Sygn. akt V ACz 638/13
Dnia 8 lipca 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny
w składzie następującym :
Przewodniczący SSA Jadwiga Galas
Sędziowie SA Barbara Kurzeja (spr.)
SA Janusz Kiercz
po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2013 r. w Katowicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w B.
przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. akt XIV GNc 871/12
p o s t a n a w i a :
oddalić zażalenie.
Sygn. akt V ACz 638/13
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Katowicach odrzucił zażalenie pozwanej na postanowienie tegoż Sądu z dnia 22 lutego 2013 r., wobec nieuiszczenia przez nią - mimo wezwania – opłaty od tegoż zażalenia.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwana domagała się jego uchylenia podnosząc w uzasadnieniu, iż w treści sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 7 stycznia 2013 r. przedstawiono zakres przedmiotowy oraz okoliczności uzasadniające jego złożenie. Nadto, w piśmie z dnia 28 marca 2013 r. jednoznacznie określono zakres zaskarżenia przedmiotowego nakazu zapłaty.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie, zaś rozstrzygnięcie Sądu I instancji jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa.
W szczególności słusznie przyjął ten Sąd, że skoro pozwana - mimo wezwania – nie uiściła wymaganej opłaty od zażalenia, należało zażalenie to odrzucić, jako nieopłacone, w myśl art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
Z akt sprawy wynika, iż zarządzeniem z dnia 15 marca 2013 r. (akta sprawy k. 177) wezwano skarżącą do uiszczenia opłaty od zażalenia na postanowienie z dnia 22 lutego 2013 r. w kwocie 758 zł – w terminie tygodniowym, pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru skarżąca otrzymała powyższe wezwanie w dniu 25 marca 2013 r. (k. 182). Termin do uiszczenia opłaty sądowej upływał zatem w dniu 2 kwietnia 2013 r. (wtorek). Natomiast w dniu 28 marca 2013 r. skarżąca nadesłała do Sądu Okręgowego pismo, w którym wskazała, iż nakaz zapłaty została przez nią zaskarżony jedynie powyżej kwoty 55 749,19 zł, a zatem opłata od zażalenia stanowi kwotę 200 zł, obliczoną według wartości przedmiotu zaskarżenia, tj. od kwoty 20 000 zł. Jednocześnie w dniu 29 marca 2013 r. dokonała przelewu kwoty 200 zł na konto Sądu Okręgowego tytułem opłaty od zażalenia (k. 184).
W tych okolicznościach stwierdzić należało, iż prawidłowo Sąd I instancji odrzucił zażalenie pozwanej na skutek nieopłacenia go w tygodniowym terminie.
Jak zasadnie przyjął ten Sąd, w piśmie procesowym z dnia 18 lutego 2013 r. pozwana jednoznacznie wskazała, iż nakaz zapłaty został przez nią zaskarżony (sprzeciwem) w całości, tj. w stosunku do należności głównej, odsetek i kosztów postępowania. Wartość przedmiotu zaskarżenia wynosiła zatem 75 749,29 zł, zaś opłata stosunkowa od pozwu stanowiła kwotę 3 788 zł. Tym samym, opłata od zażalenia na postanowienie z dnia 22 lutego 2013 r. wynosiła 758 zł, jako piąta część opłaty od pozwu (art. 19 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).
Skoro więc pozwana uiściła – mimo prawidłowego wezwania Sądu I instancji – kwotę 200 zł tytułem opłaty od zażalenia, należało uznać, iż nie opłaciła ona zażalenia w wyznaczonym terminie.
Okoliczności niniejszej sprawy powodują, iż nie sposób przyjąć argumenty zażalenia za zasadne, bowiem pozostają one w sprzeczności z twierdzeniami skarżącej zawartymi w piśmie z dnia 18 lutego 2013 r. Nadto, nie cofnęła ona sprzeciwu w zakresie objętym nakazem zapłaty, tj. co do kwoty 55 749,19 zł.
Z uwagi na powyższe, zażalenie okazało się bezzasadne i podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.
(...)
(...)
(...)
(...)),
(...);
(...)
(...)
(...)