Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2015r. w S.

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 11 marca 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo J. G. do emerytury od 13 marca 2014r.

Sygn. akt: IV U 403/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 11 marca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. G. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczył okresu zatrudnienia od 1 sierpnia 1976r. do 31 grudnia 1998r., gdyż świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach nie określa prawidłowo stanowiska pracy zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. oraz zarządzenia Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. G. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że Fabryka (...), w której pracował od 1 sierpnia 1976r. do 31 grudnia 1998r. stosowała tzw. dwuzawodowość w celu zakwalifikowania pracownika do wyższej grupy zaszeregowania, ale każdy pracował na swoim stanowisku. On wykonywał pracę kowala i gięciarza blach na Wydziale W4. Praca odbywała się w uciążliwych warunkach – kurzu, hałasie, wahaniach temperatury, co potwierdzą świadkowie (odwołanie k.1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. G. w dniu (...). ukończył (...)rok życia. Uprzednio - w dniu 28 lutego 2014r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 28 lutego 2014r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 28 lat, 10 miesięcy i 28 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 28 lat, 8 miesięcy i 11 dni, a okresy nieskładkowe 2 miesiące i 17 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że ubezpieczony nie wykazał, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat. Wskazał, że świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach nie określa prawidłowo stanowiska pracy zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. oraz zarządzenia Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego (świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach z 22 lipca 1998r. i 31 sierpnia 2000r. k.22-23 akt emerytalnych).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 11 marca 2014r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 11 marca 2014r. k.35 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Fabryce (...) 'B.-P.” z siedzibą w O., a następnie z siedzibą w O. od 22 grudnia 1972r. do 31 sierpnia 2000r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwa pracy k.19-21 akt emerytalnych).

Ubezpieczony został zatrudniony w Fabryce (...) w O. w dniu 22 grudnia 1972r. na stanowisku ślusarza na 7-dniowy okres próbny, a po jego upływie na czas nieokreślony. Powierzono mu stanowisko ślusarza w Wydziale W-4 (umowa o pracę z 22 grudnia 1972r. - w aktach osobowych). Wydział W-4 był wydziałem przygotowawczym w stosunku do wydziału produkcji, przygotowywano w nim metalowe części do produkcji koparek. Ubezpieczony pracował na tym stanowisku do chwili powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową w okresie od 26 kwietnia 1974r. do 12 kwietnia 1976r. (kopia książeczki wojskowej k.12-14 akt emerytalnych). Po powrocie z wojska, w dniu 11 maja 1976r. ubezpieczony zawarł z pracodawcą nową umowę o pracę na czas nieokreślony na tym samym stanowisku co uprzednio ,tj. ślusarza (umowa o pracę z 11 maja 1976r. - w aktach osobowych). Z dniem 1 sierpnia 1976r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko gięciarza blach i profili w Wydziale W-4. Na stanowisku tym ubezpieczony pracował do końca zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie, przy czym na przestrzeni lat w angażach stanowisko pracy ubezpieczonego określane było również jako gięciarz blach–ślusarz, ślusarz konstrukcyjny-tłoczarz, ślusarz konstrukcyjny–kowal (angaże ubezpieczonego z lat 1976-1999 – w aktach osobowych). W okresie od 19 stycznia 1987r. do 28 lutego 1987r., a następnie od 6 maja 1988r. do 30 lipca 1988r., a zatem łącznie na niespełna 4,5 miesiąca ubezpieczony został oddelegowany do pracy na stanowisku krajacza na gilotynach w Wydziale W-4 (pisma o oddelegowaniu z 23 stycznia 1987r., 10 lutego 1987r., 6 maja 1988r. i 30 czerwca 1988r. - w aktach osobowych).

Powyższe przedsiębiorstwo produkowało ciężkie maszyny budowlane – koparki, ładowarki. Od 1 sierpnia 1976r. ,tj., od chwili powierzenia ubezpieczonemu stanowiska gięciarza blach i profili ubezpieczony pracował na dużej maszynie, w której umieszczana była blacha do produkcji łyżek do koparek (za pomocą suwnicy) i którą następnie przedmiotowa maszyna gięła pod określonym kątem. Zadaniem ubezpieczonego było trasowanie (zaznaczenie) na metalu miejsca gięcia, a następnie obsługa maszyny w procesie gięcia blachy. W przypadku mniejszych blach i innych detali zadaniem ubezpieczonego było podgrzanie blachy w kotlinie, a następnie gięcie na prasie, a niekiedy ręcznie oraz prostowanie blachy młotkiem (ręcznie) bądź walcem (maszynowo). Ta część pracy określona była w nazwie stanowiska pracy ubezpieczonego jako praca kowala (zeznania świadków: S. K. (1) k.8v-9 – nagranie od minuty 17 do 24 i S. K. (2) k.9 – nagranie od minuty 24 do 30 oraz zeznania ubezpieczonego k.13v – nagranie od minuty 1 do 3 i k.8-8v – nagranie od minuty 1 do 13).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.33 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. G. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w Fabryce (...) w O., a później w Ł.. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe wykazało słuszność twierdzeń ubezpieczonego i dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie od 1 sierpnia 1976r. do 31 grudnia 1998r., co po wyłączeniu około 4,5 miesięcznego delegowania do pracy na stanowisku krajacza na gilotynach i około 4 miesięcznego okresu pobytu na urlopie bezpłatnym (vide: świadectwo pracy k.21 akt emerytalnych), a zatem łącznie przez przeszło 19 lat ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach. Jak ustalono praca ta polegała na gięciu blach i innych metalowych detali na maszynach, a niekiedy ręcznie, co odpowiada pracy, o której mowa w wykazie A dział III poz.79 (kucie ręczne w kuźniach przemysłowych oraz obsługa młotów mechanicznych) załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Posiłkowo wskazać należy na zapisy załącznika do zarządzenia Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z 30 marca 1985r. w sprawie stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz.Urz. MG z 1985r., Nr 1, poz.1), gdzie pod pozycją 79 w pkt 1 i 2 wymieniono stanowiska pracy gięciarz maszynowy – prostowacz i kowal.

Swoje ustalenia co do rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w czasie zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie Sąd oparł się na zeznaniach wskazanych wyżej świadków, którzy pracowali razem z ubezpieczonym i widzieli jego pracę oraz samego ubezpieczonego. Zeznania te są logiczne i spójne oraz znajdują potwierdzenie w obiektywnych dowodach z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że J. G. przysługuje prawo do emerytury od (...). ,tj. od chwili ukończenia przez ubezpieczonego (...)życia.