Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 1427/12

POSTANOWIENIE

Dnia 5 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie III Wydział Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Feliksa Wilk

Sędziowie:

SSA Iwona Łuka-Kliszcz

SSA Ewa Drzymała (spr.)

Protokolant:

st.sekr.sądowy Elżbieta Bałaban

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku S. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.

o wysokość emerytury na skutek skargi wnioskodawcy o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 25 lipca 2012 r. sygn. III AUa 653/11

p o s t a n a w i a :

o d r z u c i ć skargę.

Sygn. akt III AUa 1427/12

UZASADNIENIE

Wnioskodawca S. S. wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Wydział III z dnia 25 lipca 2012 do sygn. akt III AUa 653/11. Skarżący podniósł, iż Sąd Apelacyjny rozpoznając jego sprawę nie skorygował błędów ZUS mających na celu przyznanie mu najniższej z możliwych emerytury oraz przedstawił merytoryczne zarzuty dotyczące przedmiotowego postępowania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Wznowienie postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem, jest instytucją szczególną, której wszczęcie zostało ograniczone do sytuacji, gdy zachodzą wyczerpująco wyliczone w przepisach kodeksu postępowania cywilnego tzw. podstawy wznowienia. Należą do nich nieważność postępowania ( art. 401 k.p.c.), wypadki gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie ( art.401 1 ) oraz tzw. przyczyny restytucyjne ( art. 403 k.p.c.). Ratio legis takiego ukształtowania skargi o wznowienie postępowania stanowi potrzeba zabezpieczenia stabilności prawomocnych merytorycznych orzeczeń, a przez to ładu prawnego przez nie stworzonego. Zaś zgodnie z art. 410 § 1 sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie.

Skarżący nie podaje żadnej podstawy skargi, a z jej treści wynika jednoznacznie, iż skarżący traktuje skargę o wznowienie postępowania jako dodatkową możliwość odwołania się od niekorzystnego dla niego prawomocnego wyroku. Domaga się bowiem uwzględnienia jego wszystkich żądań dotyczących sposobu wyliczenia emerytury, przedstawiając swoje argumenty i polemizując ze stanowiskiem Sądu. Jednakże skarga o wznowienie postępowania nie służy korygowaniu orzeczeń, lecz tylko wzruszeniu orzeczeń zapadłych w wyniku rażących uchybień przepisów procesowych lub materialno prawnych a także opartych na przepisach następnie uchylonych jako niezgodne z Konstytucją. Nie można natomiast żądać wznowienia postępowania na tej tylko podstawie, że skarżący nie zgadza się z zaskarżonym wyrokiem.

W konsekwencji należało uznać, że skarga złożona przez wnioskodawcę nie opiera się na ustawowej podstawie wznowienia i dlatego stosownie do art. 410 § 1 k.p.c. podlega odrzuceniu.