jest uczennicą szkoły podstawowej w S. filia w P.. Oczywistym jest, że koszty utrzymania małoletniej zdecydowanie wzrosły od czasu zawarcia ugody, to jest od chwili, gdy miała ona 5 miesięcy. W chwili obecnej możliwości finansowe zobowiązanego oraz usprawiedliwione potrzeby małoletniej w pełni uzasadniają żądanie pozwu. Matka powódki uzyskuje powód na, dochód, przepraszam, na poziomie około 1.600 złotych. Pozwany pismem z dnia 26 stycznia 2015 roku za pośrednictwem swojego pełnomocnika wniósł odpowiedź na pozew. W tej odpowiedzi uznał powództwo do kwoty po 400 złotych miesięcznie płatne do 10. dnia każdego miesiąca, począwszy od dnia uprawomocnienia się wyroku. Wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 400 złotych, o zniesienie kosztów postępowania w niniejszej sprawie. W uzasadnieniu pozwany podniósł, że w jego ocenie regularnie płaci alimenty, dokonywał co miesięcznych dodatkowych zakupów na rzecz małoletniej P., w miarę możliwości swoich i jego rodziców uiszcza na prośby matki małoletniej wpłaty gotówkowe na wycieczki córki, na jej leczenie. Małoletnia ma zaspokojone w pełni usprawiedliwione potrzeby. Pozwanemu wiadomo, że córka z matką mieszka wraz z rodzicami matki i jej siostrą w jednym domu na wsi pod Z., co pozwala domniemywać, że nie ponosi kosztów za mieszkanie i w większym stopniu rozkładają się te koszty, także koszty wyżywienia. Pozwany regularnie ponosi koszty utrzymania córki. Oprócz alimentów co miesiąc ponosi wydatki na bieżące utrzymanie córki, tu wymienia zakup odzieży, butów, zabawek, słodyczy, koszty dojazdu córki w odwiedziny 2 razy w miesiącu, koszty pobytu córki we W.. W utrzymaniu małoletniej córki pomagają również pozwanemu rodzice, siostra. Łączne dodatkowe wydatki za wyjątkiem alimentów w 2014 roku wyniosły według twierdzeń pozwanego prawie 5.000 złotych, w tym cała wyprawka do szkoły. Podobne wydatki pozwany i jego rodzice ponosili również w poprzednich latach. Pozwany podniósł, że obok małoletniej P. ma na utrzymaniu 3-letniego syna, jego matką, z którą jest w konkubinacie, dochody pozwanego, jego konkubiny wynoszą miesięcznie około 4.800 złotych. Z tej kwoty pozwany ponosi wydatki na alimenty w kwocie 350 złotych, kredyt mieszkaniowy, płatny do 2022 roku w kwocie 1.200 złotych, opłata za mieszkanie 300 złotych, energia elektryczna 80 złotych, gaz około 60 złotych miesięcznie, dojazdy do pracy około 220 złotych miesięcznie, (...), wydatki na wyżywienie, ubranie, środki czystości, leki, wyjazdy na wakacje, kino dla 3 osób wynoszą według pozwanego kwotę około 2 i pół tysiąca złotych miesięcznie. Zdaniem pozwanego to on w większości ponosi koszty utrzymania córki, zaspokaja jej uzasadnione potrzeby. Za każdym razem, kiedy tylko jest możliwy kontakt pozwanego z matką małoletniej pyta, co potrzebne jest córce i te prośby są spełniane. Matka małoletniej nie musi ponosić wydatków na ubrania, buty dla córki, gdyż co tylko jest niezbędne, to rodzice pozwanego od razu kupują. Mając na uwadze powyższe pozwany zobowiązał się w treści pozwu do łożenia alimentów na utrzymanie małoletniej P., w kwocie po 400 złotych miesięcznie. Sąd ustalił w tej sprawie następujący, następujący stan faktyczny. W dacie ówczesnego ustalenia obowiązku alimentacyjnego, to jest w 2007 roku, małoletnia P. urodzona (...), miała 4 