Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2015 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Sp. z o. o. w K.

przeciwko: W. K.

o zapłatę 1.794,09 zł

na skutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Krośnie Wydział V Gospodarczy z dnia 30.01.2014 r. sygn. akt V GNc upr 116/14, który utracił moc w całości

I.  powództwo oddala w całości;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 617,00 zł tytułem kosztów postępowania w tym kwotę 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V GC 360/14 upr

UZASADNIENIE

(...) Sp. z o. o. w K. w pozwie skierowanym przeciwko W. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) W. K. wniosła o zasądzenie kwoty 1.794,09 zł z ustawowymi odsetkami od kwot 1.412,78 zł od dnia 28.06.2013 r., 73,19 zł od dnia 15.07.2013 r., 73,19 zł od dnia 05.08.2013 r., 234,93 zł od dnia 07.10.2013 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że dłużnik zakupił u niej materiały budowlane na kwotę 1.946,30 zł. Część materiałów zwrócił i pozostało mu do zapłaty 1.794,09 zł. W dniu 23 października 2013 r. i 13 listopada 2013 r. wystawiono pozwanemu wezwania do zapłaty. Korespondencja została odebrana 19 listopada 2013 r. W dniu 26 listopada 2013 r. wystawiono pozwanemu wezwanie do zapłaty wraz z zawiadomieniem o skierowaniu sprawy na drogę postępowania sądowego. Korespondencję odebrano 2 grudnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Krośnie Wydział V Gospodarczy dnia 30 stycznia 2014 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie V GNc upr 116/14 zgodny z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (k.31) pozwany reprezentowany przez adwokata wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniósł, że należność dochodzona pozwem wygasła na skutek dokonanego w dniu 29 października 2013 r. potrącenia z tytułu zwrotu powódce materiałów wcześniej u niej zakupionych tj. pigmentów. Przyznał, że powódkę z pozwanym łączyły stałe stosunki handlowe. Strony w dniu 17 stycznia 2008 r. zawarły umowę użyczenia mieszalnika do farb. W ramach tej umowy pozwany zobowiązał się do zamawiania od pozwanego produktów i półproduktów. W imieniu powódki z pozwanym kontaktował się przedstawiciel handlowy, który uzgadniał z nim wszelkie szczegóły dotyczące każdej z transakcji. W związku z wypowiedzeniem umowy użyczenia pozwany zgłosił przedstawicielowi handlowemu w lipcu 2013 r. chęć zwrotu pobranych wcześniej pigmentów i dokonania kompensaty wspólnych należności. Przedstawiciel powoda zgodził się na takie rozwiązanie i rozliczenie należności. Pismem z dnia 13 czerwca 2013 r. powódka potwierdziła chęć przyjęcia w rozliczeniu pigmentów i wskazała aby pigmenty zostały zapakowane oraz że zostaną zabrane razem z mieszalnikiem transportem zapewnionym przez powódkę. Następnie powódka wycofała się z wcześniejszych ustaleń twierdząc, że pigmenty są przeterminowane, choć w momencie dokonywania ustaleń o ich zwrocie wiedziała o terminach zakupu pigmentów i zgodziła sią na ich przyjęcie. Powódka poinformowała pozwanego o swoim stanowisku dopiero w połowie października. Zdaniem powoda jego oświadczenie o potrąceniu było skuteczne.

W dalszych pismach procesowych strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Strony są przedsiębiorcami :

(dowody z dokumentów w postaci: informacji z CEiDG k. 16, k. 51, informacji z KRS k. 21-27, zaświadczeń z dni 27.12.2005 k. 17-18,19.12.2001r. k. 19)

Strony łączyła wieloletnia współpraca gospodarcza. Sprzedawcą terenowym powoda (przedstawicielem handlowym) w regionie gdzie działalność gospodarczą prowadził pozwany była N. S.. Z wymienioną pozwany dokonywał wszelkich ustaleń dotyczących zakupów towarów oferowanych przez powoda, rabatów cen, czy zwrotów towarów. Ustalenia te wiązały strony i współpraca układała się przez długi czas zgodnie.

Strony w dniu 17.01.2008 r. zawarły umowę użyczenia mieszalnika do farb. Wraz z tym urządzeniem pozwany otrzymał dozownik, komplet 19 pomp i pigmenty. W kolejnych latach współpracy wymieniony dokonywał zakupów kolejnych pigmentów do mieszalnika. Na pigmentach nie było wskazanej daty ważności.

Pozwany zakupił u powoda również materiały budowlane tytułem czego wystawiono faktury VAT m.in. w dniach :

28.05.2013 r. za kwotę 1 564,99 zł z terminem płatności 27.06.2013 r.,

13.06.2013 r. za kwotę 73,19 zł z terminem płatności 13.07.2013 r.,

04.07.2013 r. za kwotę 73,19 zł z terminem płatności 03.08.2013 r.,

04.09.2013 r. za kwotę 234,93 zł z terminem płatności 04.10.2013 r.

