Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 lutego 2015 r. w G.

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko A. L.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. akt II C 3458/13

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 330 zł (trzysta trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Magdalena Balion – Hajduk

Sygn. akt III Ca 1999/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 czerwca 2014r. Sąd Rejonowy w Gliwicach zasądził od pozwanej A. L. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 1687,38 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 27 czerwca 2013 r. oraz koszty procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że strony postępowania łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia zawarta w dniu 25 sierpnia 2011r. na czas oznaczony do 25 sierpnia 2014r. W ramach tej powód udzielił pozwanej ulgi w wysokości 2.625,63 zł. Za nienależyte wykonanie umowy w zakresie obowiązku utrzymywania aktywnej karty SIM przez czas, na który umowa została zawarta strony umowy przewidziały obowiązek zapłaty kary umownej w wysokości 2.000 zł. W zamian za świadczone przez powoda usługi pozwana zobowiązała się do uiszczania opłat. W dniu 2 września 2012r. powód wystawił fakturę numer (...) na kwotę 80,09 zł, w dniu 2 października 2012r. fakturę numer (...) na kwotę 43,39 zł, których pozwana nie zapłaciła. Pismem z dnia 3 stycznia 2013r. powód wypowiedział pozwanej umowę i wezwał pozwaną do zapłaty należności oraz kary umownej. Za nienależyte wykonanie umowy, tj. rozwiązanie umowy przed terminem na jaki umowa została zawarta, powód obciążył pozwaną karą umowną w wysokości 1.469,93 zł. Pozwana nie uregulowała należności dochodzonej pozwem. Sąd pierwszej instancji wskazał, że pozwana nie kwestionowała faktu braku zapłaty należności z tytułu faktur wystawionych w związku ze świadczonymi przez powoda usługami ani podstaw do ich wystawienia. Nie kwestionowała również zasadności wystawienia noty obciążeniowej w związku z powstaniem obowiązku zapłaty kary umownej. Wnosiła jedynie o umorzenie kary umownej. Sąd jednak nie ma możliwości umorzenia zobowiązania, takie uprawnienie ma jedynie wierzyciel.

Pozwana w apelacji zarzuciła naruszenie przepisów postępowania poprzez pominięcie jej wyjaśnień i tym samym błędne ustalenie stanu faktycznego. Sąd nie wziął pod uwagę, iż jej mąż zmarł 10 czerwca 2010r. i pozwana cierpiała na depresję i zespól otępienny i nie była świadoma konsekwencji wynikających z umowy. Ponadto pozwana wskazała że jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności, niezdolna do samodzielnej egzystencji, a renta wynosząca 1200zł jest jej jedynym źródłem utrzymania.

Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Stan faktyczny ustalony przez Sąd Rejonowy nie był pomiędzy stronami sporny i znajduje pełne odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Sąd odwoławczy unikając zbędnych powtórzeń ustalenia te przyjmuje za własne. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia należy wskazać art. 750 k.c. w zw. z art. 735 k.c.

Pozwana nie składała w toku postępowania żadnych wniosków dowodowych, w szczególności dotyczących jej sytuacji materialnej i życiowej. Nie stawiła się na rozprawę, pomimo wezwania ze znacznym wyprzedzeniem, nie poinformowała Sądu o przyczynach niestawiennictwa, nie wnosiła o odroczenie czy zmianę terminu rozprawy. Jej twierdzenia zawarte w apelacji dotyczące trudnej sytuacji życiowej, materialnej zdrowotnej nie zostały potwierdzone w żaden sposób i to zarówno przed sądem pierwszej instancji jak i w postępowaniu odwoławczym. Pozwana nie złożyła także w toku postępowania przed Sądem Rejonowych żadnych wyjaśnień, na które powołuje się w apelacji. Zarzuty zawarte w apelacji są zatem zupełnie chybione. Sąd nie miał także przesłanek do odstąpienia od zasady ponoszenia kosztów postępowania wynikającej z art. 98 k.p.c. i zastosowania art. 102 k.p.c. wobec niewykazania przez pozwana swojej sytuacji.

Sąd Okręgowy biorąc powyższe pod uwagę na mocy art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako nieuzasadnioną. O Olsztach orzeczono na mocy art. 98 k.p.c., a złożyło się na nie wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej.

SSO Magdalena Balion - Hajduk