miesiące. W chwili, gdy matka wnosiła pozew do Sądu twierdziła, że skończył jej się zasiłek macierzyński, który pobierała w kwocie 979 złotych. Twierdziła, iż od grudnia 2007 roku będzie potrzebowała dodatkowych dochodów. Wskazywała, iż finansowo pomagają jej rodzice. Wskazywała, że pozwany przekazuje dla dziecka coraz mniejsze kwoty, łoży środki na jego utrzymanie nieregularnie. W tym stanie rzeczy wnosiła o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniej w kwocie po 600 złotych, po 600 złotych miesięcznie. Pozwany uznał w tej sprawie powództwo do kwoty 300 złotych. Powoływał się, że również nie ma łatwej sytuacji materialnej, na podstawie umowy o pracę zarabia 936 złotych miesięcznie brutto na stanowisku sprzedawcy w hurtowni artykułów papierniczo-szkolnych we W. przy ulicy (...), mieszka razem z rodzicami, którym pomaga w utrzymaniu wspólnego domu. Tylko ojciec pozwanego pracuje, matka pozwanego jest na rencie. Tutaj w tym zakresie Sąd oparł się na aktach III RC 573/07 Sądu Rejonowego w Nysie. Jeżeli chodzi o koszty utrzymania małoletniej P., Sąd tutaj w tym zakresie oparł się na zeznaniach matki oraz dołączonych do akt sprawy dokumentach i ustalił, że małoletnia P. mieszka obecnie wraz z matką i jej rodziną, jest to dom jednorodzinny, łącznie w tym domu zamieszkuje 6 osób. Jeśli chodzi o podatek od nieruchomości jest on opłacany w odstępach czasu kwartalnych, z tym że dla potrzeb niniejszego postępowania ustalono, że miesięcznie wynosi on 35 złotych, odpowiednio Sąd oparł się na dokumencie, czyli na karcie 69. (...) elektryczna to kwota około 175 złotych, karta 72, 73 akt, są to prognozy płacone opłat za energię, wywóz nieczystości 50 złotych, Sąd w tym zakresie oparł się na dołączonych dokumentach na karcie 70, 71 k, gaz kwota około 95 złotych, dokument karta 67, opał w części oparto się na karcie 66 i zeznaniach, zeznaniach powódki, ustalono na poziomie około 3 i pół tysiąca złotych, co dało kwotę 291 złotych, 291 złotych miesięcznie. Łączne te opłaty mieszkaniowe Sąd ustalił na poziomie 646 złotych, przy czym na małoletnią przypada 1/6 tych opłat, czyli 110 złotych. Jeśli chodzi o koszty wyżywienia Sąd ustalił je na poziomie około 300 złotych. Jeżeli chodzi koszty ubrania na poziomie około 200 złotych, środki higieniczne na poziomie około 100 złotych. Według zeznań matki ta nie wydała żadnych kwot na podręczniki. Jeśli chodzi o koszty szkolne, to jest przybory, składki klasowe, komitet rodzicielski, ubezpieczenie, wycieczki uznano za właściwą kwotę około, około 360 złotych rocznie, co dało 30 złotych miesięcznie. Małoletnia choruje na nawracające infekcje dróg moczowych. W tym, w tym zakresie Sąd oparł się na zeznaniach, zeznaniach matki, karta 61, 62, w części zeznaniach ojca, karta 62, 63 oraz dołączonych do akt niniejszego postępowania kartach leczenia szpitalnego, karta 56, 59. Zgodnie z zeznaniami matki koszty z tym związane to kwota około 400 raz na pół roku. Mając to na uwadze Sąd przyjął za właściwą kwotę 800 złotych rocznie na ten cel, co daje w przeliczeniu około 70 złotych miesięcznie. Podsumowując te koszty związane z utrzymaniem małoletniej ustalono na poziomie około 700 złotych miesięcznie dodając do tego koszty mieszkaniowe, koszt utrzymania małoletniej ustalono na poziomie od 800 do 810 złotych miesięcznie. Jeśli chodzi o matkę małoletniej, J. M., to jest ona zatrudniona w firmie PPHU (...) na stanowisku szwaczki. Średnie jej wynagrodzenie to kwota około 1.600 brutto, odpowiednio 1.200 złotych netto. W tym zakresie Sąd oparł się na dowodach przedłożonych do akt sprawy, to jest zaświadczeniu o zatrudnieniu oraz karty wynagrodzenia za 6 ostatnich miesięcy, to jest karta 7, karta 52 do 55 oraz w części na zeznaniach samej powódki, karta 61, sześćdziesiąt... 