W dniu 13.06.2013 r. (k.43) została rozwiązana umowa użyczenia mieszalnika do farb. W pisemnym wypowiedzeniu umowy powód określił, że urządzenie zostanie odebrane transportem powoda wraz z dozownikiem, kompletem 19 pomp i pigmentami. Pozwany kontaktował się z N. S. w związku ze zwrotem w/w rzeczy i ustalili, że zostaną one przez powoda przyjęte.

Pozwany w dniu 22.07.2013 r. zgodnie z ustaleniami stron zwrócił powodowi dozownik z kompletem 19 pomp i pigmentami. Zwrócone pigmenty miały wartość 2.646,75 zł. Po ich otrzymaniu przez powoda N. S. poinformowała pozwanego, że powód nie chce przyjąć wszystkich pigmentów ponieważ (poza jednym) były przeterminowane.

Podczas rozmowy N. S. z pozwanym dnia 12.09.2013 r. m.in. potwierdziła ona jej wcześniejsze ustalenia z pozwanym i odmowę przyjęcia przeterminowanych pigmentów przez powoda. Pozwany nagrał tę rozmowę bez wiedzy N. S..

Pismem z dnia 09.10.2013 r. powód poinformował pozwanego, że przyjął jeden pigment tytułem czego wystawił fakturę korektę (...) w dniu 25.07.2013 r. na kwotę 152,21 zł. Stwierdził, iż pozostałe pigmenty są przeterminowane i nie podlegają zwrotowi. Wzywał pozwanego do zapłaty do zapłaty 1.946,30 zł tytułem zakupionych materiałów budowlanych.

W odpowiedzi na w/w pismo w dniu 29.10.2013 r. pozwany złożył powodowi oświadczenie o potrąceniu kwoty 1.946,30 zł objętej wezwaniem z kwotą 2.646,75 zł należnej pozwanemu z tytułu zwróconych pigmentów. Zakreślił równocześnie 7 dniowy termin zapłaty różnicy pomiędzy w/w kwotami.

W dniach 13 i 26.11.2013 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 1.946,30 zł wraz z odsetkami ustawowymi. Wezwania okazały się bezskuteczne.

Pismem z dnia 11.02.2014 r. pozwany wzywał powoda do zapłaty kwoty 852,66 zł tytułem różnicy powstałej na skutek dokonania kompensaty w dniu 29.10.2013 r. Wezwanie okazało się bezskuteczne.

Pozwany w dniu 27.03.2014 r. zwrócił powodowi mieszalnik.

(dowody z dokumentów w postaci: faktur VAT z dni 28.05.2013r. k.6, 13.06.2013r. k. 7, 04.07.2013r. k.8, 04.09.2012 k.9, wezwania do zapłaty nr (...) k. 10-11, wezwań do zapłaty dni 13.11 2013r. k 12-13, 26.11.2013r. k 14-15, pisma z dnia 29.10.2013r. k. 39, wezwania do zapłaty z dnia 11.02 2014 r. k. 41-42, wypowiedzenia umowy użyczenia z dnia 13. 06.2013r. k. 43, pisma z dn. 09.10.2013r. k. 61, korekty faktury z dn. 25.07.2013r. k. 62, oświadczenia z dnia 20.03.2009 r. k. 63, stenogramu nagrania k. 110-122; pism powoda z dni 13.06.2013 r. k. 207, 14.02.2014 r. k. 210, 28.01.2014 r. k. 211, 18.02.2014 r. k. 212-214, 10.03.2014 r. k. 215, 19.07.2013 r. k. 209; oświadczenia z dnia 27.06.2013 r. k. 208, zeznania świadka N. S. k.101v-102, przesłuchanie stron: pozwanego k.102-102v,

powoda k.186-188)

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo podlegało oddaleniu w całości. Zasadny był bowiem podniesiony przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzut potrącenia.

Sąd dał wiarę wszystkim dowodom z dokumentów zgromadzonym w sprawie. Zdaniem Sądu brak było podstaw do kwestionowania ich wiarygodności, zresztą nie czyniły tego również strony. Sąd dał wiarę również zeznaniom świadka N. S. oraz treści przesłuchania stron ale tylko w zakresie w jakim spójne były z dowodami z dokumentów i z treścią nagrania z dnia 12.09.2013 r. Zważyć bowiem należało, że zarówno strony jak i świadek (pracownica powoda) zainteresowani byli uzyskaniem korzystnego rozstrzygnięcia Sądu i z tej przyczyny zeznawali subiektywnie.

Bezspornym było, że strony w ramach prowadzonych działalności gospodarczych zawierały ze sobą umowy sprzedaży materiałów budowlanych oraz zawarły umowę użyczenia mieszalnika do farb.

Poza sporem pozostawała również wartość zakupionych przez pozwanego u powoda materiałów budowlanych (1.946,30 zł), wartość zwróconych przez pozwanego pigmentów (2.646,75 zł) i wartość jednego pigmentu przyjętego przez powoda (152,21 zł).

