Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI GC 190/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Hass-Kloc

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Kościak

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Sp. z o.o. w Ł.

przeciwko: R. K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H. (...) w W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego R. K. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. w Ł. kwotę 163.256,51 zł (słownie: sto sześćdziesiąt trzy tysiące dwieście pięćdziesiąt sześć złotych pięćdziesiąt jeden groszy) z ustawowymi odsetkami od kwoty:

- 48.764,51 zł od dnia 05 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty,

- 54.432,00 zł od dnia 07 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty,

- 7.560,00 zł od dnia 12 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty,

- 8.400,00 zł od dnia 21 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty,

- 44.100,00 zł od dnia 01 maja 2013 r. do dnia zapłaty,

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11.780,00 zł (słownie: jedenaście tysięcy siedemset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.617,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI GC 190/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 26 czerwca 2013r

Powód (...) Sp. z o.o. w Ł. wniósł pozew przeciwko R. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H. (...) o zapłatę kwoty 163.256,51 zł z ustawowymi odsetkami od kwot i terminów tam wskazanych.

W uzasadnieniu powyższego podał ,że pozwany zakupił u niego owoce suszone , które odebrał bez żadnych zastrzeżeń. Mimo wezwania do zapłaty należności za zakupiony towar ich nie uregulował.

Pozwany R. K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H. (...) w wniesionym sprzeciwie ( k- 32-33) od nakazu zapłaty z dnia 14 maja 2013r wydanym w postępowaniu upominawczym ( k- 29) wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu zarzucając jedynie ,że powód nie może być stroną w niniejszym postępowaniu, albowiem wierzytelność dochodzona w niniejszym procesie została sprzedana na podstawie umowy factoringu.

Powód w odpowiedzi na powyższe w piśmie procesowym z dnia 24.06.2013r (k- 45-46) podtrzymał swoje żądanie stwierdzając, że zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę factoringu niewłaściwego i nastąpił powrotny przelew finansowanych wierzytelności. Podniósł, iż uzyskał w/w banku informację o braku dochodzenia przez bank przedmiotowych należności od pozwanego.

Sąd ustalił , następujący stan faktyczny :

Powód i pozwany są przedsiębiorcami ( dowód: odpis z KRS powoda
k- 6-11, zaświadczenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k- 25).

Pozwany w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zakupił u powoda towar w postaci suszonych owoców za łączną kwotę 163.256,51 zł brutto. Pozwany przedmiotowy towar odebrał i potwierdził to bez żadnych zastrzeżeń dostarczenie mu przedmiotowych owoców na listach przewozowych . Na tej podstawie powód wystawił następujące faktury VAT: numer (...) z dnia 05.03.2013r , numer (...) z dnia 12.03.2013r, numer (...) z dnia 07.03.2013r, numer (...) z dnia 21.03.2013r, numer (...) z dnia 11.03.2013r . Jednocześnie zostały wystawione listy przewozowe o numerach: (...) (k-14), (...) ( k- 16), (...)
(k- 19) i bez numeru z dnia 09.03.2013 (k- 21) , które zostały podpisane przez pozwanego odnośnie potwierdzenia odbioru towaru wskazanego w danym liście przewozowym( dowód: faktury VAT k- 12,15,17,22,20,listy przewozowe
k- 13-14,16,18-19,21). W dniu 15.04.2013r ( k- 23) powód skierował do pozwanego pisemne ostateczne przed sądowe wezwanie o zapłatę kwot objętych w/w fakturami, wnosząc o ich uregulowania w terminie 5 dni od dnia otrzymania niniejszego wezwania (dowód: wezwanie do zapłaty wraz
z potwierdzeniem jego doręczenia k- 23-24).

W dniu 17.12.2012r powód zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę factoringu nr (...). Na jej podstawie wierzytelność przysługująca powodowi wobec pozwanego została przelana na rzecz w/w banku. Na jej podstawie bank wypłacił powodowi zaliczkę w kwocie 146.403,12 zł stanowiącą 80% wierzytelności wynikających z faktur nr numer (...)
z dnia 05.03.2013r, numer (...) z dnia 12.03.2013r, numer (...)
z dnia 07.03.2013r, numer (...) z dnia 21.03.2013r, numer (...) z dnia 11.03.2013r oraz z faktury o numerze (...) z dnia 07.02.2013r , która nie jest objęta żądaniem niniejszego pozwu. W związku z nieuregulowaniem przez pozwanego należności z w/w faktur powód dokonał zwrotu otrzymanych zaliczek i nastąpił powrotny przelew wierzytelności o czym Raiffeisen Bank poinformował powoda pismem z dnia 24.06.2013r( dowód: umowa factoringu
z załącznikami k- 47-61, oświadczenie o powrotnym przelewie finansowych wierzytelności z dnia 24.06.2013r k- 62, bilans otwarcia powoda za okres od 01.01.2013r do 30.06.2013r k- 63, wyciąg powoda dot. nierozliczonych dokumentów z dnia 24.06.2013r k- 64 ).

W ocenie Sądu przedstawione przez strony dowody w postaci

dokumentów prywatnych nie budziły żadnych wątpliwości co swej

prawdziwości i w tym zakresie nie były kwestionowane przez strony.

Sąd uznał je w całości jako wiarygodne i ocenił przez pryzmat przesłanek

art. 227 kpc w zw. z art. 233 par 1 kpc.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Oceniając wyżej przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić,

że sporne między stronami było jedynie czy powód jest uprawniony do żądania

należności za sprzedany towar , skoro miał zawartą umowę factoringu

z (...) Bank (...) S.A.

Te okoliczności sprawiają , że przedmiotem poniższych rozważań Sądu musi być ocena umowy factoringu z dnia 17. 12.2012r nr (...).

Na początku należy podnieść ,że factoring jest umową na podstawie której instytucja factoringowa ( faktor) zobowiązuje się w uzgodniony sposób udzielać cyklicznego, krótkoterminowego finansowania bieżącej działalności przedsiębiorstwa drugiej strony ( faktoranta ) oraz na stałych zasadach świadczyć na jego rzecz kompleksowe usługi zarządzania wierzytelnościami i kontroli płynności na rachunku obrotów bieżących.

Jak wynika natomiast z treści w/w umowy factoringu oraz załącznika nr 1 w postaci szczegółowych warunków umowy factoringu strony zawarły umowę factoringu niewłaściwego. W przypadku zaś factoringu niewłaściwego faktor nie przyjmuje na siebie ryzyka niewypłacalności dłużników faktoranta , co oznacza że dokonuje inkasa należności wprawdzie w imieniu własnym , ale na rzecz i rachunek swego klienta fatoringowego z równoczesnym zarachowaniem uzyskanej kwoty na poczet zwrotu pożyczki ,albo kredytu udzielonego w celu krótkoterminowego sfinansowania jego bieżącej działalności. W ten sposób faktor zyskuje wobec swego kontrahenta uprzywilejowaną pozycję. W przypadku bowiem niewywiązania się dłużnika z obowiązku zapłaty ceny na wskutek niewypłacalności , wierzytelność przenoszona jest z powrotem na faktoranta , co powoduje konieczność bezpośredniego rozliczenia się przez niego z uzyskanych środków obrotowych. Odpowiedzialność faktoranta za wypłacalność dłużnika ma subsydiarny i gwarancyjny charakter , ograniczona jest do wysokości tego co otrzymał od faktora za wierzytelność oraz naliczonych odsetek ( por. System Prawa Prywatnego, Tom 9, Prawo zobowiązań – umowy nienazwane, wyd. C.H.Beck, Warszawa 2010r , str. 257,262-263).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz treść m.in. par 2 ust 2, par 8 ust 1 załącznika nr 1 w postaci szczegółowych warunków umowy factoringowej , które na podstawie par 2 w/w umowy factoringu stanowią integralną część umowy należy przyjąć ,że powód zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę factoringu niewłaściwego. Dodatkowo potwierdza to oświadczenie
o powrotnym przelewie finansowanych wierzytelności zawartych w piśmie (...) Bank (...) S.A. z dnia 24.06.2013r ( k-62).

Z tych też względów mając na uwadze ,że pozwany nie wykazał , aby wbrew powyższemu Raiffeisen Bank (...) dochodził od niego przedmiotowych należności, czemu zaprzecza powód (k- 46) należało powództwo uwzględnić po myśli art. 353 1 kc. W zakresie odsetek orzeczono po myśli art.481 kc.

Orzeczenie o kosztach procesu znajduje uzasadnienie w art. 98 kpc , art. 99 kpc i art. 108 kpc.

Zarządzenie:

- odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanego,

- kal.14 dni.