62. Jeśli chodzi o pozwanego, L., L. K., to jest on zatrudniony jako dystrybutor napojów energetycznych w firmie (...), średniomiesięczne jego wynagrodzenie to kwota 4.210 złotych i 18 groszy brutto, odpowiednio 3.000 złotych netto. jest to jedyne jego źródło utrzymania. W tym zakresie Sąd oparł się na zaświadczeniu o zatrudnieniu, karta 45, i zeznaniach powoda, pozwanego, przepraszam, karta 62, 63. Obecna partnerka życiowa pozwanego także jest zatrudniona w tej samej firmie. Jej zarobki miesięczne to kwota 2.480 złotych 77 złotych, odpowiednio 1.800 złotych, 1.800 złotych netto. W tym zakresie Sąd oparł się na przedłożonym zaświadczeniu, karta 46 akt oraz zeznania pozwanego, karta 62, 63. Jeśli chodzi o pozwanego, to prowadzi on wspólne gospodarstwo ze swoją partnerką, J. D.. Mają oni wspólnie małoletniego syna, lat, lat 3. Sąd ustalił koszty związane z utrzymaniem mieszkania pozwanego na podstawie przedłożonych przez niego dokumentów oraz zeznań pozwanego, karta 62, 63. I tak pozwany spłaca kredyt mieszkaniowy w kwocie około 1.200 złotych miesięcznie, tutaj Sąd oparł się o dokumenty przedłożone do akt sprawy, karta 31, 33, ponosi opłaty za mieszkanie w kwocie 300 złotych, w tym zakresie oparł się Sąd na dokumencie przedłożonym na karcie 34. Średnia opłata za energię elektryczną to kwota około 80 złotych, karta 35 akt, gaz około 55 złotych, karta 36 do 38 akt, internet 40 złotych, karta 39, 40 akt. Jeśli chodzi o koszty związane z utrzymaniem małoletniego syna, to pozwany wskazywał je na kwotę około 300 złotych miesięcznie. Zdaniem Sądu są to koszty niewygórowane są to koszty podstawowe. Swój koszt utrzymania pozwany ocenił na kwotę około 1.000, 1.000 złotych. W tym zakresie Sąd oparł się na zeznaniach pozwanego, karta 62, karta 62, 63 akt. Sąd uznał także, iż pozwany przekazuje pomoc rzeczową dla małoletniej córki, P. K., jednak uznał wcześniej wskazaną przez niego kwotę, w kwocie 350 złotych miesięcznie za kwotę zawyżoną. Opierając się na zeznaniach pozwanego, potem dodatkowych pytaniach pełnomocnika pozwanego, pełnomocnika powódki oraz przewodniczącego ustalono, że w miesiącu lutym pozwany na ten cel przeznaczył kwotę około 100 złotych, jeśli chodzi o miesiąc grudzień wskazywał pozwany, że wydał około 200, 200 złotych, tutaj wskazywał, że kupił kurtkę dla dziecka, za którą wydał 200, na którą wydał 200 złotych. Kwoty te są rożne. W tym zakresie Sąd także oparł się na zeznaniach matki, która potwierdziła tą pomoc rzeczową pozwanego ojca. Wskazała jednak, że nie jest to pomoc regularna, że wiąże ona się z kontaktem ojca z dzieckiem, który nie zawsze w każdym miesiącu z dzieckiem się kontaktuje. Sąd więc na potrzeby tego postępowania opierając się o zeznania, o zeznania matki i zeznania ojca, czyli oparł się na kartach od 61 do 63 uznał, że ta miesięczna rzeczowa pomoc ojca dla dziecka