Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

M. D. (1) została oskarżona o to, że:

I (XIII w akcie oskarżenia). w dniu 17 stycznia 2013 r. w B., woj. (...), nakłoniła uprzednio swojego zięcia P. B. do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G. w firmie P.K.B. DACH P. B.” oraz następnie M. G. do przedłożenia tego zaświadczenia w placówce zajmującej się (...) SA w B. przy ul. (...) (obecnie (...) SA), w celu uzyskania środków z pożyczki gotówkowej, o którą ubiegał się M. G., tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 273 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 271 § 1 kk,

II (XIV w akcie oskarżenia). w dniu 23 stycznia 2013 r. w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B. i M. G. w celu uzyskania środków z pożyczki gotówkowej nakłoniła swojego zięcia P. B. do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G. w firmie P.K.B. DACH P. B.” oraz poświadczających nieprawdę druków (...), które następnie przekazała M. G., który za jej namową przedłożył je w Oddziale (...) w B. przy ul. (...) I, w celu uzyskania pożyczki w wysokości 5,900 zł., z której środki zostały przekazane M. D. (1), co miało istotne znaczenie dla uzyskania tej pożyczki, tj. o czyn z art. 297 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

III (XV w akcie oskarżenia). w dniu 28 stycznia 2013 r. w B., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B. i M. G., w celu uzyskania środków z pożyczki gotówkowej nakłoniła swojego zięcia P. B. do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G. w firmie P.K.B. DACH P. B.”, które następnie za jej namową M. G. przedłożył w Oddziale (...) Unii (...) w B. przy ul. (...), w celu uzyskania pożyczki w wysokości 1000 zł., z której środki zostały przekazane M. D. (1), co miało istotne znaczenie dla uzyskania tej pożyczki, tj. o czyn z art. 297 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

IV (XVI w akcie oskarżenia). w dniu 21 marca 2013 r. w Ł., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B.i M. G.w celu uzyskania środków z pożyczki gotówkowej nakłoniła swojego zięcia P. B.do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G.w firmie P (...)H P. B.”, które następnie za jej namową M. G.przedłożył w Oddziale (...)im. (...) C.w Ł.przy ul. (...), w celu uzyskania pożyczki w wysokości 10,000 zł., z której środki zostały przekazane M. D. (1), co miało istotne znaczenie dla uzyskania tej pożyczki, tj. o czyn z art. 297 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

V (XVII w akcie oskarżenia). w dniu 21 marca 2013 r. w Ł., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B., M. D. (2)i M. G.w celu uzyskania środków z pożyczki gotówkowej nakłoniła swojego zięcia P. B.do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla poręczyciela M. G.w firmie P (...)H P. B.”, które następnie za jej namową poręczyciel M. G.przedłożył w Oddziale (...)im. (...) C.w Ł.przy ul. (...), w celu uzyskania przez jej córkę M. D. (2)pożyczki w wysokości 15,000 zł., z której środki zostały przekazane M. D. (1), co miało istotne znaczenie dla uzyskania tej pożyczki, tj. o czyn z art. 297 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

VI (XVIII w akcie oskarżenia). w dniu 19 kwietnia 2013 r. w Ł., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B.i M. G.w celu uzyskania środków z pożyczki gotówkowej nakłoniła swojego zięcia P. B.do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G.w firmie P (...)H P. B.” oraz poświadczających nieprawdę druków (...), które następnie za jej namową M. G.przedłożył w Oddziale (...)im. (...) C.w Ł.przy ul. (...), w celu uzyskania pożyczki w wysokości 5,000 zł., z której środki zostały przekazane M. D. (1), co miało istotne znaczenie dla uzyskania tej pożyczki, tj. o czyn z art. 297 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

Sąd Rejonowy w Bełchatowie wyrokiem z dnia 16 marca 2015 roku w sprawie II K 54/15:

1. w miejsce zarzucanego czynu I uznał oskarżoną M. D. (1) za winną popełnienia tego, że w dniach: 16 i 17 stycznia 2013 r. w B., województwo (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, nakłoniła uprzednio swojego zięcia P. B. do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G. w firmie P.K.B. DACH P. B.” oraz następnie M. G. do przedłożenia tego zaświadczenia w placówce zajmującej się (...) SA (obecnie (...) SA z siedzibą w W.), Oddział w B. przy ulicy (...), w celu uzyskania środków z pożyczki gotówkowej, o którą ubiegał się M. G., tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 18 § 3 kk w zw. z art. 273 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i wymierzył jej za tak przypisany czyn na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2. w miejsce zarzucanych czynów: II, III, IV, V, VI uznał oskarżoną M. D. (1) za winną popełnienia odpowiednio tego, że:

- II. w dniu 24 stycznia 2013 r. w B., województwo (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B. i M. G. w celu uzyskania środków z pożyczki pieniężnej nakłoniła swojego zięcia P. B. do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G. w firmie P.K.B. DACH P. B.” oraz poświadczających nieprawdę druków (...) (które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego), które następnie przekazała M. G., który za jej namową przedłożył je w Oddziale (...) z siedzibą w D., Oddział w B. przy ulicy (...), w celu uzyskania pożyczki w wysokości 5.900 zł, z której środki zostały przekazane M. D. (1), tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 297 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

- III. w okresie od 16 stycznia 2013 r. do 28 stycznia 2013 r. w B., województwo (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z P. B. i M. G., w celu uzyskania środków z pożyczki pieniężnej nakłoniła swojego zięcia P. B. do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G. w firmie P.K.B. DACH P. B.” (który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego), które następnie za jej namową M. G. przedłożył w (...) im. Unii (...) z siedzibą w L., Oddział w B. przy ulicy (...), w celu uzyskania pożyczki w wysokości 1000 zł, z której środki miały być przekazane M. D. (1), która to pożyczka nie została udzielona z uwagi na odrzucenie wniosku M. G., tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 297 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk,

- IV. w okresie od 19 marca 2013 r. do 21 marca 2013 r. w Ł., województwo (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z P. B.i M. G.w celu uzyskania środków z pożyczki pieniężnej nakłoniła swojego zięcia P. B.do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G.w firmie P (...)H P. B.” (który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego), które następnie za jej namową M. G.przedłożył w (...) im. Z. (...)z siedzibą w L., Oddział w Ł.przy ulicy (...), w celu uzyskania pożyczki w wysokości 10.000 zł, z której środki zostały przekazane M. D. (1), tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 297 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk,

- V. w okresie od 19 marca 2013 r. do 21 marca 2013 r. w Ł., województwo (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z P. B., M. D. (2)i M. G.w celu uzyskania środków z pożyczki pieniężnej nakłoniła swojego zięcia P. B.do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla poręczyciela M. G.w firmie P (...)H P. B.” (który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego), które następnie za jej namową poręczyciel M. G.przedłożył w (...) im. Z. (...)z siedzibą w L., Oddział w Ł.przy ulicy (...), w celu uzyskania przez M. D. (2)pożyczki w wysokości 15.000 zł, z której środki zostały przekazane M. D. (1), tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 297 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk,

- VI. w dniu 19 kwietnia 2013 r. w Ł., województwo (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. B.i M. G.w celu uzyskania środków z pożyczki pieniężnej nakłoniła swojego zięcia P. B.do wystawienia poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o rzekomym zatrudnieniu i osiąganych z tego tytułu dochodach dla M. G.w firmie P (...)H P. B.” oraz poświadczających nieprawdę druków (...)(które to dokumenty dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego), które następnie za jej namową M. G.przedłożył w (...) im. Z. (...)z siedzibą w L., Oddział w Ł.przy ulicy (...), w celu uzyskania pożyczki w wysokości 5.000 zł., z której środki zostały przekazane M. D. (1), tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 297 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

przy czym przyjął że czyny: II, III, IV, V, VI stanowiły ciąg przestępstw wyczerpujących dyspozycję art. 297 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz art. 297 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk oraz art. 33 § 2 kk wymierzył oskarżonej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

2. na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk, art. 91 § 2 kk połączył wymierzone oskarżonej M. D. (1) jednostkowe kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierzył jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

3. na podstawie art. 44 § 2 kk orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa i nakazał pozostawić w aktach sprawy dowody rzeczowe szczegółowo opisane pod poz. 1 – 21 na kartach: 106 – 109 akt, zaksięgowane w księdze dowodów rzeczowych pod poz. Drz 829 – 849/14;

4. na podstawie art. 46 § 1 kk tytułem naprawienia szkody wyrządzonej czynami: IV, V, VI zasądził od oskarżonej M. D. (1)na rzecz pokrzywdzonej (...) im. Z. (...)z siedzibą w L.kwotę 39.145,07 (trzydzieści dziewięć tysięcy sto czterdzieści pięć złotych 07/100) złotych;

5. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. R. M. w B. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście złotych 60/100) złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonej z urzędu w postępowaniu sądowym;

6. zwolnił oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Powyższy wyrok został zaskarżony przez oskarżoną. Oskarżona zaskarżyła wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze pozbawienia wolności, zarzucając w apelacji wyrokowi rażącą niewspółmierność ( surowość ) wymierzonej kary pozbawienia wolności. W konkluzji wnosiła o złagodzenie kary.

Na rozprawie apelacyjnej obrońca z urzędu oskarżonej przyłączył się do jej apelacji. Wniósł również o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Prokurator na rozprawie apelacyjnej wnosił o nieuwzględnienie apelacji i o utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonej jest oczywiście bezzasadna.

Zaskarżony wyrok jako sprawiedliwy, odpowiadający prawu karnemu materialnemu i nie uchybiający prawu karnemu procesowemu należało utrzymać w mocy. Argumenty zawarte w apelacji okazały się chybione.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny w oparciu o rzetelnie i wszechstronnie oceniony materiał dowodowy. Każdy istotny dowód został poddany analizie i oceniony w kontekście innych, powiązanych z nim dowodów. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy jest obiektywna, prawidłowa, zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, oparta o całokształt ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego i jako taka korzysta z ochrony jaką daje art. 7 kpk. Sąd Okręgowy nie będzie w tym miejscu tej oceny i tych ustaleń powielał, albowiem wobec doręczenia stronom odpisu uzasadnienia zaskarżonego wyroku analiza ta powinna być im znana - dość powiedzieć, że Sąd odwoławczy aprobuje dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów oraz oparte na niej ustalenia faktyczne.

Co do wymiaru orzeczonej kary, to oskarżona prawdopodobnie nie uświadamia sobie, jak bardzo łagodnie ją potraktowano. Była przecież wielokrotnie karana ( vide k. 219 – 220). Została już skazana 6 różnymi wyrokami za 46 przestępstw, w tym 37 razy skazywano ją za czyny kwalifikowane z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk. Niski wymiar kar jednostkowych i kary łącznej w tej sprawie oskarżona zawdzięcza jedynie temu, że poddała się karze w trybie art. 387 § 2 kpk. Wymierzona jej kara jawi się wręcz jako łagodna i pobłażliwa. Argumenty podniesione w apelacji nie mogą zmienić tej oceny. Oskarżonej nie postawiono zarzutu oszustwa, więc nie ma znaczenia, czy działała z zamiarem oszukania kogokolwiek. Trudna sytuacja materialna oskarżonej i członków jej rodziny nie usprawiedliwia popełniania przez nią wyrafinowanych przestępstw ( oskarżona nie kradła z głodu w sklepie bułek tylko podejmowała się zaplanowanych i przemyślanych przestępstw przynoszących jej znaczne kwoty). Schorzenia oskarżonej mogą być podstawą do ewentualnego odroczenia wykonania kary, a nie do obniżania jej wymiaru. Skrucha oskarżonej została już uwzględniona przez Sąd Rejonowy przy wymiarze kary.

Podsumowując - ustalenia faktyczne Sądu meriti są prawidłowe, zaprezentowana w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ocena dowodów pełna, logiczna i zgodna z doświadczeniem życiowym, a rozstrzygnięcie zawarte w zaskarżonym wyroku jest sprawiedliwe, nie uchybiające prawu materialnemu, wymierzona kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy oskarżonej i do stopnia społecznej szkodliwości jej czynów, zaś sam wyrok zapadł bez obrazy prawa procesowego.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu oskarżonej na rozprawie apelacyjnej Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 618§ 1 pkt 11 kpk oraz § 19 w zw z § 14 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. z dnia 3 października 2002 roku. Nr 163 poz. 1348).

Na wydatki w postępowaniu odwoławczym złożył się ryczałt za doręczenia pism procesowych w kwocie 20 złotych oraz 516,60 zł. tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu z urzędu.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983 roku z późniejszymi zmianami) zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 536,60 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym oraz wymierzył jej 280 złotych tytułem opłaty za drugą instancję.

Z powyższych względów orzeczono jak w wyroku.