Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2015 roku

Sąd Rejonowy w B. w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Dariusz Wiśniewski

Protokolant Joanna Radziszewska

przy udziale Prokuratora Elżbiety Bułat

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 22 maja 2015 roku

sprawy:

J. D. , syna W. i O. z domu P., urodzonego dnia (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 5 kwietnia 2015 roku około godziny 16:50 w B. na drodze publicznej w ruchu lądowym, to jest ul. (...), prowadził samochód osobowy marki C., nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, tj. I badanie – 0,51 mg/dm ³, II badanie – 0,51 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości,

to jest o czyn z art. 178a § 4 k.k. ,

I.  Oskarżonego uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu, z tym, że kwalifikuje go z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., i za to na mocy art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na mocy art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych objętych prawem jazdy kategorii (...) na okres 2 (dwóch) lat.

III.  Na mocy art. 49 § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 400 (czterysta) złotych.

IV.  Na mocy art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania jego prawa jazdy od dnia 5 kwietnia 2015 roku.

V.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty i kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem innych kosztów sądowych w sprawie.

S ę d z i a :

II K 109/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 kwietnia 2015 roku około godziny 16:50 na ulicy (...) w B., która posiada status drogi publicznej, patrol Policji zatrzymał do kontroli pojazd mechaniczny w postaci samochodu osobowego marki C. o numerze rejestracyjnym (...), którego kierowcą był J. D..

D o w ó d : notatka (k. 1).

J. D. został następnie przebadany alkosensorem oraz alkometrem. O godzinie 16:53, 17:11 i 17:17 zawartość alkoholu w wydychanym przez niego powietrzu wynosiła 0,51 mg/dm ³, a o godzinie 17:19 – 0,48 mg/dm ³, co oznaczało stan nietrzeźwości. Niepewność pomiarów urządzeń użytych do tych badań nie przekraczała 0,02 mg/dm ³.

D o w ó d : protokoły badania stanu trzeźwości (k. 3, 5).

D o w ó d : świadectwa wzorcowania (k. 2, 4).

J. D. zatrzymano posiadane przez niego prawo jazdy kategorii B, C, B+E, C+E i T.

D o w ó d : kserokopia prawa jazdy (k. 7).

D o w ó d : informacja ze Starostwa Powiatowego w B. (k. 13).

J. D. był wcześniej karany sądownie. W szczególności, prawomocnym wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy w B. w dniu 28 marca 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 31/11 skazano go za czyn z art. 178a § 1 k.k. na karę grzywny. Orzeczono także wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na 1 rok – na poczet tego środka karnego zaliczając okres zatrzymania jego prawa jazdy od dnia 10 lutego 2011 roku.

D o w ó d : dane o karalności (k. 11 – 12).

D o w ó d : odpis wyroku Sądu Rejonowego w B. (k. 14).

J. D. przedstawiono zarzut popełnienia czynu z art. 178a § 4 k.k. Oskarżony przyznał się do winy. Wyjaśnił (por. k. 16o – 17), że w dniu 4 kwietnia 2015 roku w godzinach wieczornych przebywał u kolegi w miejscowości R., gdzie spożywał alkohol w postaci spirytusu. Potem, położył się tam spać. W dniu 5 kwietnia 2015 roku zadzwoniła do niego żona i poprosiła go, żeby przyjechał do B., gdyż ich najmłodszy syn zachorował. Czuł się dobrze, nie spodziewał się, że w jego organizmie znajduje się jeszcze alkohol, dlatego wsiadł w samochód i drogą przez O. pojechał do domu. Na ulicy (...) w B. zatrzymał go do kontroli patrol Policji. Okazało się, że jest w stanie nietrzeźwości.

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym jest, iż w dniu 5 kwietnia 2014 roku około godziny 16:50 J. D. kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki C. o numerze rejestracyjnym (...), poruszając się drogą publiczną – ulicą (...) w B.. Nie ulega także wątpliwości, że J. D. znajdował się wówczas w stanie nietrzeźwości, natomiast wcześniej był prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.

Powyższe okoliczności jednoznacznie wynikają z całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a oskarżony żadnej z nich nie zakwestionował w swych wyjaśnieniach, co pozwoliło przyjąć, iż swoim zachowaniem wypełnił on wszystkie znamiona czynu z art. 178a § 4 k.k. W związku z zaostrzeniem odpowiedzialności karnej sprawców czynów z art. 178a k.k., konieczne było przy tym zastosowanie wobec J. D. ustawy obowiązującej w dacie popełnienia przypisanego mu czynu, jako względniejszej dla niego, a w konsekwencji uzupełnienie kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu o art. 4 § 1 k.k.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, że będzie ona w pełni adekwatna do stopnia jego winy oraz całokształtu okoliczności przypisanego mu przestępstwa. Podstawową przesłanką obciążającą był fakt, że J. D. był w przeszłości karany, w tym za podobne przestępstwo. Oskarżony znajdował się przy tym w stanie znacznej nietrzeźwości i jechał po drodze publicznej bez ważnej życiowo potrzeby. Za okoliczności łagodzące Sąd uznał fakt, że J. D. przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia zasadniczo zgodne z dokonanymi ustaleniami faktycznymi.

Zgodnie z treścią art. 69 § 4 k.k., zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec sprawcy przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. jest wprawdzie możliwe, ale wyłącznie w szczególnie uzasadnionych wypadkach. W ocenie Sądu, żadna z okoliczności ujawnionych w tej sprawie nie daje podstaw do przyjęcia, że w odniesieniu do J. D. taki właśnie „szczególnie uzasadniony wypadek” zachodzi. W przeszłości był on już karany sądownie, zastosowano wobec niego karę finansową, dając mu możliwość resocjalizacji poza jednostką penitencjarną, jednak ani trochę nie zmieniło to jego lekceważącego podejścia do obowiązujących norm prawnych.

Zgodnie z dyspozycją art. 42 § 2 k.k., Sąd zobligowany był też do orzeczenia wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów. Uwzględniając uprzednią karalność J. D. za podobny czyn oraz mając na uwadze stopień jego nietrzeźwości i przedstawione wyżej okoliczności zdarzenia z dnia 5 kwietnia 2015 roku, Sąd uznał za uzasadnione wyeliminowanie go z grona kierowców pojazdów mechanicznych objętych prawem jazdy kategorii (...) na okres 2 lat. Rozstrzygnięcie takie umożliwi zarazem oskarżonemu prowadzenie samochodów ciężarowych, z czego utrzymuje on swoją rodzinę. Na poczet powyższego środka karnego, Sąd zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy oskarżonego, odebranego mu w dniu 5 kwietnia 2015 roku.

Dążąc do wzmocnienia społecznego oddziaływania orzeczenia, Sąd orzekł także od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 400 złotych, adekwatnej tak do stopnia winy J. D. oraz okoliczności przypisanego mu czynu, jak też do jego sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych.

Nadmienić należy, że wydane w sprawie rozstrzygnięcie jest zgodne z wnioskiem złożonym przez samego J. D. (por. k. 19).

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 627 k.p.k., w tym o wysokości opłaty z uwzględnieniem art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity – Dz. U. z 1983 roku, Nr 49, poz. 223, z późn. zm.).

Sędzia: