Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I PZ 29/11
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Beata Gudowska
SSN Roman Kuczyński
w sprawie z powództwa E. W.
przeciwko Zakładowi Usług Komunalnych Sp. z o. o. w R.
o odszkodowanie w kwocie 100.000 zł i rentę wyrównawczą w kwocie 400 zł,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 grudnia 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 maja 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie zawarte w pkt VI wyroku
Sądu Apelacyjnego z dnia 26 maja 2011 r. sygn. akt … 5/11 i w
tej części przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania temu
Sądowi.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 26 maja 2011 r. Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych, po rozpoznaniu sprawy z powództwa E. W. przeciwko Zakładowi
Usług Komunalnych Sp. z o.o. w R. o odszkodowanie w kwocie 100.000 zł i rentę
wyrównawczą w kwocie 400 zł, na skutek apelacji powódki E. W. od wyroku Sądu
Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. IV Wydziału Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych z 4 lipca 2008 r. zmienił zaskarżony wyrok w ten
2
sposób, że zasądził od pozwanego na rzecz powódki 20.000 zł tytułem
odszkodowania (punkt I), zasądził od pozwanego na rzecz powódki rentę
poczynając od dnia 11 stycznia 2008 r. w kwocie po 400 zł miesięcznie płatną do
dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w
płatności każdej z rat (punkt II), w pozostałej części apelację powódki oddalił (punkt
III), zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania (punkt IV), ustalił, iż
nieuiszczone koszty sądowe w sprawie ponosi Skarb Państwa (punkt V) oraz
przyznał adwokatowi J. G. wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu w postępowaniu apelacyjnym w kwocie 147,60 zł, w tym
należny podatek od towarów i usług, nakazując wypłacić tę kwotę ze Skarbu
Państwa (kasa Sądu Okręgowego w O.) (punkt VI).
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że powódka na podstawie art. 446 § 2 i 3 k.c.
domagała się od Zakładu Usług Komunalnych Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w R. zapłaty 100 000 zł tytułem odszkodowania w
związku z pogorszeniem się jej sytuacji życiowej po śmierci męża M. W. wskutek
wypadku przy pracy oraz renty w wysokości po 400 zł miesięcznie. Sąd przyznał
także, że błędnie orzekł na mocy § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. nr 163, poz. 1348 ze zm.) przyjmując
stawkę minimalną w wysokości 120 zł, zamiast prawidłowo na mocy § 13 ust. 3
tego rozporządzenia, z zastosowaniem stawki minimalnej obliczonej stosownie do
dyspozycji § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia. W ocenie Sądu Apelacyjnego nie budzi
wątpliwości, że przedmiotem niniejszej sprawy jest odszkodowanie i renta
wyrównawcza, dlatego podstawę do obliczenia wysokości należnego adwokatowi
wynagrodzenia stanowi wartość przedmiotu sprawy.
W dniu 31 maja 2011 r. pełnomocniczka powódki złożyła zażalenie
zaskarżając powyższy wyrok Sądu Apelacyjnego w części tj. w pkt VI i zarzuciła:
I. naruszenie prawa materialnego, a mianowicie § 12 ust 1 pkt 5
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu poprzez zasądzenie 147,60 zł, w
3
sytuacji gdy prawidłowo zasądzone wynagrodzenie winno wynosić 1.800,- zł z
podwyższeniem o podatek VAT wysokości 23 %, a zatem w łącznej kwocie 2.214,-
zł,
II. naruszenie prawa materialnego, a mianowicie § 13 ust 4 pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu poprzez niezasądzenie kosztów
zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym - tj. kwoty 1.350,- zł z
podwyższeniem o podatek VAT w wysokości 23 %, a zatem w łącznej kwocie
1.660,50 zł.
Wskazując na powyższe zarzuty wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w
pkt VI przez podwyższenie zasądzonej kwoty z tytułu udzielonej pomocy prawnej
świadczonej z urzędu za postępowanie apelacyjne oraz zasądzenie kosztów za
postępowanie kasacyjne.
W uzasadnieniu zażalenia pełnomocniczka powódki podniosła, że powódka
wnosiła o odszkodowanie w wysokości 100.000 zł oraz rentę wyrównawczą w
kwocie 400,- zł miesięcznie, tym samym do tego rodzaju sprawy winien mieć
zastosowanie § 12 ust 1 pkt 5 powołanego wyżej rozporządzenia, który stanowi, iż
„świadczenie odszkodowawcze należne z tytułu wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej – 50 % stawki obliczonej na podstawie § 6 od wartości odszkodowania
będącego przedmiotem sprawy." Wobec powyższego Sąd Apelacyjny za podstawę
orzekania w przedmiocie kosztów winien przyjąć stawkę minimalną (zgodnie z § 13
pkt 3 rozporządzenia stawka minimalna za prowadzenie spraw z zakresu prawa
pracy przed sądem apelacyjnym wynosi 100 %) wynikającą z § 6 pkt 6 - tj. kwotę
3.600,- zł, bowiem wartość przedmiotu sporu wyniosła 104.800,- zł i z tej kwoty
zasądzić na rzecz pełnomocnika z urzędu 50 %, tj. kwotę 1.800,- zł powiększoną o
należny podatek VAT.
