III CNP 59/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 59/08
POSTANOWIENIE
Dnia 12 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa T. S.
przeciwko W. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 grudnia 2008 r.,
na skutek skargi pozwanej o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 14 stycznia 2008 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać między innymi
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia,
którego skarga dotyczy oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w
drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy, przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. wymaganie jest spełnione jeżeli skarżący złoży oświadczenie, że szkoda
wystąpiła, wskaże jej rodzaj i rozmiar oraz wykaże, że jest ona następstwem wydania
zaskarżonego orzeczenia, a także powoła lub przedstawi dowody albo inne środki
uwiarygodniające jego twierdzenia w tym przedmiocie (porównaj między innymi
postanowienie z dnia 11 sierpnia 2005 r. III CNP 4/05, OSNC 2006/1/16).
Rozpoznawana skarga nie spełnia tego wymagania bowiem nie wskazano w niej
rodzaju i sposobu wyliczenia szkody ani jej związku z wydaniem zaskarżonego
2
orzeczenia, jak również dowodów uprawdopodobniających powstanie szkody w związku
z wydaniem zaskarżonego orzeczenia. Załączone do skargi zawiadomienia o wszczęciu
egzekucji komorniczej nie są środkami dowodowymi, przy pomocy których można
uprawdopodobnić istnienie związku przyczynowego między wydaniem zaskarżonego
orzeczenia, a wskazaną przez skarżącą szkodą.
Nie zostało też spełnione wymaganie określone w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. Jak
wskazał Sąd Najwyższy między innymi w orzeczeniu z dnia 17 sierpnia 2005 r. I CNP
5/05 (OSNC 2006/1/17), wymaganie to jest spełnione, jeżeli skarżący w wyodrębnionym
wywodzie prawnym dokona analizy prawnej w zakresie możliwości wzruszenia
zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych. Dlatego nie jest
wystarczające ograniczenie się do stwierdzenia, jak uczyniła to skarżąca, że wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia w drodze skargi o wznowienie postępowania nie jest możliwe
z uwagi na brak podstaw, tym bardziej w sytuacji, gdy jednym z zarzutów skargi jest
pozbawienie pozwanej prawa do obrony i sprawiedliwego procesu przez odmowę
ustanowienia dla niej pełnomocnika z urzędu przed sądem pierwszej instancji, co w
świetle art. 401 pkt 2 k.p.c. stanowi jedną z ustawowych podstaw do żądania
wznowienia postępowania.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. odrzucił
skargę.
POSTANOWIENIE
Dnia 12 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa T. S.
przeciwko W. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 grudnia 2008 r.,
na skutek skargi pozwanej o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 14 stycznia 2008 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać między innymi
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia,
którego skarga dotyczy oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w
drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy, przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. wymaganie jest spełnione jeżeli skarżący złoży oświadczenie, że szkoda
wystąpiła, wskaże jej rodzaj i rozmiar oraz wykaże, że jest ona następstwem wydania
zaskarżonego orzeczenia, a także powoła lub przedstawi dowody albo inne środki
uwiarygodniające jego twierdzenia w tym przedmiocie (porównaj między innymi
postanowienie z dnia 11 sierpnia 2005 r. III CNP 4/05, OSNC 2006/1/16).
Rozpoznawana skarga nie spełnia tego wymagania bowiem nie wskazano w niej
rodzaju i sposobu wyliczenia szkody ani jej związku z wydaniem zaskarżonego
2
orzeczenia, jak również dowodów uprawdopodobniających powstanie szkody w związku
z wydaniem zaskarżonego orzeczenia. Załączone do skargi zawiadomienia o wszczęciu
egzekucji komorniczej nie są środkami dowodowymi, przy pomocy których można
uprawdopodobnić istnienie związku przyczynowego między wydaniem zaskarżonego
orzeczenia, a wskazaną przez skarżącą szkodą.
Nie zostało też spełnione wymaganie określone w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. Jak
wskazał Sąd Najwyższy między innymi w orzeczeniu z dnia 17 sierpnia 2005 r. I CNP
5/05 (OSNC 2006/1/17), wymaganie to jest spełnione, jeżeli skarżący w wyodrębnionym
wywodzie prawnym dokona analizy prawnej w zakresie możliwości wzruszenia
zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych. Dlatego nie jest
wystarczające ograniczenie się do stwierdzenia, jak uczyniła to skarżąca, że wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia w drodze skargi o wznowienie postępowania nie jest możliwe
z uwagi na brak podstaw, tym bardziej w sytuacji, gdy jednym z zarzutów skargi jest
pozbawienie pozwanej prawa do obrony i sprawiedliwego procesu przez odmowę
ustanowienia dla niej pełnomocnika z urzędu przed sądem pierwszej instancji, co w
świetle art. 401 pkt 2 k.p.c. stanowi jedną z ustawowych podstaw do żądania
wznowienia postępowania.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. odrzucił
skargę.