Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 2543/14

WYROK
z dnia 18 grudnia 2014 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Marzena Teresa Ordysińska


Protokolant: Paweł Puchalski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2014 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 2 grudnia 2014 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Zakład Techniczno-Budowlany
Polbau Sp. z o. o. w Opolu, Qumak S. A. w Połańcu w postępowaniu prowadzonym przez
Rejonowy Zarząd Infrastruktury w Krakowie

przy udziale wykonawcy Skanska S.A. w Warszawie, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka:

1. oddala odwołanie;

2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Zakład Techniczno-Budowlany Polbau Sp. z o. o. w Opolu, Qumak S. A.
w Połańcu i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr (słownie:
dziesięciu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia Zakład Techniczno-Budowlany Polbau Sp.
z o. o. w Opolu, Qumak S. A. w Połańcu tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Zakład
Techniczno-Budowlany Polbau Sp. z o. o. w Opolu, Qumak S. A. w Połańcu kwotę
3 075 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące siedemdziesiąt pięć złotych zero groszy),
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione
z tytułu zastępstwa prawnego.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Krakowie.


Przewodniczący: …………………………

Sygn. akt KIO 2543/14


U z a s a d n i e n i e

I. Rejonowy Zarząd Infrastruktury w Krakowie (zwany dalej Zamawiającym),
prowadzi postępowanie na wykonanie zamówienia publicznego pn. „Budowa budynku dla
symulatora lotniczego samolotu CASA C-295M w kompleksie wojskowym Kraków-Balice".
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych
z dnia 22 maja 2014 r., poz. 110189 . Postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu
ograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(t. j. – Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.; dalej: Prawo zamówień publicznych).
W dniu 2 grudnia 2014 r. wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie
zamówienia: Zakład Techniczno-Budowlany Polbau Sp. z o. o. w Opolu, Qumak S. A.
w Połańcu (dalej: Odwołujący) wnieśli odwołanie, w którym zakwestionowali zasadność
odrzucenia swojej oferty i zarzucili Zamawiającemu naruszenie:
1) art. 7 ust. 1 i ust. 3 Prawa zamówień publicznych - poprzez naruszenie przy ocenie
i wyborze oferty najkorzystniejszej zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców, przejawiające się w bezpodstawnym odrzuceniu z przetargu oferty
Odwołującego, co naruszyło zasadę uczciwej konkurencji.
2) art. 91 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Prawa zamówień publicznych poprzez
dokonanie nieprawidłowej oceny oferty Odwołującego w zakresie oferowanego przez
niego agregatu prądotwórczego.
3) art. 87 ust 1 Prawa zamówień publicznych poprzez zaniechanie wezwania
Odwołującego do złożenia wyjaśnień co do specyfikacji oferowanego agregatu
prądotwórczego i ewentualnego istnienia przesłanki odrzucenia jego oferty,
4) art. 89 ust 1 pkt 2 Prawa zamówień publicznych poprzez odrzucenie oferty
Odwołującego, pomimo braku podstawy faktycznej i prawnej dla dokonania tej
czynności, bowiem treść oferty Wykonawcy odpowiada specyfikacji istotnych warunków
zamówienia i agregat prądotwórczy spełnia wymagania Zamawiającego.
Uzasadniając podniesione zarzuty, Odwołujący w odwołaniu, a następnie szerzej, na
rozprawie wywodził (na rozprawie argumentacja odnosiła się również do naruszenia art. 26
ust. 3 bądź 4 Prawa zamówień publicznych) , że czynność Zamawiającego, polegająca na
odrzuceniu jego oferty jako nieodpowiadającej treści specyfikacji jest co najmniej
przedwczesna, ponieważ Zamawiający był zobowiązany wezwać go do złożenia wyjaśnień

odnośnie parametrów agregatu. Wskazywał, że nie może być wątpliwości, że dokumenty
potwierdzające, że urządzenie równoważne spełnia wymagania zamawiającego i złożona
wraz z ofertą karta katalogowa jest dokumentem przedmiotowym, który nie tylko może ale
musi być uzupełniony - niezależnie od tego, czy nie zostałby załączony do oferty czy
zawiera błędy. Na str. 100 oferty wskazano zamiennik do urządzenia opisanego w SIWZ
jako referencyjne i załączono na str. 102 indywidualną kartę katalogową, której podano
pojemność zbiornika paliwa agregatu, a z tej pojemności wynika czas pracy agregatu. Przy
czym Odwołujący podnosił, że przedmiotowa karta katalogowa została błędnie załączona
przez pracownika przygotowującego ofertę. Zamawiający bezpodstawnie przyjął, że
dokument jest prawidłowy, a powinien potraktować go tak jakby nie został złożony.
Wyjaśniał, że odnośnie czasu pracy w SIWZ są pewne niekonsekwencje, można wywodzić,
że Zamawiający oczekuje minimum 4-godzinnego czasu pracy, ale Odwołujący zgodnie
z normą obronną wymagającą 72 godziny dla niektórych kategorii obiektów przyjął, że taki
czas jest wymagany jako minimalny (zatem agregat w ofercie Przystępującego byłby
niezgodny z SIWZ). Wskazywał, że błąd w karcie polega na podaniu niewłaściwego
parametru odnoszącego się do pojemności zbiornika paliwa. Jest to parametr zmienny,
każdorazowo dostosowany do oczekiwań Zamawiającego. Potwierdza to oświadczenie
producenta, które składa do akt. Wyjaśnia, że przed złożeniem oferty prowadził rozmowy
z dostawcą agregatów i otrzymał ofertę podstawową, stąd dysponował standardową kartą
katalogową, a po ustaleniach co do minimalnego 72 godzinnego czasu pracy ustalił
z dostawcą ostateczne parametry urządzenia, na dowód czego złożył kartę katalogową
agregatu GPW27LZ (podkreślał, że kartę tą otrzymał przed złożeniem oferty, a jedynie
omyłkowo nie została do niej załączona). Wyjaśniał, że karta katalogowa opisuje to samo
urządzenie, które zostało wskazane w SIWZ. Na dowód tego, że praktyka dotycząca
wydawania kart katalogowych agregatów pozwala na ustalenie, że pojemność zbiornika nie
jest niezmiennym parametrem, a przeciwnie zależy od wymogów inwestora, składa 5 kart
katalogowych urządzenia Iveco Motors GI22. Wskazywał, że dodatkowe oznaczenia literowe
nie mają wpływu na ocenę tych kart, ponieważ dookreślają inne parametry, niebędące
przedmiotem sporu. Zauważał, że z 5 kart wynikają różne pojemności zbiornika paliwa i to
czasami w jednej karcie podano 2 pojemności, w zależności od budowy agregatu. Wobec
powyższej praktyki Zamawiający powinien podjąć wątpliwości, których konsekwencją
powinno być wezwanie do wyjaśnień, co zasadniczo jest powinnością (obowiązkiem)
zamawiającego.
W konsekwencji, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu:
1. unieważnienia czynności oceny ofert,
2. unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,

3. skorzystanie przez z Zamawiającego z przepisu art. 87 ust 1 Ustawy Pzp wobec oferty
Odwołującego;
4. dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty Odwołującego.
Zamawiający nie uwzględnił zarzutów podniesionych w odwołaniu. W odpowiedzi na
odwołanie wnosi o jego oddalenie.
Zauważał, że Odwołujący sam przyznał, że popełnił błąd w ofercie, załączając nieprawidłową
kartę katalogową. Według Zamawiającego nie jest to błąd w karcie katalogowej, ale karta
katalogowa innego urządzenia, niż wymagane w SIWZ, dlatego nie miał wątpliwości co do
podstaw odrzucenia oferty. Dopiero na rozprawie Odwołujący złożył kartę katalogową
urządzenia, które jest prawidłowe. Zamawiający nie miał podstaw i prawa do prowadzenia
procedury wyjaśniającej, ponieważ byłaby ona równoważna z negocjacjami i prowadziłaby
do zastąpienia błędnego urządzenia wskazanego w ofercie nowym prawidłowym
urządzeniem. Naruszałoby to podstawowe zasady udzielania zamówień. Wyjaśniał, że
przyjął 12 godzin jako minimum, 72 godziny dotyczy obiektów bez ciągłego dozoru ludzkiego
Urządzenie zaoferowane w ofercie odwołującego tymczasem pracuje 6 godzin (8,5 przy 75%
obciążeniu). Odnośnie 5 kart katalogowych złożonych przez Odwołującego na rozprawie
zauważa, że w rzeczywistości są to karty dla dwóch urządzeń IVECO Motors GI22 i IVECO
Motors GI22L, tylko w różnych językach. Wskazywał, że specyfikacja nie określała
pojemności zbiornika agregatu i minimalnego czasu pracy, ale agregat miał być zgodny
z normą obronną, która jest znana Odwołującemu.

