Sygn. akt IV CNP 28/05
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Strus
w sprawie ze skargi pozwanej A. F.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego nakazu
Sądu Rejonowego w B.
z dnia 18 września 2003 r.,
w sprawie z powództwa" B." Spółki z o.o. w B.
przeciwko A. F. i R. D.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 stycznia 2006 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
A. F. pozwana w sprawie zakończonej prawomocnym nakazem zapłaty
wydanym przez Sąd Rejonowy w B. w dniu 18 września 2003 r. domagała się
stwierdzenia niezgodności z prawem tego orzeczenia. Skarga została sporządzona
przez pełnomocnika – radcę prawnego ustanowionego przez sąd, która nie żądała
przyznania zwrotu kosztów od Skarbu Państwa.
Odrzucając skargę Sąd Najwyższy uwzględnił treść uchwały składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych, stanowiącej zasadę prawną, z dnia 26 października 2005 r., sygn.
III BZP 1/05 (Biuletyn SN nr 10 z 2005 r.). W punkcie 1 tej uchwały stwierdzono, że
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241
k.p.c.) przysługuje od orzeczeń, które stały się prawomocne od 1 września 2004 r.
Uchwała - podjęta już po sporządzeniu skargi - rozstrzyga intertemporalne
skutki nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego dokonanej ustawą z dnia
22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy
- Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 13, poz. 98) wywołującą
wątpliwości ze względu na treść art. 4246
§ 1 k.p.c. zakreślającego dwuletni termin
do wniesienia skargi, liczony od daty uprawomocnienia się orzeczenia. Zasadniczą
trudność interpretacyjną budziło zwłaszcza znaczenie daty wejścia w życie
(1 września 2004 r.) nowelizacji kodeksu cywilnego regulującej odpowiedzialność
państwa z tytułu wydania orzeczeń niezgodnych z prawem (art. 4171
§ 2 k.c.).
Uchwała mająca moc zasady prawnej wiąże również składy orzekające Sądu
Najwyższego (art. 62 ustawy o Sądzie Najwyższym), dlatego skarga
w rozpoznawanej sprawie podlega odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
jc