Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 88/05
POSTANOWIENIE
Dnia 10 listopada 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Domińczyk (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
w sprawie z powództwa H.(...) Inc. z siedzibą w P.(…) USA i H.(...) Poland sp. z o.o. w
W.
przeciwko J. P. o ochronę prawa do znaków towarowych i zaniechanie czynów
nieuczciwej konkurencji, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu niejawnym w
dniu 10 listopada 2005 r., zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego z
dnia 1 czerwca 2005 r., sygn. akt I ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2005 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
pozwanej J. P. od wyroku Sądu Okręgowego w L., jako niespełniającą wymagań
określonych w art. 368 § 1 pkt 1-3 i pkt 5 k.p.c. W zażaleniu na to postanowienie
skarżąca domaga się jego uchylenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rację ma Sąd Apelacyjny, że apelację która nie spełnia wymogów określonych w
art. 368 § 1 pkt 1-3 i 5 k.p.c. sąd II instancji, zgodnie z art. 3701
k.p.c. w związku z art.
373 k.p.c., odrzuca bez wzywania do usunięcia tych braków. Wbrew jednak odmiennej
opinii, wyrażonej w zaskarżonym postanowieniu, apelacja wniesiona przez pozwaną,
odpowiada wymogom zawartym w powołanym wyżej art. 368 k.p.c. Nie ulega
wątpliwości, że w apelacji wskazano jej podstawy z zaznaczeniem przepisów prawa,
2
które zdaniem skarżącej zostały naruszone. Spełniony został więc wymóg określony w
art. 368 § 1 pkt 2 gdyż zawiera ona zwięzłe przedstawienie zarzutów. Wprawdzie to
zwięzłe przedstawienie zarzutów nie nastąpiło w kolejności określonej w art. 368 § 1
k.p.c., gdyż najpierw skarżąca określiła wnioski apelacji, a dopiero następnie wskazał na
jej podstawy, nie może to jednak być oceniane jako brak apelacji w rozumieniu art. 368
§ 1 pkt 2. Także jako taki brak nie może być kwalifikowane umieszczenie zwięzłego
przedstawienia zarzutów w części zatytułowanej uzasadnienie. Wymogi formalne
apelacji zostały wprowadzone nie dlatego, aby ograniczać prawa stron lecz dla
zapewnienia sądowi apelacyjnemu możliwości precyzyjnego odniesienia się do żądań
zawartych w apelacji. Redakcja apelacji złożonej przez skarżącą w pełni pozwala na
stwierdzenie jakie zarzuty podnosi w niej skarżąca i nie stwarza w tym zakresie żadnego
zagrożenia dla sądu, który będzie ją rozpoznawał.
Kierując się podobnymi względami nie można również podzielić stanowiska Sądu
Apelacyjnego, że określenie wniosków apelacji nie spełnia wymogów przewidzianych w
art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. Wprawdzie skarżąca powinna wyraźnie sama określić treść
swojego żądania, a nie odsyłać do odpowiednich przepisów, to jednak taka redakcja
apelacja nie uniemożliwia sądowi apelacyjnemu ustalenie jakie są jej żądania. Skoro
bowiem wnosząca apelację żąda uchylenia wyroku i wskazuje w jakim zakresie ma to
nastąpić, a następnie poprzez odesłanie do właściwego przepisu precyzuje czego
oczekuje od sądu, to nie ulega wątpliwości, że jej żądanie jest zrozumiałe i spełnia
wymóg zawarty w art. 386 § 1 pkt 5.
Mając na uwadze podniesione wyżej względy Sąd Najwyższy, na podstawie art.
3941
§ 3 k.p.c. w związku z art. 39815
k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.