Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 440/06
POSTANOWIENIE
Dnia 14 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon
w sprawie z wniosku C.K.
przy uczestnictwie E.B., i [...]
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 grudnia 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania E.B.
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 9 lutego 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Skarga kasacyjna uczestniczki E.B. wniesiona została w dniu 30 maja 2006 r.
(koperta, k – 359). Wobec tego do tej skargi i postępowania wywołanego jej
wniesieniem, stosownie do art. 149 ust. 1 w zw. z art. 151 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398;
dalej - "u.k.s.c."), która weszła w życie w dniu 2 marca 2006 r., mają zastosowanie
przepisy nowej ustawy oraz odpowiednie przepisy Kodeksu postępowania
cywilnego w brzmieniu zmienionym tą ustawą (Tak też SN w postanowieniu z dnia
28.06.2006 r., sygn. akt III CZ 36/06, Biul. SN 2006/10/13).
W myśl art. 40 u.u.s.c. opłatę stałą w kwocie 2.000 złotych pobiera się od
wniosku o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie.
Z kolei, w myśl art. 18. ust. 2 u.u.s.c przepisy tej ustawy przewidujące pobranie
opłaty od pozwu lub wniosku wszczynającego postępowanie w sprawie stosuje się
również do opłaty od apelacji, skargi kasacyjnej, skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia, interwencji głównej, skargi o wznowienie
postępowania, skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego, chyba że przepis
szczególny stanowi inaczej.
Uczestniczka postępowania została zwolniona od kosztów sądowych.
Aczkolwiek zwolnienie to orzeczone zostało przed wejściem w życie ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z 2005 r., ale wraz z wejściem w życie
tej ustawy nie upadło i oznacza obecnie częściowe zwolnienie od kosztów
sądowych, tj. od opłat (art. 2 ust. 1 u.k.s.c.) i obejmuje zwolnienie od opłaty stałej
od wniesionej przez uczestniczkę postępowania skargi kasacyjnej.
Uczestniczka postępowania uchybiła jednak obowiązkowi uiszczenia bez
wezwania opłaty podstawowej. Stosownie do art. 14 ust. 2 u.k.s.c. opłatę
podstawową pobiera się także od podlegających opłacie pism wnoszonych przez
stronę zwolnioną od kosztów sądowych przez sąd, a według art. 100 ust. 2 u.k.s.c.
strona, której sąd przyznał zwolnienie od kosztów sądowych, ma obowiązek uiścić
opłatę podstawową od wszystkich pism podlegających opłacie. Nie ma zaś
przepisu szczególnego, który od wymienionej zasady czyniłby wyjątek dotyczący
3
skargi kasacyjnej wniesionej przez radcę prawnego. Skutki nie uiszczenia opłat od
środków odwoławczych wnoszonych przez profesjonalnych pełnomocników określa
art. 1302
§ 3 k.p.c. Stosownie do tego przepisu sąd odrzuca bez wezwania
o uiszczenie opłaty m.in. nieopłaconą skargę kasacyjną wniesioną przez radcę
prawnego podlegającą opłacie w wysokości stałej. Użyte w tym przepisie pojęcie
opłaty stałej obejmuje nie tylko opłatę stałą w rozumieniu u.k.s.c., ale również
opłatę podstawową. Opłata ta wynosi 30 zł (art. 14 ust. 3 u.k.s.c.), jest zatem opłatą
w wysokości stałej. W konsekwencji, wniesienie przez radcę prawnego,
reprezentującego stronę zwolnioną od kosztów sądowych skargi kasacyjnej bez
uiszczenia opłaty podstawowej, powoduje - stosownie do art. 1302
§ 3 k.p.c. -
odrzucenie skargi. Stanowisko takie zajął już Sąd Najwyższy w postanowieniu
z dnia 30 maja 2006 r., I CZ 23/06, nie publ.
Z tych przyczyn orzeczono, jak w postanowieniu.

I CSK 440/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia