Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CSK 54/06
POSTANOWIENIE
Dnia 7 kwietnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie z powództwa M. i D.S.
przeciwko Z.Z.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 kwietnia 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 23 września 2005 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
W niniejszej sprawie powodowie w pozwie skierowanym przeciwko pozwanej
domagali się uzgodnienia treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
ponieważ istniejący w dziale II księgi wieczystej wpis dotyczący współwłasności
nieruchomości nie odpowiada – zdaniem powodów – temu stanowi prawnemu.
Powodowie wnieśli skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego i oznaczyli
wartość przedmiotu zaskarżenia w wysokości 12.500 zł. W tej samej wysokości
oznaczona została także wartość przedmiotu zaskarżenia w apelacji (k. 59 akt).
Pojawia się zagadnienie, czy de lege lata skarga kasacyjna powodów jest
dopuszczalna w świetle art. 3982
§ 1 k.p.c.
W poprzednio obowiązującym stanie prawnym (obowiązującym od dnia
1 lipca 1996 r., ukształtowanym ustawą z dnia 1 maca 1996 r. o zmianie k.p.c. –
Dz.U. nr 43, poz. 189) Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 10 października
1997 r., II CZ 120/97 (niepubl.) stwierdził, że sprawa o uzgodnienie treści księgi
wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym (art. 10 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o
księgach wieczystych i hipotece, Dz.U. nr 19, poz. 147 ze zm.) nie jest sprawą
o świadczenie w rozumieniu art. 393 pkt 1 k.p.c. Przepis ten przewidywał
niedopuszczalność kasacji m.in. w „sprawach o świadczenie majątkowe, w których
wartość przedmiotu sporu jest niższa niż pięć tysięcy złotych”. De lege lata w art.
3982
§ 1 k.p.c. (w nawiązaniu do nieobowiązującego przepisu art. 3921
k.p.c.)
wspomina się już o „sprawach o prawa majątkowe”. Uzależnienie dopuszczalności
skargi kasacyjnej od wartości przedmiotu zaskarżenia wskazuje na to, że chodzi
tu o takie kategorie spraw, w których można określić wartość przedmiotu sporu.
Sprawa należy zatem do kategorii „spraw o prawa majątkowe”, jeżeli
sformułowane w niej żądanie będzie miało charakter majątkowy. Sprawa
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, chociaż
stanowiąca w istocie odmianę sprawy o ustalenie prawa w rozumieniu art. 189
k.p.c. (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1985 r. OSNC
1986, z. 7-8, poz. 125), jest sprawą o prawa majątkowe, jeżeli dotyczy
bezpośrednio praw rzeczowych ujawnionych w księdze wieczystej.
3
Żądanie powodów zmierza, jak wspomniano, do ustalenia odpowiednich udziałów
we współwłasności nieruchomości dla której prowadzona jest księga wieczysta.
Żądanie powodów stanowi zatem żądanie o charakterze majątkowym, toteż
zainicjowana przez nich sprawa należy do kategorii spraw o prawa majątkowe
w rozumieniu art. 3982
§ 1 k.p.c. W związku jednak z oznaczeniem w skardze
kasacyjnej wartości przedmiotu zaskarżenia w kwocie 12.500 zł, skarga okazała się
niedopuszczalna i należało ją odrzucić. Dlatego Sąd Najwyższy na podstawie art.
3986
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

II CSK 54/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia