Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Cz 377/13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział IV Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wanda Dumanowska

Sędziowie: SO Mariusz Struski (spr.)

SO Mariola Watemborska

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 roku w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużniczki E. L. (1)

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lęborku Michała Mertscha podjętą w sprawie Km 42/13 w dniu 25 marca 2013 r., polegającą na obciążeniu dłużniczki kosztami postępowania egzekucyjnego

z udziałem wierzyciela U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

na skutek zażalenia dłużniczki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Lęborku z dnia 19 kwietnia 2013 r., sygn. akt ICo 634/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt IV Cz 377/13

UZASADNIENIE

Dłużniczka E. L. (2)wniosła skargę na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lęborku Michała Mertscha podjętą w sprawie Km 42/13 w dniu 25 marca 2013 r., polegającą na obciążeniu dłużniczki kosztami postępowania egzekucyjnego.

Postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2013r., wydanym w sprawie I Co 634/13, Sąd Rejonowy w Lęborku oddalił skargę dłużniczki. W uzasadnieniu wskazał, że wbrew twierdzeniom skarżącej komornik sądowy miał prawo obciążyć kosztami dłużniczkę, w tym także kosztami zastępstwa wierzyciela skoro na moment wszczęcia egzekucji oraz stwierdzenia w dalszej kolejności jej bezskuteczności i umorzenia z tego powodu postępowania egzekucyjnego istniał tytuł wykonawczy będący podstawą podjęcia czynności przeciwko skarżącej. Samo przywrócenie dłużniczce terminu do wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty, któremu nadano klauzulę wykonalności nie może stanowić o niecelowości egzekucji wobec braku jej zawieszenia oraz wstrzymania wykonalności tytułu.

Dłużniczka E. L. (2) zaskarżyła powyższe postanowienie zażaleniem domagając się jego zmiany i uwzględnienia wniesionej przez nią skargi na czynność komornika. W treści zażalenia podtrzymała dotychczasowe zarzuty , które jej zdaniem świadczą o niecelowości wszczęcia egzekucji przez wierzyciela.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustawodawca nie wyjaśnił w ustawie znaczenia określenia "niecelowe wszczęcie postępowania egzekucyjnego". W literaturze zwraca się uwagę, że art. 49 ust. 4 u.k.s.e. nawiązuje do art. 770 k.p.c., zgodnie z którym niecelowość egzekucji występuje wówczas, gdy dłużnik nie dał powodu do wszczęcia przeciwko niemu egzekucji ze względu na dobrowolną realizację obowiązku świadczenia stwierdzonego tytułem wykonawczym (por. F. Zedler, Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz, t. 2, Toruń 1995, s. 49). Niecelowość prowadzenia egzekucji zachodzi także wtedy, gdy nie było podstaw do złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji, gdyż wierzyciel wykorzystał tytuł wykonawczy już "skonsumowany", pozbawiony wykonalności, albo wszczął egzekucję z majątku dłużnika, chociaż posiadał zastaw zabezpieczający pełne zaspokojenie roszczenia, chyba że egzekucja skierowana była do przedmiotu zastawu lub miał pełną wiedzę uzasadnioną wcześniejszymi ustaleniami o braku jakiekolwiek majątku po stronie dłużnika. Żadna z powyższych sytuacji nie miała miejsce w niniejszej sprawie. Jednocześnie wywiedzenie zarzutów od nakazu zapłaty, któremu nadano prawomocnie klauzulę wykonalności nie ma bezpośredniego znaczenia dla przyjęcia, że wiedza wierzyciela o powyższym fakcie determinuje bezpośrednio o niecelowości wszczęcia i prowadzenia egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego, którego podstawą jest zaskarżony nakaz zapłaty. Skarżąca nie wykazała aby na moment wszczęcia egzekucji i jej zakończenia istniało orzeczenie o wstrzymaniu wykonalności tytułu lub aby nawet zawieszono postępowanie egzekucyjne jako zabezpieczenie postępowania wywołanego jej zażaleniem na nadanie nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności. Wniosek o wstrzymanie czynności skierowany do komornika został natomiast prawomocnie oddalony.

Sąd Okręgowy w pełni podziela więc zaprezentowane stanowisko Sądu pierwszej instancji bez potrzeby jego powtarzania o braku podstaw faktycznych i prawnych do zakwestionowania obciążenia dłużniczki kosztami egzekucyjnymi, w tym zastępstwa wierzyciela, tym samym zażalenie z powyższych racji uznaje wyłącznie za polemikę z tym stanowiskiem.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzeczono, jak w sentencji.

IV Cz 377/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE