Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 18/06
POSTANOWIENIE
Dnia 26 kwietnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Antoni Górski (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi W. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 27 października 2005 r., w sprawie z powództwa W. S.
przeciwko Skarbowi Państwa Państwowemu Inspektoratowi Nadzoru
Budowlanego w C.
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 kwietnia 2006 r.,
zażalenia W. S. na postanowienie
Sądu Okręgowego w B.
z dnia 9 stycznia 2006 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w B. postanowieniem z dnia 9 stycznia 2006 r. odrzucił
skargę W. S. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku tegoż Sądu z dnia 27
października 2005 r. w sprawie II Ca …/05, z powodu nieuzupełnienia braku
formalnego polegającego na wskazaniu siedziby przeciwnika skargi.
Postanowienie to zaskarżył zażaleniem pełnomocnik wnioskodawcy,
wnosząc o jego uchylenie, zarzucając że skarga spełnia wszystkie wymagania
formalne.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy wezwał skarżącego do
„sprecyzowania nazwy strony pozwanej oraz podanie jej adresu" (karta 5).
Skarżący w odpowiedzi wskazał, że „stroną pozwaną był Skarb Państwa
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w C. i ta osoba prawna jest stroną
przeciwną" w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia (karta 7).
Istota zagadnienia w niniejszej sprawie sprowadza się do tego,
czy zasadnym jest wymaganie wskazania adresu strony w pierwszym piśmie
procesowym. Jakkolwiek, wbrew uzasadnieniu Sądu Okręgowego, wymaganie
takie nie wynika z treści art. 126 § 2 k.p.c., w którym mowa jest wyłącznie
o oznaczeniu miejsca zamieszkania lub siedziby stron, pod którymi to pojęciami
rozumie się miejscowość, należy stwierdzić, że wskazanie dokładnego adresu stron
toczącego się postępowania należy uznać za brak formalny w rozumieniu
130 k.p.c. Pismu pozbawionemu wskazania adresów stron nie można nadać
właściwego biegu, ze względu na brak możliwości dokonania prawidłowego
doręczenia w rozumieniu przepisów art. 131 i nast. k.p.c. Konkludując, należy
stwierdzić, że nieuzupełnienie w przewidzianym terminie braku formalnego
uniemożliwiającego nadanie pismu biegu skutkuje zwrotem, a w przypadku
środków prawnych, jego odrzuceniem.
Wprawdzie stroną w przedmiotowej sprawie jest Skarb Państwa, to jednakże
w kwestii jego dokładnego oznaczenia należy podzielić i odpowiednio zastosować
rozumowanie Sądu Najwyższego wyrażone w postanowieniu z dnia 14 lutego
3
2000 r., II CKN 1152/99, OSNC 2000/7-8/149, w którym stwierdzono,
że obowiązek wskazania w pierwszym piśmie procesowym w danej sprawie,
miejsca zamieszkania lub siedziby strony (art. 126 § 2 k.p.c.), w odniesieniu do
przedsiębiorców wpisanych do rejestru sądowego na podstawie odrębnych
przepisów, oznacza powinność wskazania adresu podanego w rejestrze (art. 133
§ 2a k.p.c.).
Reasumując należy stwierdzić, że mimo częściowo błędnego uzasadnienia,
postanowienie Sądu Okręgowego o odrzuceniu skargi wnioskodawcy było
prawidłowe.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji (art. 3941
§ 1 i § 3 k.p.c.
w zw. z art. 39814
k.p.c.).
jz