II CZ 41/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 41/05
POSTANOWIENIE
Dnia 19 maja 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie ze skargi R. P.
o wznowienie postępowania w sprawie … 49/02
z powództwa R. P.
przeciwko Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa - Oddział w P.
oraz Agencji Własności Rolnej w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 maja 2005 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt … 565/04,
oddala zażalenie oraz przyznaje radcy prawnemu M. A. od
Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego kwotę 120 (sto
dwadzieścia) zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę R. P. o
wznowienie postępowania wskazując, że skarga nie opiera się na ustawowej
podstawie wznowienia oraz że została wniesiona po terminie przewidzianym w
ustawie dla wniesienia skargi o wznowienie postępowania. W zażaleniu skarżący
wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz o przyznanie pełnomocnikowi
skarżącego kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Skarżący zarzucił, że Sąd Apelacyjny błędnie ustalił, iż już w czerwcu 2001 r.
miał on wiedzę o okolicznościach, które wskazał jako podstawę wznowienia
postępowania, podczas gdy skarżący dopiero 24 maja 2004 r. dowiedział się
o podrobionym bądź przerobionym dokumencie, na którym zostało oparte
orzeczenie Sądu Apelacyjnego. Jak wskazał na to Sąd Apelacyjny skarżący nie
wskazuje jednak, żadnych dowodów z których wynikałoby, że rzeczywiście
dowiedział się o podrobieniu lub przerobieniu dokumentów złożonych przez
pozwaną Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa dopiero w 2004 r.
Jak ustali to Sąd Apelacyjny w aktach sprawy, której wznowienia domaga się
skarżący, znajduje się jego pismo z dnia 17 czerwca 2001 r., w którym podnosił on
te same argumenty co w skardze o wznowienie postępowania. Także w zażaleniu
skarżący ogranicza się do stwierdzenia, że Sąd Apelacyjny bezpodstawnie przyjął,
iż wiedział on o okolicznościach, które przytacza w skardze o wznowienie
postępowania, już w 2001 r. Na poparcie tego stwierdzenia nie przytacza jednak
żadnego dowodu. W tej sytuacji uznać należy, iż trafnie Sąd Apelacyjny przyjął, że
brak podstaw do wznowienia postępowania, a tym samym brak podstaw do
uwzględnienia zażalenia. Samo sformułowanie podstaw wznowienia w sposób
odpowiadający wymogom przewidzianym w ustawie, co znalazło się w skardze
o wznowienie postępowania złożonej przez R. P., nie jest bowiem równoznaczne z
tym czy twierdzenia zawarte w skardze rzeczywiście tworzą taką podstawę.
3
Rację ma także Sąd Apelacyjny, gdy podkreśla, że skoro skarga została
złożona po upływie trzech miesięcy od uprawomocnienia się wyroku Sądu
Apelacyjnego, to uznać należy, iż wniesiona została po upływie trzymiesięcznego
terminu przewidzianego w art. 407 k.p.c. Niewątpliwie bowiem w tej dacie powód
wiedział, że orzeczenie Sądu Apelacyjnego oparte zostało na dokumencie, który on
kwestionuje.
Skoro zarzuty podniesione w zażaleniu okazały się nieusprawiedliwione, Sąd
Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w związku z art. 39814
k.p.c.
i w związku z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz.
98), orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 19 maja 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie ze skargi R. P.
o wznowienie postępowania w sprawie … 49/02
z powództwa R. P.
przeciwko Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa - Oddział w P.
oraz Agencji Własności Rolnej w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 maja 2005 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt … 565/04,
oddala zażalenie oraz przyznaje radcy prawnemu M. A. od
Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego kwotę 120 (sto
dwadzieścia) zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę R. P. o
wznowienie postępowania wskazując, że skarga nie opiera się na ustawowej
podstawie wznowienia oraz że została wniesiona po terminie przewidzianym w
ustawie dla wniesienia skargi o wznowienie postępowania. W zażaleniu skarżący
wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz o przyznanie pełnomocnikowi
skarżącego kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Skarżący zarzucił, że Sąd Apelacyjny błędnie ustalił, iż już w czerwcu 2001 r.
miał on wiedzę o okolicznościach, które wskazał jako podstawę wznowienia
postępowania, podczas gdy skarżący dopiero 24 maja 2004 r. dowiedział się
o podrobionym bądź przerobionym dokumencie, na którym zostało oparte
orzeczenie Sądu Apelacyjnego. Jak wskazał na to Sąd Apelacyjny skarżący nie
wskazuje jednak, żadnych dowodów z których wynikałoby, że rzeczywiście
dowiedział się o podrobieniu lub przerobieniu dokumentów złożonych przez
pozwaną Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa dopiero w 2004 r.
Jak ustali to Sąd Apelacyjny w aktach sprawy, której wznowienia domaga się
skarżący, znajduje się jego pismo z dnia 17 czerwca 2001 r., w którym podnosił on
te same argumenty co w skardze o wznowienie postępowania. Także w zażaleniu
skarżący ogranicza się do stwierdzenia, że Sąd Apelacyjny bezpodstawnie przyjął,
iż wiedział on o okolicznościach, które przytacza w skardze o wznowienie
postępowania, już w 2001 r. Na poparcie tego stwierdzenia nie przytacza jednak
żadnego dowodu. W tej sytuacji uznać należy, iż trafnie Sąd Apelacyjny przyjął, że
brak podstaw do wznowienia postępowania, a tym samym brak podstaw do
uwzględnienia zażalenia. Samo sformułowanie podstaw wznowienia w sposób
odpowiadający wymogom przewidzianym w ustawie, co znalazło się w skardze
o wznowienie postępowania złożonej przez R. P., nie jest bowiem równoznaczne z
tym czy twierdzenia zawarte w skardze rzeczywiście tworzą taką podstawę.
3
Rację ma także Sąd Apelacyjny, gdy podkreśla, że skoro skarga została
złożona po upływie trzech miesięcy od uprawomocnienia się wyroku Sądu
Apelacyjnego, to uznać należy, iż wniesiona została po upływie trzymiesięcznego
terminu przewidzianego w art. 407 k.p.c. Niewątpliwie bowiem w tej dacie powód
wiedział, że orzeczenie Sądu Apelacyjnego oparte zostało na dokumencie, który on
kwestionuje.
Skoro zarzuty podniesione w zażaleniu okazały się nieusprawiedliwione, Sąd
Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w związku z art. 39814
k.p.c.
i w związku z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz.
98), orzekł jak w sentencji.