I CSK 230/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-11-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 230/06
POSTANOWIENIE
Dnia 20 września 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa Syndyka masy upadłości C. S.A.
przeciwko Bankowi […] S.A.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 września 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego
w Warszawie z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Strona powodowa na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 2
stycznia 2003 r. uzyskała zwolnienie od opłat sądowych. Wnosząc skargę
kasacyjną nie miała zatem obowiązku uiszczenia stosownej opłaty stosunkowej na
podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398). Na mocy art. 14 ust. 2 tej ustawy
na stronie powodowej ciążył natomiast obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej.
Z uwagi na wcześniej udzielone stronie powodowej zwolnienie od opłat sądowych
opłata podstawowa od skargi kasacyjnej była należna już w chwili wniesienia tej
skargi. W postępowaniu kasacyjnym strona powodowa była reprezentowana przez
adwokata. Zgodnie z brzmieniem art. 1302
§ 3 k.p.c. Sąd odrzuca bez wzywania
o uiszczenie opłaty wniesioną przez adwokata skargę kasacyjną podlegającą
opłacie w wysokości stałej. Opłata podstawowa wynosi zawsze 30 zł. Jest zatem
opłatą w wysokości stałej, choć nie jest opłatą stałą w rozumieniu przepisów
powołanej wyżej ustawy, skoro w jej art. 11 została wymieniona odrębnie obok
opłaty stałej. Przepis art. 1302
§ 3 k.p.c. ma jednak zastosowanie do wszystkich
opłat w wysokości stałej, a zatem nie tylko do opłat stałych. Wobec braku należnej
opłaty podstawowej od skargi kasacyjnej wniesionej przez stronę powodową
zachodziła podstawa do jej odrzucenia przez Sąd drugiej instancji. Wezwanie przez
ten Sąd pełnomocnika strony powodowej do uiszczenia opłaty podstawowej
pozostaje bez znaczenia dla oceny zachowania wymogu uiszczenia należnej opłaty
od wniesionej skargi kasacyjnej. Dlatego też skarga ta podlegała odrzuceniu na
podstawie art. 1302
§ 3 i 3986
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 września 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa Syndyka masy upadłości C. S.A.
przeciwko Bankowi […] S.A.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 września 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego
w Warszawie z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Strona powodowa na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 2
stycznia 2003 r. uzyskała zwolnienie od opłat sądowych. Wnosząc skargę
kasacyjną nie miała zatem obowiązku uiszczenia stosownej opłaty stosunkowej na
podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398). Na mocy art. 14 ust. 2 tej ustawy
na stronie powodowej ciążył natomiast obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej.
Z uwagi na wcześniej udzielone stronie powodowej zwolnienie od opłat sądowych
opłata podstawowa od skargi kasacyjnej była należna już w chwili wniesienia tej
skargi. W postępowaniu kasacyjnym strona powodowa była reprezentowana przez
adwokata. Zgodnie z brzmieniem art. 1302
§ 3 k.p.c. Sąd odrzuca bez wzywania
o uiszczenie opłaty wniesioną przez adwokata skargę kasacyjną podlegającą
opłacie w wysokości stałej. Opłata podstawowa wynosi zawsze 30 zł. Jest zatem
opłatą w wysokości stałej, choć nie jest opłatą stałą w rozumieniu przepisów
powołanej wyżej ustawy, skoro w jej art. 11 została wymieniona odrębnie obok
opłaty stałej. Przepis art. 1302
§ 3 k.p.c. ma jednak zastosowanie do wszystkich
opłat w wysokości stałej, a zatem nie tylko do opłat stałych. Wobec braku należnej
opłaty podstawowej od skargi kasacyjnej wniesionej przez stronę powodową
zachodziła podstawa do jej odrzucenia przez Sąd drugiej instancji. Wezwanie przez
ten Sąd pełnomocnika strony powodowej do uiszczenia opłaty podstawowej
pozostaje bez znaczenia dla oceny zachowania wymogu uiszczenia należnej opłaty
od wniesionej skargi kasacyjnej. Dlatego też skarga ta podlegała odrzuceniu na
podstawie art. 1302
§ 3 i 3986
§ 3 k.p.c.