V CK 453/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-01-2015
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CK 453/04
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2004 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa E.G.
przeciwko P.P.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2004 r.,
na skutek kasacji powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 marca 2004 r., sygn. akt [....],
odmawia przyjęcia kasacji do rozpoznania oraz nie
obciąża powódki kosztami postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 393 k.p.c., jeżeli zaskarżone orzeczenie w sposób
oczywisty nie narusza prawa ani nie zachodzi nieważność postępowania (§ 2),
Sąd Najwyższy może odmówić przyjęcia kasacji do rozpoznania, gdy w sprawie
nie występuje istotne zagadnienie prawne, nie istnieje potrzeba wykładni
przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, a ponadto gdy kasacja jest oczywiście
bezzasadna (§ 1).
W sprawie nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 393 § 2 k.p.c.,
w związku z czym Sąd Najwyższy, po rozważeniu przesłanek określonych
w § 1, uznał odmowę przyjęcia kasacji do rozpoznania za uzasadnioną.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2004 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa E.G.
przeciwko P.P.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2004 r.,
na skutek kasacji powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 marca 2004 r., sygn. akt [....],
odmawia przyjęcia kasacji do rozpoznania oraz nie
obciąża powódki kosztami postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 393 k.p.c., jeżeli zaskarżone orzeczenie w sposób
oczywisty nie narusza prawa ani nie zachodzi nieważność postępowania (§ 2),
Sąd Najwyższy może odmówić przyjęcia kasacji do rozpoznania, gdy w sprawie
nie występuje istotne zagadnienie prawne, nie istnieje potrzeba wykładni
przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, a ponadto gdy kasacja jest oczywiście
bezzasadna (§ 1).
W sprawie nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 393 § 2 k.p.c.,
w związku z czym Sąd Najwyższy, po rozważeniu przesłanek określonych
w § 1, uznał odmowę przyjęcia kasacji do rozpoznania za uzasadnioną.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c.