Do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego skutecznie przystąpił
wykonawca Skanska S.A. w Warszawie, którego oferta została uznana przez
Zamawiającego za najkorzystniejszą (dalej: Przystępujący).
Przystępujący poparł stanowisko Zamawiającego. Wskazał, że błąd nie tkwi w samej karcie
katalogowej załączonej do oferty Odwołującego, ale w doborze urządzenia. Odwołujący miał
prawo wyboru dokumentów, jakie załączy na wykazanie równoważności oferowanego
urządzenia. Załączenie karty katalogowej nie było wymagane, a załączona do oferty karta
katalogowa de facto stanowi oświadczenie co do oferowanego rozwiązania równoważnego.
Nie można wezwać Odwołującego do wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1, ponieważ odpowiedź
na wezwanie musiałaby konwalidować ofertę wykonawcy, co prowadziłoby do
niedopuszczalnych negocjacji. Karta katalogowa złożona na rozprawie potwierdza jedynie,
że Odwołujący mógł w ofercie zaoferować urządzenie zgodne z SIWZ, natomiast nawet do
odwołania nie załączono tejże prawidłowej karty katalogowej. Odnośnie rzekomej praktyki

wydawania kart katalogowych i złożonych przez odwołującego kart katalogowych urządzenia
referencyjnego potwierdza stanowisko Zamawiającego, że to karty dotyczące dwóch
urządzeń i stanowią potwierdzenie, że przy podaniu nazwy urządzenia także
w przedstawionych kartach katalogowych ważna jest pojemność. Podkreśla, że wybór
sposobu potwierdzenia równoważności należał do Odwołującego i Odwołujący mógł złożyć
taką kartę katalogową, jak w ofercie ale z zaznaczeniem, że urządzenie będzie
modyfikowane. Podkreślał, że parametr opisujący pojemność zbiornika paliwa jest
podstawowym parametrem decydującym o właściwościach urządzenia, a urządzenie
zaoferowane przez odwołującego w ofercie nie należy do kategorii agregatów oferowanych
dla wojska.


II. Nie stwierdzono zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 189 ust. 2 Prawa zamówień
publicznych, wobec czego rozpoznano odwołanie na rozprawie.
Odwołującemu przysługuje prawo do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1
Prawa zamówień publicznych, bowiem ma interes w uzyskaniu danego zamówienia i może
ponieść szkodę w wyniku ewentualnego naruszenia przez Zamawiającego Prawa zamówień
publicznych - jeżeli podniesione przez niego zarzuty by się potwierdziły, w wyniku czego
zostałaby dokonana powtórna ocena ofert, i jego oferta nie zostałaby odrzucona – wówczas
Odwołujący miałby realną szansę na uzyskanie zamówienia.

Po zapoznaniu się z dokumentacją postępowania i stanowiskami Stron, Krajowa Izba
Odwoławcza zważyła, co następuje: odwołanie nie może zostać uwzględnione.


Izba ustaliła, co następuje:
Przedmiotem zamówienia jest budowa budynku dla symulatora lotniczego samolotu CASA
C-295M w kompleksie wojskowym Kraków-Balice. W ramach prac budowlanych należało
dostarczyć i zamontować agregat prądotwórczy. Zamawiający wskazał model agregatu
w SIWZ, równocześnie dopuścił rozwiązania równoważne. W SIWZ nie określono
szczegółowych parametrów równoważności dla agregatu prądotwórczego, jednak w tym
zakresie Odwołujący nie wniósł odwołania (w terminie przewidzianym dla kwestionowania
postanowień SIWZ). Odwołujący zaoferował agregat GPW27LZ, wskazując w sposób
niebudzący wątpliwości model agregatu w ofercie. Do oferty załączono również kartę
katalogową tego urządzenia, z której wynikało, że pojemność zbiornika paliwa wynosi 54 l,
a czas pracy na pełnym zbiorniku paliwa przy 75% mocy wynosi 8.85 godziny.

Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego, uznając, że jest niezgodna z SIWZ,
ponieważ agregat prądotwórczy zaoferowany przez Odwołującego ma zbyt mały zbiornik
paliwa, co powoduje zbyt krótki czas pracy agregatu – 8.85 godziny, zamiast min. 12 godzin.
Oczekiwanej liczby godzin Zamawiający nie podał w SIWZ, ale strony wywodziły ją
z dokumentacji technicznej i obowiązujących przepisów. Zamawiający wskazywał na
12 godzin jako wymagane minimum, Odwołujący wskazywał na minimum 72 godziny.
Ponieważ agregat wskazany w ofercie Odwołującego nie spełniał nawet minimum
oczekiwanego przez Zamawiającego (co nie było sporne), a Odwołujący postulował
zdecydowanie wyższą ilość godzin jako wymaganą, Izba uznała, że ustalenie pożądanej
liczny godzin pracy agregatu nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia zarzutów odwołania.
Przyjęcie, że agregat powinien pracować nie mniej, niż 12 godzin, jest wystarczające dla
dalszych rozważań.
Zasadniczą kwestią, istotną dla rozstrzygnięcia, było ustalenie, czy Zamawiający miał
prawo (i obowiązek) wezwać do wyjaśnienia treści oferty na podstawie art. 87 ust. 1 Prawa
zamówień publicznych, względnie do uzupełnienia i wyjaśnienia dokumentów na podstawie
art. 26 ust. 3 i 4 Prawa zamówień publicznych. Izba na tak postawione pytanie odpowiedziała
negatywnie, całkowicie podzielając stanowisko Zamawiającego i Przystępującego. Oferta
Odwołującego nie odpowiadała treści SIWZ w zakresie parametrów agregatu
prądotwórczego, co zasadniczo nie było sporne. Odwołujący podnosił jedynie, że pomyłkowo
do oferty załączał standardową kartę katalogową, gdy tymczasem zamierzał załączyć kartę
katalogową urządzenia spersonalizowanego zgodnie wymaganiami Zamawiającego.
W ofercie Odwołującego nie znajdowała się żadna sprzeczność, oferta nie budziła żadnych
wątpliwości, a jedynie była niezgodna z SIWZ. W takich okolicznościach Izba uznała, że nie
jest możliwa konwalidacja oferty Odwołującego przez wymianę karty katalogowej na inną –
urządzenia zgodnego z SIWZ. Prowadziłoby to bowiem do wymiany urządzenia niezgodnego
z SIWZ, wskazanego w ofercie, na urządzenie zgodne z SIWZ. Oczywiście można założyć,
że zaoferowanie urządzenia zgodnego z SIWZ było intencją Odwołującego, jednak ta
intencja nie została w żaden sposób wyrażona w ofercie. Nie można uznać za wystarczającą
podstawę do wyjaśnienia treści oferty na podstawie art. 87 ust. 1 Prawa zamówień
publicznych niezgodność tejże oferty z SIWZ.
Jeżeli nawet przyjąć, że karta katalogowa w niniejszym postępowaniu należała do
kategorii dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 Prawa zamówień publicznych,
tj. była dokumentem potwierdzającym spełnianie przez oferowane dostawy, usługi lub roboty
budowlane wymagań określonych przez Zamawiającego, nie można automatycznie
zakładać, że jest to dokument podlegający uzupełnieniu czy wyjaśnieniu na podstawie art. 26
ust. 3 bądź 4 Prawa zamówień publicznych. Jeżeli w dokumencie tego rodzaju jest bowiem
jednoznacznie, wyraźnie, bez żadnych wątpliwości określony przedmiot zamówienia, przy

czym nie ma sprzeczności między tym dokumentem a innymi dokumentami załączonymi do
oferty, to w takim wypadku wymiana tego dokumentu oznaczałaby zmianę treści oferty.
Dokumenty potwierdzające spełnianie wymagań określonych przez Zamawiającego mogą
określać równocześnie treść oferty (tj. zakres, rodzaj świadczenia – w tym przypadku: typ,
model oferowanego agregatu). Dodatkowo, w niniejszym postępowaniu nie można było
uznać, że pojemność zbiornika paliwa i co za tym idzie, czas pracy urządzenia, mają
charakter nieistotny dla przedmiotu zamówienia – przeciwnie, mają one kluczowe znaczenie:
zmiana pojemności zbiornika powoduje zmianę gabarytów urządzenia i czas jego pracy,
mający decydujące znaczenie dla bezpieczeństwa i skuteczności działania systemu.

Izba nie odnosiła się do zarzutów odnoszących się do oferty Przystępującego,
o których mowa była w uzasadnieniu odwołania, ponieważ wartość zamówienia oszacowano
poniżej kwoty, a zatem zakres środków zaskarżenia ograniczał przepis art. 180 ust. 2 Prawa
zamówień publicznych.

Wobec powyższych okoliczności Izba stwierdziła, że nie doszło do naruszenia
przepisów wskazywanych w odwołaniu, dlatego orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust.
9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).



Przewodniczący:
………………………………