Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 113/07
POSTANOWIENIE
Dnia 10 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper
SSA Michał Kłos (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Grupy K. S.A.
przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Prezesa Głównego
Urzędu Miar
o ochronę dóbr osobistych i odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 października 2007 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie i zasądza od powoda na rzecz pozwanego
kwotę 3.600,00 (trzy tysiące sześćset złotych) z tytułu zwrotu
kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 maja 2007 r., Sąd Apelacyjny
oddalił wniosek powoda o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków
formalnych apelacji oraz odrzucił apelację powoda od wyroku tegoż Sądu z dnia 11
lipca 2006 r.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że zarządzeniem z dnia 29 stycznia 2007 r.
powód został wezwany do uzupełnienia braków formalnych apelacji przez złożenie
oryginału lub urzędowo poświadczonego odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego,
celem wykazania umocowania A.K. do jednoosobowego reprezentowania powoda -
w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia apelacji. Zarządzenie to doręczone
zostało powodowi w sposób, o jakim mowa w art. 139 k.p.c., z dniem 20 lutego
2007 r. Powód złożył wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków
formalnych apelacji. W uzasadnieniu wniosku powód powołał się na konieczność
odbycia podróży służbowej.
W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd Apelacyjny uznał, że nie
odebranie przesyłki sądowej w terminie, spowodowane wyjazdem służbowym, nie
jest okolicznością nie zawinioną w rozumieniu przepisu art. 168 § 1 k.p.c.
Prowadząc działalność gospodarczą powód powinien tak zorganizować
funkcjonowanie biura, aby zapewnić jego sprawną obsługę. W tej sytuacji, wobec
oddalenia wniosku o przywrócenie terminu, apelacja podlegała odrzuceniu
stosownie do art. 373 k.p.c.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód wniósł o jego uchylenie
i przywrócenie mu terminu do uzupełnienia braków formalnych apelacji.
W uzasadnieniu powód podniósł, że - na skutek niefortunnego zbiegu
okoliczności - obie osoby uprawnione do odbioru korespondencji w biurze
przebywały poza siedzibą spółki. Prezes Zarządu powodowej spółki pozostawał
w kontakcie z sekretariatem sądowym i niezwłocznie po uzyskaniu informacji
o żądaniu odpisu z KRS odpis ten został wysłany.
3
Pozwany Skarb Państwa wniósł o odrzucenie zażalenia, ewentualnie o jego
oddalenie i zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu
w postępowaniu zażaleniowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wypada zgodzić się z twierdzeniami, zawartymi w odpowiedzi na zażalenie,
że podlega ono odrzuceniu.
Do niniejszej sprawy znajduje zastosowanie przepis art. 14 ust. 2 ustawy
z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167,
poz. 1398 ze zm.) a to ze względu na treść art. 149 ust. 1 tejże ustawy. Wyrok
Sądu pierwszej instancji w tej sprawie zapadł bowiem w dniu 11 lipca 2006 r.
Ustawa weszła w życie z dniem 2 marca 2006 r. (art. 151). Zakończenie
postępowania w danej instancji - w rozumieniu przepisu art. 149 ust. 1 u.k.s.c.
następuje z chwilą wydania orzeczenia kończącego postępowanie w tej instancji -
uchwala SN z dnia 24 stycznia 2007 r., III CZP 124 / 06, LEX nr 209065. Zatem od
daty wydania wyroku zastosowanie znajdują przepisy tej ustawy w tym art. 14
ust. 2.
Zgodnie z treścią przepisu art. 14 ust. 2 powołanej wyżej ustawy, opłatę
podstawową pobiera się także od podlegających opłacie pism, wnoszonych przez
stronę zwolnioną od kosztów sądowych przez sąd, chyba że ustawa stanowi
inaczej. Opłata podstawowa określona w art. 14 ust. 3 jest opłatą w wysokości
stałej w rozumieniu przepisu art. 1302
§ 3 k.p.c. tak uchwała SN z dnia 21 listopada
2006 r. III CZP 109/06, LEX nr 197685, postanowienie z dnia 9 maja 2007 r., II CZ
26/07, niepubl., z dnia 9 października 2006 r., l CZ 83 /06, z dnia 30 maja 2006 r.,
l CZ 23/06 niepubl.
Powód został zwolniony od kosztów sądowych częściowo, a mianowicie od
wpisu sądowego w kwocie powyżej 5.000 zł. W pozostałej części jego wniosek
został oddalony. Unormowanie zawarte w art. 14 ust. 3 powołanej wyżej ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych dotyczy jednak również osoby
częściowo zwolnionej od kosztów sądowych, które to zwolnienie polegało na
zwolnieniu od uiszczenia opłaty od pisma podlegającego opłacie - uchwała SN
z dnia 7 lutego 2007 r., III CZP 154/06, LEX Nr 212449.
4
Wyżej powołany przepis został uchylony art. 1 ustawy z dnia 14 grudnia
2006 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr
21, poz. 123) z dniem 9 marca 2007 r. Niniejsze zażalenie wniesione zostało
natomiast w dniu 25 lipca 2007 r. nie mniej jednak - zgodnie z art. 2 tejże ustawy -
do spraw wszczętych przed dniem jej wejścia w życie znajduje nadal zastosowanie.
Oznacza to, że w odniesieniu do niego norma wyrażona art. 14 ust. 2 powołanej
wyżej ustawy nadal obowiązuje. Biorąc pod uwagę, że przedmiotowe zażalenie
podlegające opłacie w wysokości stałej, nie zostało należycie opłacone,
a wniesione zostało przez radcę prawnego, podlega odrzuceniu.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie przepisu art. 3986
§ 3
w zw. z art. 1302
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji. O kosztach postępowania
zażaleniowego orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 w zw. z art. 391 § 1
w zw. z art. 397 § 2 i 39821
k.p.c., zaś o ich wysokości na podstawie przepisu § 13
ust. 2 pkt. 2 w zw. z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy pranej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr
163, poz. 1348 ze zm.).
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13