I PZ 29/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-01-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I PZ 29/10
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca)
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa W. K.
przeciwko […] Bank Spółce Akcyjnej
o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 29 października 2010 r.,
zażalenia powoda na postanowienie zawarte w wyroku Sądu Okręgowego - Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G.
z dnia 22 kwietnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2010 r., Sąd Okręgowy w G. Wydział Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w efekcie wieloinstancyjnego postępowania w sprawie
oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 11 września
2009 r., w sprawie o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe za okres od czerwca
2004 r. do grudnia 2005 r., w którym to wyroku Sąd Rejonowy oddalił powództwo.
Sąd Okręgowy zasądził też od powoda na rzecz strony pozwanej ([…] Bank
S.A.) kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu odwoławczym.
2
Postanowienie to zaskarżył na zasadzie art. 102 k.p.c. pełnomocnik
powoda. Skarżący podniósł, iż powód dochodził roszczeń pracowniczych, a powód
był przekonany do swoich racji. Nadto sprawa była zawiła.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie ma uzasadnionych podstaw i dlatego wymaga oddalenia.
Skarżący zarzuca sądowi niezastosowanie art. 102 k.p.c., gdy tymczasem
możliwość nieobciążenia przegrywającego spór dotyczy sytuacji wyjątkowych i jest
odstępstwem od reguły generalnej wyrażonej w art. 98 k.p.c.
Sąd Okręgowy zastosował normę prawną zamieszczoną w art. 98 §1 k.p.c.
Innymi słowy sąd drugiej instancji rozstrzygający przedmiotowy spór zadecydował
o kosztach procesu według reguły ogólnej, nie znajdując szczególnych podstaw i
okoliczności zarówno w zakresie toczącego się postępowania, jak i w faktach
dotyczących stanu finansowego powoda, by uruchomić normę z art. 102 k.p.c.
Rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w G. jest trafne. Przepis art. 102 k.p.c.
stanowi o szczególnie uzasadnionych okolicznościach sprawy i nie odnosi się do
jej przedmiotu, na co powołuje się skarżący. Sprawy ze stosunku pracy i sprawy
związane ze stosunkiem pracy w zakresie kosztów postępowania są traktowane
odmiennie, w czym przejawia się ich uprzywilejowanie. Te same względy, tj.
przedmiot i charakter sprawy jako sprawy pracowniczej nie mogą być podnoszone
dla zastosowania normy zawartej w art. 102 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca)
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa W. K.
przeciwko […] Bank Spółce Akcyjnej
o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 29 października 2010 r.,
zażalenia powoda na postanowienie zawarte w wyroku Sądu Okręgowego - Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G.
z dnia 22 kwietnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2010 r., Sąd Okręgowy w G. Wydział Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w efekcie wieloinstancyjnego postępowania w sprawie
oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 11 września
2009 r., w sprawie o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe za okres od czerwca
2004 r. do grudnia 2005 r., w którym to wyroku Sąd Rejonowy oddalił powództwo.
Sąd Okręgowy zasądził też od powoda na rzecz strony pozwanej ([…] Bank
S.A.) kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu odwoławczym.
2
Postanowienie to zaskarżył na zasadzie art. 102 k.p.c. pełnomocnik
powoda. Skarżący podniósł, iż powód dochodził roszczeń pracowniczych, a powód
był przekonany do swoich racji. Nadto sprawa była zawiła.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie ma uzasadnionych podstaw i dlatego wymaga oddalenia.
Skarżący zarzuca sądowi niezastosowanie art. 102 k.p.c., gdy tymczasem
możliwość nieobciążenia przegrywającego spór dotyczy sytuacji wyjątkowych i jest
odstępstwem od reguły generalnej wyrażonej w art. 98 k.p.c.
Sąd Okręgowy zastosował normę prawną zamieszczoną w art. 98 §1 k.p.c.
Innymi słowy sąd drugiej instancji rozstrzygający przedmiotowy spór zadecydował
o kosztach procesu według reguły ogólnej, nie znajdując szczególnych podstaw i
okoliczności zarówno w zakresie toczącego się postępowania, jak i w faktach
dotyczących stanu finansowego powoda, by uruchomić normę z art. 102 k.p.c.
Rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w G. jest trafne. Przepis art. 102 k.p.c.
stanowi o szczególnie uzasadnionych okolicznościach sprawy i nie odnosi się do
jej przedmiotu, na co powołuje się skarżący. Sprawy ze stosunku pracy i sprawy
związane ze stosunkiem pracy w zakresie kosztów postępowania są traktowane
odmiennie, w czym przejawia się ich uprzywilejowanie. Te same względy, tj.
przedmiot i charakter sprawy jako sprawy pracowniczej nie mogą być podnoszone
dla zastosowania normy zawartej w art. 102 k.p.c.