Sygn. akt IV U 422/14
Dnia 20 maja 2015 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący: SSR Teresa Maślukiewicz
Protokolant : Katarzyna Zych
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2015 roku w Ś.
sprawy z odwołania A. G.
od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania
o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.
z dnia (...)roku, znak: (...). (...)
o ustalenie stopnia niepełnosprawności
oddala odwołanie.
A. G. odwołał się od orzeczenia o niepełnosprawności wnosząc o zmianę stopnia z lekkiego na stopień średni uzasadniając to tym m. in. tym, że stan jego zdrowia z dnia na dzień pogarsza się, jest pod stałą opieką neurologa i psychiatry. Ukończył terapię narkotykową w ZK w K..
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. wniósł o oddalenie odwołania uzasadniając to m. in. tym, że w ocenie składu orzekającego, biorąc pod uwagę dokumentację medyczną oraz ustalenie będące wynikiem bezpośredniego badania A. G. nie spełnia wymogów ustawowych zaliczenia go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Sąd ustalił:
A. G. orzeczeniem z (...). (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w K. został zaliczony do lekkiego stopnia niepełnoprawności, na stałe, symbol przyczyny niepełnosprawności – 02-P, 10- N.
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. orzeczeniem z (...). utrzymał w mocy zaskarżone przez A. G. orzeczenie (...) w K. z (...)
Dowód:
orzeczenie z (...). (...) w K.
orzeczenie z (...). (...) we W.
-w aktach (...) w załączeniu.
Biegły sądowy specjalista psychiatra rozpoznał u A. G. zaburzenia osobowości i zachowania, encefalopatii toksycznej i orzekł, że ze względu na te schorzenia może zostać zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności, symbol przyczyny niepełnosprawności 02-P,10- N- na stałe.
Dowód:
opinia biegłego psychiatry- k. 18-23.
Biegły sądowy specjalista neurolog rozpoznał u A. G. zespół móżdżkowy na podłożu toksycznym i orzekł, że może zostać zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności, na stałe, symbol przyczyny niepełnosprawności -02-P, 10 – N.
Dowód:
opinia biegłego neurologa –k. 41-42.
Sąd zważył:
Odwołanie jest bezzasadne.
Przepis art. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jednolity – Dz. U. z 2011r., Nr 127, poz. 721 z póź. zm.) stanowi, że:
1) ust. 1 – do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającej w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji,
2) ust. 2 – do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych,
3) ust. 3 – do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.
Bezsporne w sprawie było, ze podstawowymi schorzeniami powoda powodujące jego niepełnoprawność to schorzenia psychiatryczne i neurologiczne.
Sporne pozostawało, czy schorzenia te uzasadniają zaliczenie powoda do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Wszyscy lekarze badający powoda dla potrzeb niniejszego postępowania ( w (...), (...), dwaj biegli sadowi) zgodnie orzekli, że schorzenia powoda uzasadniają zaliczenie go do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Mimo pouczenia- powód w zakreślonym mu 14-sto dniowym terminie nie wniósł zastrzeżeń do opinii biegłych (k.39 i k. 48).
Przyjąć zatem należało, że powód zgadza się z ustaleniami i wnioskami końcowymi opinii.
Sąd w całości dał wiarę opiniom biegłych albowiem są pełne, jasne, pozbawione wewnętrznych sprzeczności i dostatecznie wyjaśniły wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 477 14 §1 kpc odwołanie oddalono.