III CZ 41/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZP 142/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 41/08
POSTANOWIENIE
Dnia 18 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa J. T.
przeciwko S. S.
o złożenie oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 grudnia 2008 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 25 sierpnia 2008 r.,
sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego S. S., w sprawie o złożenie oświadczenia woli.
W zażaleniu na to postanowienie, pozwany wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Żalący w wyznaczonym terminie nie uzupełnił braku skargi kasacyjnej w postaci
przedłożenia pełnomocnictwa procesowego upoważniającego do działania przed Sądem
Najwyższym.
Wbrew zarzutom zawartym w zażaleniu, takie umocowanie nie wynikało też z
pełnomocnictwa przedłożonego wraz z odpowiedzią na pozew. Mocodawca bowiem
posłużył się bardzo ogólną formułą „sądy właściwe do rozpoznania sprawy”. Zgodnie z
2
poglądem przedstawionym w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z
dnia 5 czerwca 2008 r., sygn. III CZP 142/07, opubl. w OSNC 11/2008 poz. 122, przez
„sprawę” należy rozumieć zespół czynności procesowych stron i sądu rozpoczętych
wniesieniem pozwu a zakończonych wydaniem orzeczenia co do istoty sprawy.
Oznacza to, że przedłożone pełnomocnictwo obejmowało jedynie umocowanie do
występowania przed sądem I instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym.
Tym samym skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 2
k.p.c.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§
3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 18 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa J. T.
przeciwko S. S.
o złożenie oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 grudnia 2008 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 25 sierpnia 2008 r.,
sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego S. S., w sprawie o złożenie oświadczenia woli.
W zażaleniu na to postanowienie, pozwany wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Żalący w wyznaczonym terminie nie uzupełnił braku skargi kasacyjnej w postaci
przedłożenia pełnomocnictwa procesowego upoważniającego do działania przed Sądem
Najwyższym.
Wbrew zarzutom zawartym w zażaleniu, takie umocowanie nie wynikało też z
pełnomocnictwa przedłożonego wraz z odpowiedzią na pozew. Mocodawca bowiem
posłużył się bardzo ogólną formułą „sądy właściwe do rozpoznania sprawy”. Zgodnie z
2
poglądem przedstawionym w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z
dnia 5 czerwca 2008 r., sygn. III CZP 142/07, opubl. w OSNC 11/2008 poz. 122, przez
„sprawę” należy rozumieć zespół czynności procesowych stron i sądu rozpoczętych
wniesieniem pozwu a zakończonych wydaniem orzeczenia co do istoty sprawy.
Oznacza to, że przedłożone pełnomocnictwo obejmowało jedynie umocowanie do
występowania przed sądem I instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym.
Tym samym skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 2
k.p.c.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§
3 k.p.c.).