V SPC 1/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-09-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III SPP 42/04
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V SPC 1/05
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi W. R.
przy uczestnictwie Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego na przewlekłość
postępowania Sądu Najwyższego w sprawie II UK (...), po rozpoznaniu na posiedzeniu
niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2005 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wnioskodawca W. R. ubiegał się o emeryturę górniczą, również w trybie
odwoławczym od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – Oddział w L.
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2004 r. (sygn. akt. II UK (...)) Sąd Najwyższy oddalił
jego kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 grudnia 2003 r. [sygn. akt III AUa
(…)].
W piśmie z dnia 11 stycznia 2005 r. wnioskodawca złożył „zażalenie na
opieszałość w pracy Sądu Najwyższego – Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych
i Spraw Publicznych, ponieważ nie otrzymał jeszcze odpisu uzasadnionego wyroku z
dnia 4 listopada 2004 r.” oraz zapowiedział złożenie skargi na przewlekłość
postępowania w Sądzie Apelacyjnym, w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. (Dz. U.
Nr 179, poz. 1843).
Pismo wnioskodawcy zostało potraktowane jako skarga na przewlekłość
postępowania w sprawie II UK (...) Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
2
Publicznych Sądu Najwyższego i w takim charakterze wiążąco przekazane do
rozpoznania Izbie Cywilnej Sądu Najwyższego (§ 28 ust. 2 regulaminu Sądu
Najwyższego). Przesłanką skargi jest opóźnienie doręczenia uzasadnionego wyroku z
dnia 4 listopada 2004 r. (doręczenie nastąpiło w dniu 19 stycznia 2005 r., po uprzedniej
awizacji pocztowej).
Tak określona skarga W. R. jest niedopuszczalna, ponieważ została przez niego
złożona osobiście. Już w uchwale z dnia 16 listopada 2004 r. (III SPP 42/04), mającej
moc zasady prawnej, Sąd Najwyższy stwierdził, że do skargi na przewlekłość
postępowania uregulowanej w ustawie z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) stosuje się przymus adwokacko-
radcowski (art. 3932
k.p.c.). Nakaz sporządzenia takiej skargi przez profesjonalnego
pełnomocnika (adwokata lub radcy prawnego) sformułowany został w sposób
jednoznaczny w art. 871
§ 1 k.p.c., w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 2 lipca
2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych ustaw (Dz.
U. Nr 172, poz. 1804).
Należało w konsekwencji odrzucić skargę (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi W. R.
przy uczestnictwie Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego na przewlekłość
postępowania Sądu Najwyższego w sprawie II UK (...), po rozpoznaniu na posiedzeniu
niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2005 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wnioskodawca W. R. ubiegał się o emeryturę górniczą, również w trybie
odwoławczym od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – Oddział w L.
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2004 r. (sygn. akt. II UK (...)) Sąd Najwyższy oddalił
jego kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 grudnia 2003 r. [sygn. akt III AUa
(…)].
W piśmie z dnia 11 stycznia 2005 r. wnioskodawca złożył „zażalenie na
opieszałość w pracy Sądu Najwyższego – Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych
i Spraw Publicznych, ponieważ nie otrzymał jeszcze odpisu uzasadnionego wyroku z
dnia 4 listopada 2004 r.” oraz zapowiedział złożenie skargi na przewlekłość
postępowania w Sądzie Apelacyjnym, w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. (Dz. U.
Nr 179, poz. 1843).
Pismo wnioskodawcy zostało potraktowane jako skarga na przewlekłość
postępowania w sprawie II UK (...) Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
2
Publicznych Sądu Najwyższego i w takim charakterze wiążąco przekazane do
rozpoznania Izbie Cywilnej Sądu Najwyższego (§ 28 ust. 2 regulaminu Sądu
Najwyższego). Przesłanką skargi jest opóźnienie doręczenia uzasadnionego wyroku z
dnia 4 listopada 2004 r. (doręczenie nastąpiło w dniu 19 stycznia 2005 r., po uprzedniej
awizacji pocztowej).
Tak określona skarga W. R. jest niedopuszczalna, ponieważ została przez niego
złożona osobiście. Już w uchwale z dnia 16 listopada 2004 r. (III SPP 42/04), mającej
moc zasady prawnej, Sąd Najwyższy stwierdził, że do skargi na przewlekłość
postępowania uregulowanej w ustawie z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) stosuje się przymus adwokacko-
radcowski (art. 3932
k.p.c.). Nakaz sporządzenia takiej skargi przez profesjonalnego
pełnomocnika (adwokata lub radcy prawnego) sformułowany został w sposób
jednoznaczny w art. 871
§ 1 k.p.c., w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 2 lipca
2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych ustaw (Dz.
U. Nr 172, poz. 1804).
Należało w konsekwencji odrzucić skargę (art. 3986
§ 3 k.p.c.).