II CNP 29/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 29/06
POSTANOWIENIE
Dnia 8 czerwca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 8 czerwca 2006 r.,
skargi T. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 28 stycznia 2004 r., wydanego w sprawie z wniosku T. K.
o założenie księgi wieczystej dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wnioskodawca T. K., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika,
wniósł do Sądu Najwyższego, za pośrednictwem Sądu Okręgowego w S., skargę o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w Ł. z dnia 28 stycznia 2004 r. Zdaniem wnioskodawcy zaskarżone
postanowienie rażąco narusza § 31 pkt 2 oraz § 33 pkt 3 Rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów
w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 154, poz. 753 ze zm.)
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c. skarga na niezgodność orzeczenia z prawem
przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie w sprawie. Postanowienie, którego stwierdzenia niezgodności
z prawem domaga się wnioskodawca, jest wprawdzie postanowieniem sądu
drugiej instancji, lecz nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie.
Zostało ono wydane w związku z zażaleniem na zarządzenie w sprawie wysokości
opłat jakie należy wnieść od wpisu do księgi wieczystej. W tej sytuacji skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem tego orzeczenia nie przysługuje.
Dodatkowo należy także podnieść, że skarga została wniesiona po terminie
określonym w art. 4246
§ 1 k.p.c.. gdyż wpłynęła do Sądu Okręgowego w Ł. w dniu
31 stycznia 2006 r., a zaskarżone postanowienie Sądu zostało wydane 28 stycznia
2004 r. Złożona przez wnioskodawcę skarga nie została również opłacona.
Mając powyższe względy na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji
db
POSTANOWIENIE
Dnia 8 czerwca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 8 czerwca 2006 r.,
skargi T. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 28 stycznia 2004 r., wydanego w sprawie z wniosku T. K.
o założenie księgi wieczystej dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wnioskodawca T. K., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika,
wniósł do Sądu Najwyższego, za pośrednictwem Sądu Okręgowego w S., skargę o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w Ł. z dnia 28 stycznia 2004 r. Zdaniem wnioskodawcy zaskarżone
postanowienie rażąco narusza § 31 pkt 2 oraz § 33 pkt 3 Rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów
w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 154, poz. 753 ze zm.)
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c. skarga na niezgodność orzeczenia z prawem
przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie w sprawie. Postanowienie, którego stwierdzenia niezgodności
z prawem domaga się wnioskodawca, jest wprawdzie postanowieniem sądu
drugiej instancji, lecz nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie.
Zostało ono wydane w związku z zażaleniem na zarządzenie w sprawie wysokości
opłat jakie należy wnieść od wpisu do księgi wieczystej. W tej sytuacji skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem tego orzeczenia nie przysługuje.
Dodatkowo należy także podnieść, że skarga została wniesiona po terminie
określonym w art. 4246
§ 1 k.p.c.. gdyż wpłynęła do Sądu Okręgowego w Ł. w dniu
31 stycznia 2006 r., a zaskarżone postanowienie Sądu zostało wydane 28 stycznia
2004 r. Złożona przez wnioskodawcę skarga nie została również opłacona.
Mając powyższe względy na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji
db