Sygn. akt VIII Cz 385/13
Dnia 5 lipca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący SSO Rafał Krawczyk (spr.),
Sędziowie SO Hanna Matuszewska, SO Ilona Dąbek
po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 r. w Toruniu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku wierzyciela Banku (...) spółki akcyjnej w W.
przeciwko dlużniczce I. D.
o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu
w przedmiocie skargi dłużniczki o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem z dnia 28 października 2010 r. w sprawie ICo 1103/10
na skutek zażalenia dłużniczki
na postanowienie Sądu Rejonowego w Grudziądzu
z dnia 21 listopada 2012 r.
sygn. akt I Co 3038/12
postanawia:
1. oddalić zażalenie
2. zasądzić od dłużniczki na rzecz wierzyciela kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postepowaniu zażaleniowym
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił skargę dłużniczki o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 28 października 2010 r. sygn. I Co 1103/10, wskazując, że skarga nie została oparta na ustawowej przesłance wznowienia.
Z postanowieniem tym nie zgodziła się dłużniczka, wnosząc w zażaleniu ponownie o wznowienie postępowania, którego dotyczyła skarga.
Wierzyciel wniósł o odrzucenie skargi oraz o zasądzenie na jego rzecz od skarżącej kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Zażalenie było bezzasadne.
W postępowaniu klauzulowym, nie mającym charakteru postępowania merytorycznego, podstawą wznowienia może być wyłącznie wyrok Trybunału Konstytucyjnego stwierdzający niekonstytucyjność przepisu prawa stanowiącego podstawę wydania przez sąd zaskarżonego orzeczenia, którego dotyczy skarga o wznowienie (art. 401 1 k.p.c). Dłużniczka na taką podstawę się nie powołała. Jej obszerna argumentacja, zawarta zarówno w skardze o wznowienie jak i w zażaleniu, pozostaje zatem, z punktu widzenia dopuszczalności wznowienia, nieistotna.
Z przedstawionych względów Sąd Okręgowy oddalił zażalenie (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.) oraz zasądził na rzecz wierzyciela od dłużniczki koszty zastępstwa radcy prawnego w postępowaniu zażaleniowym (§ 10 ust. 1 pkt 13 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, t.j.Dz.U. z 2013 r. poz. 490 oraz art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c.).