zamyka się kwota około, około 100 złotych, 100 złotych miesięcznie i zaliczył je do obowiązku alimentacyjnego ojca. Ojciec tutaj w tym, w tym przypadku powoływał się jeszcze dodatkowo na pomoc udzielaną przez jego, jego rodziców. Swoją pomoc określał na 1/2 tej pomocy, która jest przekazywana, przekazywana dziecku. W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje. Roszczenie małoletniej powódki jest zasadne w części, to jest do kwoty 500 złotych, w dalszej części podlega ona, ono oddaleniu. Podstawą roszczenia alimentacyjnego małoletniego powoda jest treść artykułu 133 paragraf 1 Kodeksu rodzinnego, zgodnie z którym obydwoje rodzice obowiązani są do świadczenia alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie jego kosztów utrzymania. Z dyspozycji tego przepisu wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. We wszystkich innych wypadkach to na rodzicach ciąży stanowczo obowiązek dostarczania dziecku środków utrzymania i wychowania. Z powyższego wynika, że czas trwania tego obowiązku nie jest ograniczony w terminie, a jedynie okolicznością, że ze względu na poziom rozwoju, stopień wykształcenia, uprawniony może utrzymać się...

[koniec części 00:21:29.227] (...)_02

[Przewodniczący 00:21:29.977] ... samodzielnie. Granice tego obowiązku, no zgodnie z treścią art. 135, paragraf 1 krio wyznaczone są z jednej strony potrzebami uprawnionego, możliwościami zarobkowymi i majątkowymi zobowiązanego. Przy czym należy zaznaczyć, że dziecko ma prawo do równej stopy życiowej wraz z jego rodzicami, co konkretnie oznacza, że stopień zaspokajania jego potrzeb nie powinien być niższy, niż poziom życia jego rodziców. I ta realizacja obowiązku alimentacyjnego względem dziecka może polegać także w całości, lub w części na osobistych staraniach o jego wychowanie i jego utrzymanie. W niniejszej sprawie bezspornym jest, że oboje rodzice są zobowiązani dostarczać dziecku środków utrzymania, dbać o jego wychowanie, łożąc na tej cel stosowne środki. Przy czym obowiązek ten może być realizowany dobrowolnie przez rodziców, którzy będą zaspokajać usprawiedliwione potrzeby małoletniego dziecka, bądź też przez łożenie na jednego z rodziców do rąk drugiego rodzica określonej kwoty pieniężnej na zaspokojenie tych potrzeb. Przedmiotem postępowania było, więc przede wszystkim porównanie sytuacji majątkowej pozwanego, przedstawicielki ustawowej małoletniej, oraz zestawienie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej z możliwościami zarobkowymi i majątkowymi jego rodziców. Dodatkowo zgodnie z treścią art. 138 krio, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczeń, lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Jak już wskazano powyżej w stanie faktycznym pozwany był zobowiązany do łożenia alimentów w kwocie po 350 złotych. Ten obowiązek alimentacyjny został ustalony wtedy, gdy dziecko miało cztery miesiące, dzisiaj ma 8 lat. Już bez wątpienia sam upływ czasu upoważnia dziecko za pośrednictwem przedstawiciela ustawowego do tego, żeby żądało podwyższenia alimentów. Ustalając przeciętny miesięczny koszt utrzymania małoletniej, Sąd zasadniczo wziął pod uwagę treść zeznań matki małoletniej, oraz przedłożone do akt sprawy dokumenty, które potwierdzają wysokość kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania. Mając dodatkowo na względzie wiek dziecka, całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, kierując się dodatkowo zasadami logiki, doświadczenia życiowego Sąd ustalił, iż miesięczny, przeciętny koszt utrzymania małoletniej oscyluje wokół kwoty około 800 do 810 złotych miesięcznie i na dzień dzisiejszy nie przekracza tej kwoty. Tak jak wskazano na w stanie faktycznym składają się na to koszty wyżywienia w kwocie 300 złotych, zakupu ubrania w kwocie 200 złotych, środków higienicznych 100 złotych, koszty szkolne w kwocie około 30 złotych dziennie, koszty związane z leczeniem małoletnich około, małoletniej około 70 złotych miesięcznie, co łącznie dało 700 złotych. Bez wątpienia do kosztów związanych z utrzymaniem małoletniej trzeba doliczyć koszty mieszkaniowe, to jest podatek od nieruchomości płacony w kwocie 35 złotych, energia około 175 złotych, wywóz nieczystości 50 złotych, gaz około 95 złotych, opał 291 złotych, co dało kwotę łączną 646 złotych. Z tego względu, iż małoletnia zamieszkuje wraz z członkami rodziny, łącznie w domu zamieszkuje sześć osób na małoletnią przypada 1/6 tych kosztów, to jest 110 złotych. Łącznie kwota 700 złotych plus 110 dała wskazaną powyżej przez Sąd kwotę. Ustalając ten zakres obowiązku alimentacyjnego Sąd wziął także pod uwagę obecne dochody rodziców. Matka małoletniej J. M. zatrudniona jest w firmie PPHU (...) na stanowisku szwaczki i jej średnie miesięczne wynagrodzenie to kwota 1.600 złotych brutto, odpowiednio 1.200 złotych netto. Jest to jedyne jej źródło utrzymania. Zestawiając do tego zarobki pozwanego ojca L. K. trzeba uznać, że jego sytuacja uległa znacznej zmianie i to jest zmiana na lepsze. W przypadku powódki ta zmiana nie jest aż tak spektakularna. Otóż pozwany jest zatrudniony, jako dystrybutor w firmie (...) i miesięcznie zarabia około 4.210 złotych i 18 groszy brutto, odpowiednio 3.000 złotych netto. W stosunku do ówczesnej jego sytuacji jego wynagrodzenie wzrosło ponad trzy, trzykrotnie. Zatrudniona jest także obecna partnerka pozwanego pani J. D. zarabia odpowiednio w tej samej firmie kwotę 2.480 złotych i 77 groszy, odpowiednio 1.800 złotych netto. Sąd przyjął to za dowód także wynagrodzenie partnerki pozwanego, ponieważ zgodnie z jego twierdzeniami, zgodnie z jego wskazaniami prowadzą oni wspólne gospodarstwo domowe. Sąd uznał także, że pozwany ponosi miesięczne koszty mieszkaniowe, to jest koszt kredytu mieszkaniowego w kwocie 1.200 złotych, opłata za mieszkanie 300 złotych, energia kwota około 80 złotych, gaz około 55 złotych, internet 40 złotych. Uznał także za zasadne koszty przekazywane na utrzymanie małoletniego syna pozwanego w kwocie 300 złotych. Wziął także pod uwagę, że pozwany także ponosi koszty związane ze swoim utrzymaniem, wyżywieniem, ubraniem, zakupem środków higienicznych, kosztem dojazdu do pracy. Te zostały określone przez pozwanego na kwotę około 1.000 złotych miesięcznie. Bez wątpienia jednak obowiązek alimentacyjny względem niepełnoletniego dziecka wyprzedza tutaj potrzeby samego pozwanego. Skoro swoje koszty utrzymania określa na kwotę około 1.000 złotych musi najpierw pokryć usprawiedliwione potrzeby swojego dziecka, a potem w drugiej kolejności może pokrywać swoje potrzeby, które określił na dość wysoką kwotę miesięcznie. Sąd wziął pod uwagę, że pozwany