Także 31 maja 2011 r. pełnomocniczka powódki złożyła wniosek o
uzupełnienie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26 maja 2011 r. poprzez
zasądzenie na jej rzecz kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu
kasacyjnym w kwocie 2.025 zł podwyższonej o podatek VAT w wysokości 23 %, a
zatem łącznej kwoty 2.490,75 zł.
4
W uzasadnieniu wniosku pełnomocniczka wskazała, że wysokość
wynagrodzenia adwokackiego znajduje oparcie w § 13 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – 75 % stawki
minimalnej, jako że pełnomocnik nie prowadził sprawy w drugiej instancji w
momencie sporządzania skargi kasacyjnej. Stawkę minimalną zaś określa § 12 ust.
1 pkt 2 i wynosi ona 75 % stawki obliczonej na podstawie § 6, a zatem kwotę 2.700
zł.
Postanowieniem z 31 maja 2011 r. Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu sprawy w przedmiocie wniosku
pełnomocnika powódki o uzupełnienie wyroku Sądu Apelacyjnego Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych z 26 maja 2011 r. postanowił uzupełnić wskazany wyżej
wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 26 maja 2011 r. w ten sposób, że dodał punkt VII
o treści: „przyznaje adwokatowi J. G. wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym w kwocie 2.490,75 zł, w
tym należny podatek od towarów i usług i nakazał wypłacić tę kwotę ze Skarbu
Państwa (kasa Sądu Apelacyjnego).
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w wyroku nie zawarto rozstrzygnięcia o
kosztach procesu w postępowaniu kasacyjnym, chociaż Sąd Najwyższy uchylając
wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 20 stycznia 2010 r. wyrokiem z dnia 3 grudnia
2010 r. w sprawie I PK 88/10 przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego
rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego. Sąd
Apelacyjny wskazał, iż zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) stawka minimalna w
sprawach z zakresu prawa pracy o wynagrodzenie za pracę lub odszkodowanie
inne niż wymienione w punkcie 4 wynosi 75% stawki obliczonej na podstawie § 6
od wartości wynagrodzenia lub odszkodowania będącego przedmiotem sprawy. W
myśl § 6 pkt 6 tego rozporządzenia stawka minimalna w przy wartości przedmiotu
sprawy powyżej 50.000 zł do 200.000 zł wynosi 3.600 zł. Mając na względzie
przedmiot roszczeń powódki (odszkodowanie w kwocie 100 000 zł i renta
5
wyrównawcza w kwocie 400 zł miesięcznie) stawka minimalna w niniejszej sprawie
wynosi zatem 2.700 zł (3.600 zł x 75% = 2.700 zł). Zgodnie z § 13 ust. 4 pkt 2
powołanego wyżej rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej
przez adwokata, który nie prowadził sprawy w drugiej instancji stawka minimalna w
postępowaniu kasacyjnym wynosi 75% stawki minimalnej, nie mniej niż 120 zł.
Skoro, jak wskazano wyżej, stawka minimalna w niniejszej sprawie wynosi 2.700 zł,
to stawka minimalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przez
pełnomocnika, który nie prowadził sprawy w drugiej instancji wynosi 2.025 zł (2.700
zł x 75% = 2.025 zł), przy czym stosownie do § 2 ust. 3 powołanego wyżej
rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej
udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty za czynności z tytułu
zastępstwa prawnego sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług,
obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (2.025 zł + 23% = 2.490,75 zł).
Wobec powyższego rozstrzygnięcia, pełnomocniczka powódki pismem
z 24 czerwca 2011 r. cofnęła zażalenie w części, tj. w zakresie punktu II i ponad
2.066,40 zł, albowiem powołanym wcześniej postanowieniem z dnia 31 maja 2011
r. Sąd Apelacyjny uzupełnił wyrok z dnia 26 maja 2011 r. przez dodanie punktu VII.
Postanowieniem z 29 czerwca 2011 r. Sąd Apelacyjny w punkcie 1
postanowił umorzyć postępowanie zażaleniowe w części obejmującej punkt II
zażalenia pełnomocniczki powódki z dnia 31 maja 2011 roku oraz w pkt. 2 umorzył
postępowanie zażaleniowe wywołane wniesieniem zażalenia z dnia 31 maja 2011 r.
w części objętej jego punktem 1 ponad kwotę 2 066,40 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie w części pozostałej po jego częściowym cofnięciu pismem
pełnomocniczki powódki z 24 czerwca 2011 r. i umorzeniu postępowania
zażaleniowego w tej części postanowieniem Sądu Apelacyjnego z 29 czerwca
2011 r. (tj. w części dotyczącej wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym w zakresie
żądania do kwoty 2.066,40 zł) jest uzasadnione, co trafnie przyznał Sąd Apelacyjny
w uzasadnieniu wyroku z 26 maja 2011 r.
6
Wobec powyższego Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39815
§ 1 zdanie
pierwsze k.p.c. orzekł jak w sentencji.