Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 29/06
POSTANOWIENIE
Dnia 12 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Inwestycyjno-Leasingowego "T." S.A. w
C.
przeciwko A. Z. i in. ,
o zapłatę,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 12 maja 2006 r.,
zażalenia pozwanego S. M.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 27 września 2005 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z 27 września 2005 r. oddalił wniosek
pozwanego S. M. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie
wyroku Sądu Apelacyjnego z 13 lipca 2005 r. oddalającego apelację tego
pozwanego. Tym samym postanowieniem z 27 września 2005 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił – jako spóźniony - wniosek pozwanego S. M. o uzasadnienie
wymienionego wyżej wyroku.
Pozwany zaskarżył w całości postanowienie wskazane wyżej. Zażalenie
zostało odrzucone postanowieniem Sądu Apelacyjnego z 25 stycznia 2006 r.
w części dotyczącej oddalenia wniosku o przywrócenie terminu a w pozostałej
części przedstawione Sądowi Najwyższemu, który po jego rozpoznaniu zważył,
co następuje:
1) Autor zażalenia – radca prawny pozostaje w błędnym przekonaniu, że
postanowienie z 27 września 2005 r. zaskarża „w imieniu pozwanych”.
Sąd Apelacyjny w postanowieniu z 1 marca 2006 r. odrzucił zażalenie
współuczestników procesu – pozwanych T. P. i M. P. na postanowienie Sądu
Apelacyjnego z 25 stycznia 2006 r. ponieważ wyrok Sądu Okręgowego
uprawomocnił się w stosunku do nich, wobec czego nie mogli zaskarżyć wyroku
Sądu Apelacyjnego rozstrzygającego sprawę na skutek apelacji S. M. Skoro
sprawa w postępowaniu apelacyjnym rozstrzygana była między powodową Spółką
a pozwanym S. M., to tylko ten pozwany mógł żądać doręczenia jej wyroku z
uzasadnieniem (art. 387 § 1 zdanie drugie k.p.c.), domagać się przywrócenia
terminu i zaskarżyć postanowienie odrzucające jego wniosek o doręczenie wyroku
z uzasadnieniem.
2. Trafne jest stanowisko Sądu Apelacyjnego w przedmiocie
niedopuszczalności zażalenia na postanowienie oddalające wniosek
o przywrócenie terminu oraz w przedmiocie dopuszczalności zażalenia na
postanowienie odrzucające wniosek o doręczenie wyroku z uzasadnieniem,
ponieważ postanowienie takie kończy postępowanie w sprawie (art. 3941
§ 2
k.p.c.). Odrzucenie zażalenia co do przywrócenia terminu nie stanowi jednak
przeszkody do rozpoznania – na wniosek strony – postanowienia w przedmiocie
3
przywrócenia terminu, determinującego zaskarżone rozstrzygniecie o doręczeniu
stronie wyroku z uzasadnieniem (art. 380 k.p.c.).
3. Nie można odmówić trafności zarzutów zażalenia. Brak winy jako
przesłanka przywrócenia terminu (art. 168 § 1 k.p.c.) nie może być oceniany
w oderwaniu od ustawowego wymagania odnośnie do treści wniosku (art. 169 § 2
k.p.c.) wymagającego tylko uprawdopodobnienia”, tj. przytoczenia twierdzeń
i wskazania okoliczności uzasadniających, z których wynika przekonanie
o prawdziwości tych twierdzeń strony. Uprawdopodobnienie oznacza również
złagodzenie rygorów dowodowych odnośnie do okoliczności usprawiedliwiających
niedopełnienie czynności procesowej w terminie.
Jeżeli przyczyną uchybienia w rozpoznawanej sprawie była choroba
pełnomocnika uniemożliwiająca w ocenie lekarza wykonywanie obowiązków
zawodowych to dokonanie przez Sąd orzekający oceny odmiennej wymagałoby
istnienia dowodu pochodzącego od osoby posiadającej wiedzę specjalną albo
wykazania fałszu dokumentu – co do treści lub formy, wraz z konsekwencjami
wykrycia czynu karalnego.
Nieusprawiedliwione – i dowolne w znaczeniu jakie wiąże się z art. 233 § 1
k.p.c. – jest żądanie zaświadczenia lekarskiego na innym druku, wymaganym dla
uzyskania zasiłku chorobowego. Ustawa nie określa w postępowaniu cywilnym
formy usprawiedliwienia uchybienia terminu, a zarówno druk zaświadczenia
wykorzystany przez lekarza i złożony do akt jak i oczekiwany przez sąd służą innym
celom niż postępowanie o przywróceniu terminu czynności procesowej.
Nie można zgodzić się również i z wynikiem egzegezy tekstu zaświadczenia
lekarskiego dokonanej przez Sąd orzekający. Sformułowanie „pacjent leczony”
w połączeniu z dalszą częścią orzeczenia lekarskiego nie oznacza antydatowania
zaświadczenia.
Uznając, iż zażalenie jest uzasadnione Sąd Najwyższy na podstawie art.
3941
§ 3 w zw. z art. 39816
k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.