I BP 7/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-01-2015
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I BP 7/10
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf
w sprawie z powództwa M. J.
przeciwko M. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 listopada 2010 r.,
skargi powoda o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia -
postanowienia Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K.
z dnia 24 marca 2010 r.,
skargę odrzuca.
Uzasadnienie
Skargą z dnia 24 maja 2010 r. powód M. J. wniósł o stwierdzenie
niezgodności z prawem postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 24 marca
2010 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga wymagała odrzucenia jako niedopuszczalna w rozumieniu art. 4248
§
1 k.p.c.
Stosownie do art. 4241
§ 1 k.p.c. można żądać stwierdzenia niezgodności z
prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji, jeśli przez jego wydanie
stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze
2
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Brzmienie
takie nadane zostało cytowanemu przepisowi przez art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 22
lipca 2010 r. - o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks postępowania
cywilnego oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 155 poz.
1037). Ustawodawca nie zawarł w ustawie żadnych przepisów przejściowych, które
wymagałyby rozpoznania skargi wniesionej od orzeczeń innych niż wyroki przed
dniem wejścia w życie nowelizacji (tj. przed dniem 25 września 2010 r.). Jak wynika
z uzasadnienia projektu ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. (druk sejmowy nr 2525)
celem ustawodawcy było ograniczenie obowiązku orzekania o niezgodności z
prawem przez Sąd Najwyższy jedynie do przypadków niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku. W odniesieniu do innych orzeczeń, jak wynika z
uzasadnienia, ustawodawca zdecydował się uprościć drogę dochodzenia
odszkodowania przez wyłączenie obowiązku uzyskania rozstrzygnięcia w
przedmiocie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia. Mając na uwadze powyższe skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia oddalającego zażalenie na postanowienie
sądu pierwszej instancji odrzucające wniosek powoda o przywrócenie terminu do
uiszczenia opłaty od apelacji od wyroku z dnia 30 stycznia 2009 r. jest w obecnym
stanie prawnym skargą niedopuszczalną.
Z uwagi na powyższe, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf
w sprawie z powództwa M. J.
przeciwko M. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 listopada 2010 r.,
skargi powoda o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia -
postanowienia Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K.
z dnia 24 marca 2010 r.,
skargę odrzuca.
Uzasadnienie
Skargą z dnia 24 maja 2010 r. powód M. J. wniósł o stwierdzenie
niezgodności z prawem postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 24 marca
2010 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga wymagała odrzucenia jako niedopuszczalna w rozumieniu art. 4248
§
1 k.p.c.
Stosownie do art. 4241
§ 1 k.p.c. można żądać stwierdzenia niezgodności z
prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji, jeśli przez jego wydanie
stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze
2
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Brzmienie
takie nadane zostało cytowanemu przepisowi przez art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 22
lipca 2010 r. - o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, ustawy - Kodeks postępowania
cywilnego oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 155 poz.
1037). Ustawodawca nie zawarł w ustawie żadnych przepisów przejściowych, które
wymagałyby rozpoznania skargi wniesionej od orzeczeń innych niż wyroki przed
dniem wejścia w życie nowelizacji (tj. przed dniem 25 września 2010 r.). Jak wynika
z uzasadnienia projektu ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. (druk sejmowy nr 2525)
celem ustawodawcy było ograniczenie obowiązku orzekania o niezgodności z
prawem przez Sąd Najwyższy jedynie do przypadków niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku. W odniesieniu do innych orzeczeń, jak wynika z
uzasadnienia, ustawodawca zdecydował się uprościć drogę dochodzenia
odszkodowania przez wyłączenie obowiązku uzyskania rozstrzygnięcia w
przedmiocie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia. Mając na uwadze powyższe skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia oddalającego zażalenie na postanowienie
sądu pierwszej instancji odrzucające wniosek powoda o przywrócenie terminu do
uiszczenia opłaty od apelacji od wyroku z dnia 30 stycznia 2009 r. jest w obecnym
stanie prawnym skargą niedopuszczalną.
Z uwagi na powyższe, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.