Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 113/08
POSTANOWIENIE
Dnia 12 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 grudnia 2008 r.,
skargi W. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 21 lutego 2008 r., sygn. akt X Ga (…) wydanego w sprawie z powództwa "K.(...)" -
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.
przeciwko W. G.
o zapłatę,
odrzuca skargę i zasądza od skarżącego na rzecz Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością "K.(...)" kwotę 1800 (tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu
kosztów postępowania wywołanego wniesieniem skargi.
Uzasadnienie
Wniesiona przez pozwanego W. G., zastępowanego przez profesjonalnego
pełnomocnika, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P. z dnia 21 lutego 2008 r. podlegała odrzuceniu z następującej
przyczyny.
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem w
części określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki
przewidziane w art. 4245
§ 1 k.p.c., powinna zawierać między innymi „wykazanie, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie
jest możliwe” (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.). Takie ujęcie tego warunku skargi oznacza, że
skarżącego obciąża obowiązek przedstawienia analizy prawnej przepisów dotyczących
2
środków zaskarżenia, których zastosowanie – w odniesieniu do zaskarżonego
orzeczenia – jest niedopuszczalne lub z innych przyczyn na pewno nie mogłoby odnieść
skutku. Skarżąca powinien zatem wykazać, powołując odpowiednie przepisy, że od
zaskarżonego orzeczenia nie przysługuje środek prawny, przy pomocy którego mogłoby
nastąpić wzruszenie zaskarżonego orzeczenia.
Należy podkreślić, że nie chodzi tylko o skargę kasacyjną lub skargę o
wznowienie postępowania, ale także o inne środki prawne pozwalające na zmianę lub
uchylenie orzeczenia, ewentualnie służące pozbawieniu lub ograniczeniu wykonalności
orzeczenia (Zob. J. Gudowski: Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego, Część
pierwsza - Postępowanie rozpoznawcze, Część druga – Postępowanie
zabezpieczające, wyd. 2, tom 2, red. T. Ereciński, Warszawa 2007, s. 327).
Zaznaczenia wymaga również, że zgodnie z 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarżący musi
„wykazać" (nie tylko „wskazać"), iż wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Musi więc ujawnić i przedstawić w
skardze tę okoliczność w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości oraz w drodze
stosownego wywodu dowieść jej istnienia i przekonująco uzasadnić. Zawarta w punkcie
4 niniejszej skargi argumentacja nie może być uznane za prawidłowe (wystarczające)
wypełnienie obowiązku nałożonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. Skarga dotknięta
wskazanym brakiem podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.). O kosztach
postępowania ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 108 § 1 w zw. z art.
391 § 1 i art. 39821
i art. 42412
k.p.c.