Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 802/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Wojciech Zatorski

Protokolant: Dominika Ćwieląg

po rozpoznaniu w dniu 05 czerwca 2015 roku w Świdnicy

na rozprawie sprawy z powództwa: J. B.

przeciwko: (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  Powództwo oddala;

II.  Nie obciąża powódki obowiązkiem zwrotu pozwanej kosztów postępowania.

  Sygn. akt IC 802/15

UZASADNIENIE

J. B. wystąpiła przeciwko (...) SA w W. o zapłatę 300 zł z odsetkami ustawowymi od 07.10.2014r. do dnia zapłaty, a także obciążenie pozwanej kosztami procesu (k.3).

W uzasadnieniu pozwu podała, iż we własnym mieszkaniu zawarła z pozwaną umowę o świadczenie usług oraz montaż instalacji zestawu do odbioru (...)i wpłaciła na poczet tej instalacji zaliczkę w kwocie 300 zł, jednak po przemyśleniu warunków umowy odstąpiła od niej i zażądała zwrotu zaliczki, lecz pozwana zaliczki nie zwróciła, co czyni powództwo zasadnym (k. 3/4).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty uwzględniającego powództwo (k. 20) pozwana wniosła o oddalenie żądania pozwu i wskazała, że nie świadczy usług instalacji urządzeń do odbioru (...), a usługę montażu zestawu zaoferował powódce ówczesny dystrybutor pozwanej, co wskazuje na brak legitymacji biernej pozwanej w niniejszej sprawie (k. 28).

Sąd ustalił:

Umową z 29.09.2014r. powódka zawarła z pozwaną umowę o świadczenie usług tv sat , ze sprzętem mediaBox+ , w ofercie promocyjnej C.+ P. (...), na okres 30 miesięcy.

Pozwana nie świadczy usług instalowania urządzeń do odbioru (...).

Dowód:

- umowa – k. 9-10,

- regulamin – k. 35o.

Ponadto w dacie zawarcia umowy o świadczenie usług (29.08.2014r.) powódka złożyła u przedstawiciela pozwanej zawierającego w/w umowę zamówienie instalacji zestawu do odbioru (...) na kwotę: „380 zł + materiały” i uiściła z tego tytułu zaliczkę w kwocie 300 zł. W oświadczeniu dotyczącym tej instalacji powódka wyraziła zgodę na zainstalowanie przez (...)(Instalatora) zestawu satelitarnego otrzymanego przy zawarciu umowy.

Zamówienie przyjął prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...).

Dowód:

- zamówienie – k. 11,

- wydruk (...) k. 42.

Pismem z 30.09.2014 pełnomocnik powódki w jej imieniu odstąpił od umowy z 29.09.2014r. o świadczenie usług i zażądał zwrotu zaliczki pobranej w tym dniu w kwocie 300 zł, wyznaczając termin 3 dni na jej zwrot.

Dowód:

- oświadczenie o odstąpieniu – k. 12-13.

  Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wyjaśnienia wymaga, że powódka zawarła 2 umowy, tj. o świadczenie usług, a także o instalację. Jakkolwiek zawarte one zostały w tej samej dacie i w tym samym miejscu oraz w tych samych okolicznościach nie stanowią jedności. Wskazuje na to zarówno treść Regulaminu pozwanej, która nie świadczy usług instalowania urządzeń do odbioru (...) (k. 35o.), jak też (wobec zarzutów powódki co do jej wieku i orientacji życiowej oraz działania instalatora w imieniu pozwanej jako jej przedstawicielka, za którego pozwana ponosi odpowiedzialność – k.48), niezamieszczenie postanowień o instalacji w treści umowy, odrębny druk zamówienia z odrębnymi podpisami, wyraźna treść tej umowy: zamówienie instalacji zestawu (ze wskazaniem konkretnych dodatkowych kosztów z tego tytułu (co ważne - nie wymienionych w umowie, która zresztą ma inny przedmiot i inną cenę).

Ustalenie zatem odrębności umowy „o instalację” i stron tej umowy wskaże osobę biernie legitymowaną w tym zakresie. Nawet jeżeli ówczesny dystrybutor pozwanej był jej przedstawicielem (w zakresie zawarcia umowy o świadczenie usług tv sat), to skoro ta nie świadczy spornych usług instalatorstwa, przedstawiciel taki nie mógł ich wykonywać w jej imieniu. Prawdopodobnie wprowadził on zatem powódkę w błąd w tym zakresie (tzn. że działa jako przedstawiciel (...)również co do montażu), jednak z tej przyczyny pozwana za niego nie odpowiada Roszczenia powódki są więc zapewne usprawiedliwione co do zasady, jednak skierowane zostały wobec niewłaściwego podmiotu.

Sąd nie kwestionuje więc uprawnienia powódki do odstąpienia od umowy zawartej przez nią w jej mieszkaniu, zatem poza lokalem przedsiębiorstwa (art. 2 ustawy o ochronie praw konsumenta), jednak w tych realiach chybione byłoby złożenie oświadczenia o odstąpieniu od umowy o instalację wobec pozwanej. Dodatkowo zauważyć należy, iż oświadczenie powódki dotyczy odstąpienia od umowy świadczenia usług (k. 12), nie zaś zamówienia instalacji zestawu do odbioru (...) (k. 11), a umowy te, jak podano powyżej, nie są tożsame przedmiotowo i podmiotowo.

Dłużnik oczywiście odpowiedzialny jest jak za własne działanie lub zaniechanie za działania i zaniechania osób, z których pomocą zobowiązanie wykonywa, jak również osób, którym wykonanie zobowiązania powierza (art. 474 k.c.). Przedmiotem zobowiązania pozwanej z umowy o świadczenie usług było jednak właśnie świadczenie usług, a powódka od tej umowy odstąpiła, skutkiem czego pozwana nie świadczy tych usług, lecz i nie nalicza wynikających z tej umowy należności. Inny natomiast był przedmiot zobowiązania umowy „o instalację” jednak tu pozwana nie ponosi odpowiedzialności, gdyż takich usług nie świadczy, zatem nie wykonuje takiego zobowiązania, w związku z czym nie może odpowiadać za działania osób, którym zobowiązania tego nie powierzała i nie mogła powierzać.

Na zakończenie dodać można, że przyjęcie uwag pełnomocnika powódka z pisma z daty 07.05.2015 (k. 48) w tych okolicznościach oznaczałoby w istocie uwzględnienie powództwa na zasadach współżycia społecznego, które stanowią instrument obrony, nie zaś podstawę żądań.

Reasumując, powódka nie wykazała (art. 6 k.c.) zasadności swego żądania wobec pozwanej, zatem orzeczono o oddaleniu powództwa.

Orzekając o kosztach (pkt II wyroku) zastosowano art. 102 k.p.c. który stanowi, że w przypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może nie obciążać strony przegrywającej kosztami postępowania. W ocenie sądu taki przypadek zachodzi w sprawie, skoro powódka, osoba starsza i słabo zorientowana w podobnych sprawach, o niskich dochodach, uległa namowom osoby, która zaoferowała jej umowę o świadczenie usług pozwanej i przy tej okazji zawarła drugą z w/w umów, której zawarcie bez umowy o świadczenie usług nie miałoby miejsca.