III CSK 421/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-12-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 421/06
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa Gminy Miasta Z.
przeciwko J. B.
przy udziale interwenienta ubocznego Z. B.
o wydanie nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 10 maja 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od pozwanego na rzecz
strony powodowej kwotę 1200 zł. (jeden tysiąc dwieście) tytułem
zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 maja 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił
apelację pozwanego od wyroku Sądu pierwszej instancji nakazującego mu wydanie
stronie powodowej nieruchomości posiadanej bez tytułu prawnego po wygaśnięciu
umowy dzierżawy.
W skardze kasacyjnej, kwestionującej stanowisko Sądów obu instancji o nie
przysługiwaniu pozwanemu prawa zatrzymania, wskazano, jako wartość
przedmiotu zaskarżenia, kwotę 300 000 zł., stanowiącą wartość nieruchomości,
a jako podstawę wymiaru wpisu sądowego, kwotę 31 300 zł., wskazaną także
w pozwie stosownie do art. 7 u.k.s.c. z 1967 r., jako wartość trzymiesięcznego
czynszu dzierżawnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 149 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398, ze zm.), do określenia wpisu
sądowego i wartości przedmiotu zaskarżenia w rozpoznawanej skardze kasacyjnej
wniesionej od wyroku wydanego po wejściu w życie powyższej ustawy (po dniu
2 marca 2006 r.), mają zastosowanie przepisy tej ustawy oraz zmienione przez nią
przepisy kodeksu postępowania cywilnego dotyczące wartości przedmiotu sporu
i kosztów sądowych. Do określenia wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze
kasacyjnej ma zatem zastosowanie art. 232
k.p.c., zbliżony treścią do art. 7 u.k.s.c.
z 1967 r., stanowiący, że w sprawach o wydanie nieruchomości posiadanej bez
tytułu prawnego wartość przedmiotu sporu (i zaskarżenia) oblicza się przyjmując,
stosownie do rodzaju nieruchomości i sposobu korzystania z niej, podaną przez
powoda sumę odpowiadająca trzymiesięcznemu czynszowi najmu lub dzierżawy
należnemu od danego rodzaju nieruchomości. W rozpoznawanej sprawie wartość
przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wynosi zatem 31 300 zł., którą to kwotę
wskazał powód w pozwie, zgodnie z art. 7 u.k.s.c. z 1967 r., jako wartość
trzymiesięcznego czynszu dzierżawnego należnego od nieruchomości i która także
w myśl art. 232
k.p.c. stanowi podstawę określenia wartości przedmiotu sporu
3
i zaskarżenia. Stwierdzić przy tym trzeba, że wskazanych zasad określenia
wartości przedmiotu sporu i zaskarżenia w sprawie o wydanie nieruchomości nie
zmienia fakt zgłoszenia zarzutu zatrzymania z powodu poniesienia określonych
nakładów na nieruchomość.
Z uwagi na to, że zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest
niedopuszczalna w sprawach o roszczenia majątkowe, w których wartość
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, Sąd Najwyższy
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. odrzucił skargę i uwzględniając zawarty
w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniosek strony powodowej, zasądził na jej
rzecz od pozwanego zwrot kosztów postępowania kasacyjnego obejmujących
wynagrodzenie pełnomocnika za sporządzenie i wniesienie odpowiedzi na skargę
kasacyjną (art. 98 w zw. z art. 108 § 1 i art. 39821
k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa Gminy Miasta Z.
przeciwko J. B.
przy udziale interwenienta ubocznego Z. B.
o wydanie nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 10 maja 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od pozwanego na rzecz
strony powodowej kwotę 1200 zł. (jeden tysiąc dwieście) tytułem
zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 maja 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił
apelację pozwanego od wyroku Sądu pierwszej instancji nakazującego mu wydanie
stronie powodowej nieruchomości posiadanej bez tytułu prawnego po wygaśnięciu
umowy dzierżawy.
W skardze kasacyjnej, kwestionującej stanowisko Sądów obu instancji o nie
przysługiwaniu pozwanemu prawa zatrzymania, wskazano, jako wartość
przedmiotu zaskarżenia, kwotę 300 000 zł., stanowiącą wartość nieruchomości,
a jako podstawę wymiaru wpisu sądowego, kwotę 31 300 zł., wskazaną także
w pozwie stosownie do art. 7 u.k.s.c. z 1967 r., jako wartość trzymiesięcznego
czynszu dzierżawnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 149 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398, ze zm.), do określenia wpisu
sądowego i wartości przedmiotu zaskarżenia w rozpoznawanej skardze kasacyjnej
wniesionej od wyroku wydanego po wejściu w życie powyższej ustawy (po dniu
2 marca 2006 r.), mają zastosowanie przepisy tej ustawy oraz zmienione przez nią
przepisy kodeksu postępowania cywilnego dotyczące wartości przedmiotu sporu
i kosztów sądowych. Do określenia wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze
kasacyjnej ma zatem zastosowanie art. 232
k.p.c., zbliżony treścią do art. 7 u.k.s.c.
z 1967 r., stanowiący, że w sprawach o wydanie nieruchomości posiadanej bez
tytułu prawnego wartość przedmiotu sporu (i zaskarżenia) oblicza się przyjmując,
stosownie do rodzaju nieruchomości i sposobu korzystania z niej, podaną przez
powoda sumę odpowiadająca trzymiesięcznemu czynszowi najmu lub dzierżawy
należnemu od danego rodzaju nieruchomości. W rozpoznawanej sprawie wartość
przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wynosi zatem 31 300 zł., którą to kwotę
wskazał powód w pozwie, zgodnie z art. 7 u.k.s.c. z 1967 r., jako wartość
trzymiesięcznego czynszu dzierżawnego należnego od nieruchomości i która także
w myśl art. 232
k.p.c. stanowi podstawę określenia wartości przedmiotu sporu
3
i zaskarżenia. Stwierdzić przy tym trzeba, że wskazanych zasad określenia
wartości przedmiotu sporu i zaskarżenia w sprawie o wydanie nieruchomości nie
zmienia fakt zgłoszenia zarzutu zatrzymania z powodu poniesienia określonych
nakładów na nieruchomość.
Z uwagi na to, że zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest
niedopuszczalna w sprawach o roszczenia majątkowe, w których wartość
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, Sąd Najwyższy
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. odrzucił skargę i uwzględniając zawarty
w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniosek strony powodowej, zasądził na jej
rzecz od pozwanego zwrot kosztów postępowania kasacyjnego obejmujących
wynagrodzenie pełnomocnika za sporządzenie i wniesienie odpowiedzi na skargę
kasacyjną (art. 98 w zw. z art. 108 § 1 i art. 39821
k.p.c.).
db