Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III S 6/13

POSTANOWIENIE

Dnia 29 maja 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Maria Michalska-Goźdź

Sędziowie:

SSA Iwona Niewiadowska-Patzer (spr.)

SSA Marta Sawińska

Protokolant:

inspektor ds. biurowości Karolina Majchrzak

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

skargi (...) Sp. z o.o. w S. na naruszenia prawa do rozpoznania

sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

w sprawie z odwołania (...) Sp. z o.o. w S., P. S., J. K., Z. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Koninie sygn. III U 868/10

przy udziale Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Okręgowego w Koninie

p o s t a n a w i a :

1.  stwierdzić, że w postępowaniu prowadzonym przed Sądem Okręgowym w Koninie, Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z odwołania (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S., Z. M., J. K. i P. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. o podleganie ubezpieczeniom, sygn. akt III U 868/10, nastąpiła przewlekłość postępowania;

2.  przyznać skarżącemu kwotę 5.000 (pięć tysięcy) złotych od Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Okręgowego w Koninie;

3.  w pozostałym zakresie skargę oddalić;

4.  zasądzić od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Koninie) na rzecz skarżącego kwotę 120 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. w skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, złożonej w dniu 30 kwietnia 2013r., wniósł o stwierdzenie, że w sprawie rozpoznawanej przed Sądem Okręgowym w Koninie o sygn. akt III U 868/10 w okresie od października 2010r. do marca 2013r. wystąpiła przewlekłość postępowania, zasądzenie od Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Okręgowego w Koninie na rzecz skarżącego kwoty 10.000 zł oraz zasądzenie od Skarbu Państwa na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcowskiego, wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżący argumentował, że sprawa zainicjowana jego odwołaniem jest rozpoznawana przez Sąd Okręgowy w Koninie dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, co wynika z nieterminowości czynności podejmowanych przez ten Sąd. Skarżący zwracał w szczególności uwagę, że mimo złożenia w dniu 16 marca 2011r. wniosku o przesłuchanie ubezpieczonych w drodze pomocy sądowej, to w okresie od marca 2011r. do marca 2013r., tj. w okresie ponad 24 miesięcy, w sprawie nie były podejmowane przez Sąd Okręgowy w Koninie żadne czynności. Jednocześnie – uzasadniając wysokość żądanej sumy pieniężnej – skarżący wskazywał na to, że przedmiotowa sprawa ma duże znaczenia dla odwołującego, a przedłużający się okres niepewności co do rozstrzygnięcia powodował trudności w działalności skarżącego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 184 ze zm.) skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Stosownie do art. 2 ust. 2 powołanej ustawy przy ocenie, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania należy brać pod uwagę prawidłowość i terminowość czynności sądowych, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości oraz zachowanie się stron, w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Nie jest możliwe sformułowanie konkretnych terminów o maksymalnym charakterze do rozpoznania sprawy, natomiast ocena, czy sprawę rozpoznano “w rozsądnym terminie” zależy od okoliczności konkretnej sprawy. Każde z tych kryteriów rozważane jest oddzielnie, a następnie dokonuje się oceny ich skumulowanego efektu.

Mając powyższe na względzie należało stwierdzić, że skarga jest zasadna.

Niewątpliwie postępowanie w niniejszej sprawie toczy się dłużej, niż to jest konieczne dla prawidłowego wyjaśnienia wszystkich okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Sprawa z odwołania skarżącego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. zarządzeniem z dnia 29 października 2010r. została wpisana pod sygn. III U 868/10 w Sądzie Okręgowym w Koninie; akta przedłożono sędziemu referentowi. Zarządzeniem z dnia 1 lutego 2011r. wyznaczono termin pierwszej rozprawy na 7 kwietnia 2011r., a zatem po upływie ponad 5 miesięcy od daty zarejestrowania sprawy. W dniu 7 kwietnia 2011r. Sąd Okręgowy postanowił przesłuchać w charakterze świadków Ł. K., D. Ł. i L. I. i w tym celu rozprawę odroczył na dzień 12 maja 2011r. Na rozprawie w dniu 12 maja 2011r. Sąd Okręgowy przeprowadził dowód z zeznań świadka Ł. K.. Jednocześnie Sąd Okręgowy uwzględnił w tym dniu wniosek pełnomocnika odwołującej z 16 marca 2011r. i postanowił przesłuchać świadka L. I. przed Sądem Okręgowym w Kielcach. Mimo powyższego Sąd Okręgowy nie wydał stosownej odezwy o udzielenie pomocy sądowej, ani nie podjął innych czynności mających na celu rozpoznanie sprawy i dopiero zarządzeniem z dnia 27 marca 2013r. wyznaczył kolejny termin rozprawy na dzień 30 kwietnia 2013r. Od ostatniego terminu rozprawy w dniu 12 maja 2011r. do wydania zarządzenia o wyznaczeniu kolejnej rozprawy (27 marca 2013r.) Sąd Okręgowy nie podejmował w istocie żadnych czynności mających na celu rozpoznanie sprawy. Sąd Apelacyjny uznał, że okres bezczynności trwający (od daty poprzedniej rozprawy – 12 maja 2011r. do daty ostatniej rozprawy – 30 kwietnia 2013r.) ponad 23 miesiące w sposób oczywisty przekracza rozsądny termin rozpatrywania niniejszej sprawy. Zaniechanie podejmowania czynności procesowych przez Sąd Okręgowy w powyższym okresie nie ma żadnego uzasadnienia i niewątpliwie musi być uznane za naruszenie prawa odwołującego do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. W konsekwencji Sąd Apelacyjny orzekł jak w pkt 1 postanowienia.

Wniosek o przyznanie skarżącemu przewidzianej w art. 12 ust. 4 cyt. ustawy sumy należało, co do zasady uwzględnić. Biorąc pod uwagę okres przewlekłości postępowania, ale także znaczenie sprawy dla strony, w tym charakter niniejszej sprawy, Sąd Apelacyjny uznał, że stosowną sumą w rozumieniu tego przepisu będzie kwota 5.000 zł. Wobec powyższego orzeczono jak w punkcie 2 postanowienia. Jednocześnie Sąd Apelacyjny dalej idące żądanie oddalił.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono zgodnie z treścią przepisu art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. oraz w zw. z § 11 ust. 2 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163 poz. 1349 ze zm.).

/SSA Marta Sawińska/ /SSA Maria Michalska-Goźdź/ /SSA Iwona Niewiadowska-Patzer/