Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 3/06
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 stycznia 2006 r.
skargi B. K. i M. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 5 października 2005 r.,
wydanego w sprawie z powództwa B. K. i M. K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Okręgowemu w P.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 5 października 2005 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację
powoda od oddalającego powództwo wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 21
kwietnia 2005 r.
W skardze sporządzonej osobiście powodowie wnieśli o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu kończącego postępowanie
w sprawie wydanego począwszy od dnia 1 września 2004 r. (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2005 r., I CNP 1/05 i uchwałę siedmiu sędziów
Sądu Najwyższego z dnia 26 października 2005 r., której nadano moc zasady
prawnej - dotychczas niepublikowane). Oznacza to możliwość wniesienia skargi od
prawomocnych wyroków , nakazów zapłaty, postanowień co do istoty sprawy
wydanych w postępowaniu nieprocesowym oraz od postanowień tzw. formalnych
kończących postępowanie w sprawie.
Sporządzenie jednak skargi objęte zostało przymusem adwokacko -
radcowskim. W postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo
stron przez fachowego pełnomocnika także w zakresie czynności procesowych
związanych z tym postępowaniem podejmowanych przed sądem niższej instancji,
co wynika wprost z treści art. 871
§ 1 k.p.c.
Skoro więc skargę wnieśli powodowie osobiście, to podlegała odrzuceniu
(art. 4248
§ 1 k.p.c.).
db