Bezspornie również przedstawicielem handlowym powoda (sprzedawcą terenowym) w regionie gdzie pozwany prowadził działalność gospodarcza była N. S.. Sąd miał na uwadze, że W. K. z wymienioną wielokrotnie dokonywał ustaleń dotyczących współpracy gospodarczej stron (w imieniu powoda zawierała ona umowy sprzedaży, udzielała rabatów, negocjowała ceny, ustalała zasady zwrotu towarów).

Zdaniem Sądu oświadczenie woli jakie powód w piśmie z dnia 13.06.2013 r. (k.43) skierowanym do pozwanego złożył w zakresie wypowiedzenia umowy użyczenia mieszalnika i zasad zwrotu sprzętu i pigmentów było wiążące dla powoda. Określił w jego treści jednoznacznie, że urządzenie zostanie odebrane transportem powoda wraz z dozownikiem, kompletem 19 pomp i pigmentami. Nie zastrzegał przy tym żadnych dodatkowych warunków co do zasad zwrotu. Zatem w ocenie Sądu wprost wyraził pozwanemu wolę odbioru pigmentów. Wiedziała o tym także pracownica powoda – przedstawiciel handlowy N. S. i

również ona w imieniu powoda złożyła pozwanemu analogiczne oświadczenie woli. Wskazała pozwanemu wprost na możliwość zwrotu pigmentów po rozwiązaniu umowy użyczenia mieszalnika. Wymieniona była niewątpliwie osobą uprawnioną do złożenia takiego oświadczenia z racji zakresu jej obowiązków służbowych polegających właśnie na reprezentowaniu powoda jako sprzedawca terenowy (przedstawiciel handlowy) w zakresie umów związanych ze sprzedażą towarów znajdujących się w ofercie powoda. N. S. uprawniona była do zawierania umów sprzedaży, udzielania rabatów, negocjowania cen i do ustalenia zasad zwrotu pigmentów. Należy w tym wypadku zdaniem Sądu zastosować rozszerzającą wykładnię art. 97 k.c., co w odniesieniu do przedstawicieli handlowych jest w orzecznictwie akceptowane.

O zasadności powyższej argumentacji Sądu świadczy również niezbicie okoliczność, że powód po otrzymaniu pigmentów od pozwanego w lipcu 2013 r. jeden z nich przyjął i wystawił fakturę korektę. Zatem co do zasady zgadzał się od początku (od daty rozwiązania umowy użyczenia) na ich zwrot. Więc późniejsze stwierdzenie powoda, iż skoro inne pigmenty są przeterminowane to ich zwrot jest niemożliwy było w ocenie Sądu nieuprawnione i nieskuteczne, bowiem sprzeczne z wcześniejszymi ustaleniami stron. Odmowa możliwości zwrotu pozostałych pigmentów została wykoncypowana ex post (po dokonaniu zwrotu zgodnego z wcześniejszymi ustaleniami). Argumentacja powoda o rzekomym przeterminowaniu pigmentów nie znajdowała oparcia w stanie faktycznym ponieważ, ani powód pisemnie (k.43) ani przedstawiciel handlowy powoda N. S. ustnie nie zastrzegali pozwanemu, iż jest dodatkowy warunek do odebrania pigmentów tj. data ich ważności. Ponadto żaden z dowodów zgromadzonych w sprawie nie wskazywał aby pozwanemu znana była data ważności pigmentów (na produktach nie widniały daty ważności). Zatem nie byłby w stanie stwierdzić czy były przeterminowane. Reasumując, w ocenie Sądu pozwany słusznie i zgodnie z umową stron zwrócił wszystkie pigmenty powodowi, natomiast powód winien był je wszystkie przyjąć.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należało, iż pozwany uprawniony był do złożenia w dniu 29.10.2013 r. powodowi oświadczenia o potrąceniu kwoty 1.946,30 zł (tytułem zakupionych towarów) z kwotą 2.646,75 zł (tytułem zwróconych pigmentów). Zakreślił równocześnie 7 dniowy termin zapłaty różnicy pomiędzy w/w kwotami.

Zgodnie z art. 498 § 1 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Natomiast § 2 tegoż przepisu stanowi, iż na skutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. W ocenie Sądu obie wierzytelności wskazane w oświadczeniu o potrąceniu nadawały się do potrącenia albowiem były pieniężne i wymagalne, zatem oświadczenia z dnia 29.10.2013 r. było skuteczne. Tym samym wierzytelność powoda została umorzona w całości.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II wyroku w oparciu o treść art. 98 § 1 i 3 k.p.c. stanowiącego o obowiązku uiszczenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego przez stronę przegrywającą spór, co w niniejszym postępowaniu obligowało powoda do ich uiszczenia. Wysokość zasądzonych w punkcie II wyroku kosztów opiewała na łączną kwotę 617,00 zł albowiem na podstawie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (…) koszty te wynosiły 600,00 zł, natomiast uiszczona opłata skarbowa od pełnomocnictwa opiewała na kwotę 17,00 zł.