kontaktuje się z dzieckiem, że stara się ten kontakt utrzymać, wziął także pod uwagę i to jest zgodne także z zeznaniami samej powódki, że przekazuje na utrzymanie dziecka pomoc rzeczową. Nie uznał jednak, że jest to pomoc w kwocie wskazanej przez pozwanego, to jest w kwocie 350 złotych. Jak sam zeznał pozwany na karcie 62-63, ta pomoc ma różny charakter w przeliczeniu na kwoty pieniężne. Raz jest trochę wyższa, raz jest niższa. Ogólna kwota podawana przez pozwanego zawiera także i do niej pozwany doliczył rzeczy przekazywane przez jego rodziców i przez jego siostrę. Zdaniem Sądu rozpatrującego niniejszą sprawę takie doliczenie przekazywanych kwot w tym postępowaniu jest nieusprawiedliwione. Pozwany może tyko i wyłącznie powoływać się na kwoty, na pomoc rzeczową, którą przekazuje samodzielnie. Wyciągając taką średnią z tego co mówił pozwany, opierając się także w części na zeznaniach powódki, Sąd uznał, że ta pomoc rzeczowa pozwanego zamyka się kwotą 100 złotych miesięcznie i zaliczył ją do obowiązku alimentacyjnego ojca względem dziecka. Porównując jednak sytuację obecną finansową ojca i sytuację matki, już jakby z prostego porównania wysokości wynagrodzenia matki i ojca, uznać należy, że ten jest w znacznej, znacznie lepszej sytuacji, zarabia dwa i półkrotnie więcej, niż matka małoletniej powódki. Tym samym Sąd uznał, że przyjmując kwotę 800 złotych ten udział ojca w kosztach związanych z utrzymaniem małoletniego dziecka powinien oscylować wokół kwoty około, koło 500 złotych miesięcznie, przy doliczeniu oczywiście tych 100 złotych powyżej wskazanych pomocy rzeczowej. Tutaj należy wskazać, że ta pomoc rzeczowa jest, istnieje, a w każdej chwili ojciec no może się przeczcież z niej wycofać, a dziecko musi mieć zabezpieczone podstawowe koszty związane ze swoim utrzymaniem. Mając na uwadze tak ustalony stan faktyczny Sąd uznał, że kwota 500 złotych dla dziecka ośmioletniego będzie kwotą adekwatną do jego wieku, do jego potrzeb, do zaspokajania jego potrzeb związanych z rozwojem fizycznym, ale także z rozwojem psychicznym. Kwota ta także nie będzie kwotą wygórowaną, jeśli porównamy ją z dochodem pozwanego w niniejszej sprawie L. K. i środkami, jakimi dysponuje w trakcie miesiąca. Tutaj Sąd zwraca uwagę, że prowadząc wspólne gospodarstwo domowe z panią J. D., no te dochody należy w tym postępowaniu zsumować. I tak samo pozwany, jak i pani J. są osobami odpowiedzialnymi za pokrycie w części kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania, jak i ich wspólnego małoletniego syna. Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie do akt niniejszego postępowania paragonów dołączonych do akt niniejszego postępowania na kartach 18-29 , z tego względu, że nie można w sposób ostateczny, ponad wszelką wątpliwość ustalić, dla kogo czynione były zakupy. Ustami swojego pełnomocnika pozwany wnosił o dopuszczenie dowodów z tychże paragonów na okoliczność pomocy rzeczowej przekazywanej małoletniej powódce. Nie da się niestety z paragonów w sposób jednoznaczny wskazać, czy i na jaki cel były zakupowane te rzeczy, w szczególności, że paragony, na paragonach są naprawdę bardzo różnorakie artykuły żywnościowe. Tutaj, jako przykład podam, masło extra, margarynę palmę, cytryny świeże, czy chrupkie pieczywo. No należy się zastanowić, czy takie rzeczy rzeczywiście były zakupowane na rzecz małoletniej powódki. Ze względu na to, że nie da się ustalić w żadnym względzie, czy te wszystkie rzeczy trafiały do małoletniego dziecka, no w tym zakresie to ten wniosek dowodowy został oddalony. Także Sąd oddalił wydruk z portalu zawarty na kartach 43-44 wskazujący na ewentualny udział matki w koncercie, oraz spożywanie przez nią alkoholu, jako nie mający związku ze sprawą. No nie niewskazujący, to że ktoś umieścił zdjęcie siedząc sobie przy stole i na tym stole stoi whisky, jeszcze nie znaczy, że jest to osoba, która nadużywa alkoholu. I nie oznacza to, że matka środki pozyskane na potrzeby małoletniego dziecka, jak wskazywał pozwany, przeznacza na wyjazdy na koncerty i zakup alkoholu. No taki, takie wyciągnięcie takiego wniosku byłoby całkowicie nieuzasadnione. Tu należy pamiętać, że ojciec do tej pory łożył alimenty w kwocie trzysta, 350 złotych miesięcznie, co w przeliczeniu dziennym daje kwotę lekko powyżej 10 złotych. Jak z tej kwoty wygospodarować tak po opłaceniu kosztów wyżywienia, ubrania, zakupu środków higienicznych, zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych dziecka jeszcze środki na koncerty czy też spożywanie alkoholu, no to pozostanie tajemnicą pozwanego. I w tym zakresie Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie tych dowodów. Mając powyższe okoliczności na względzie Sąd orzekł jak w punkcie pierwszym wyroku zobowiązując ojca do łożenia począwszy od 15 stycznia 2015 roku, to jest od daty wniesienia pozwu alimentów na utrzymanie małoletniego dziecka w kwocie po 500 złotych miesięcznie. W punkcie drugim odpowiednio Sąd oddalił powództwo w dalszym zakresie. W punkcie trzecim Sąd orzekł o kosztach postępowania mając na względzie, że zarówno powódka, jak i pozwani byli reprezentowani przez profesjonalnych pełnomocników w oparciu o art. 100 Kodeksu postępowania cywilnego dokonano częściowego uwzględnienia żądań i te koszty stosunkowo rozdzielono. Patrząc na koszty postępowania, a ta wartość przedmiotu sporu wynosiła 3.000 złotych. Ponieważ żądana była kwota 600 złotych, Sąd uwzględnił alimenty o kwotę 150 złotych, tych, tym samym powódka wygrała sprawę w 60 procentach, przegrała ją odpowiednio w 40 procentach. Pozwany wygrał sprawę w 40 procentach, odpowiednio przegrał ją w 60 procentach. Powódce zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości dotyczącym kosztów pomocy adwokackiej, kosztów radcowskich przysługiwała kwota 600 złotych, pozwanemu kwota 60 złotych. Odpowiednio 60 procent z kwoty sześćdziesiąt, 600 złotych daje kwotę 360 złotych, a 40 procent z kwoty 60 złotych daje 24 złote. Po zminusowaniu tych kwot dało to koszt trzys... dało to koszty opłaty, która jest należna powódce tytułem zwrotu kosztów procesu na poziomie 336 złotych. Sąd obciążył dodatkowo pozwanego opłatą sądową w sprawie w kwocie 90 złotych na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Odpowiednio rygor natychmiastowej wykonalności wyrokowi w punkcie ostatnim, czyli w punkcie piątym nadano na podstawie art. 333, paragraf 1, punkt 1 wyroku. Zgodnie z tym przepisem Sąd nadaje z urzędu wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeśli zasądza alimenty, co do rat płatnych po wniesieniu powództwa. Na tym Sąd kończy uzasadnienie.

[koniec części 00:40:20.821]