III CZ 23/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-09-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 23/14
POSTANOWIENIE
Dnia 6 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bogumiła Ustjanicz (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa K. M.
przeciwko D. L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 czerwca 2014 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 22 stycznia 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 22 stycznia 2014 r. odrzucił
skargę pozwanego D. L. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 14 października 2011 r. Podkreślił, że w
niniejszej sprawie skarga została wniesiona w dniu 27 grudnia 2013 r., a więc po
upływie dwuletniego terminu biegnącego od dnia uprawomocnienia się wyroku (art.
4246
§ 1 k.p.c.), tj. od dnia 14 października 2011 r.
Pozwany wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego, zarzucając
naruszenie art. 4246
§ 1 k.p.c. Wskazał, że wyrok Sądu Okręgowego w K. został
wydany dnia 14 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym, zaś pozwany
otrzymał odpis tego wyroku dopiero w dniu 28 grudnia 2011 r. i od tego dnia
powinien być liczony termin dwuletni do wniesienia skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4246
§ 1 k.p.c., skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok,
w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się. Od zaskarżonego wyroku
Sądu drugiej instancji nie przysługiwał zwyczajny środek zaskarżenia, zatem
uprawomocnił się on w chwili wydania, czyli dnia 14 października 2011 r. Lege non
distinguente dotyczy to również wyroku wydanego w postępowaniu uproszczonym
po rozpoznaniu przez Sąd apelacji na posiedzeniu niejawnym (art. 50510
§ 2 k.p.c.).
Skarga pozwanego została wniesiona dnia 27 grudnia 2013 r., a więc po upływie
dwóch lat od uprawomocnienia się wyroku.
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 1 i § 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 6 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bogumiła Ustjanicz (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa K. M.
przeciwko D. L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 czerwca 2014 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 22 stycznia 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 22 stycznia 2014 r. odrzucił
skargę pozwanego D. L. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 14 października 2011 r. Podkreślił, że w
niniejszej sprawie skarga została wniesiona w dniu 27 grudnia 2013 r., a więc po
upływie dwuletniego terminu biegnącego od dnia uprawomocnienia się wyroku (art.
4246
§ 1 k.p.c.), tj. od dnia 14 października 2011 r.
Pozwany wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego, zarzucając
naruszenie art. 4246
§ 1 k.p.c. Wskazał, że wyrok Sądu Okręgowego w K. został
wydany dnia 14 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym, zaś pozwany
otrzymał odpis tego wyroku dopiero w dniu 28 grudnia 2011 r. i od tego dnia
powinien być liczony termin dwuletni do wniesienia skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4246
§ 1 k.p.c., skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok,
w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się. Od zaskarżonego wyroku
Sądu drugiej instancji nie przysługiwał zwyczajny środek zaskarżenia, zatem
uprawomocnił się on w chwili wydania, czyli dnia 14 października 2011 r. Lege non
distinguente dotyczy to również wyroku wydanego w postępowaniu uproszczonym
po rozpoznaniu przez Sąd apelacji na posiedzeniu niejawnym (art. 50510
§ 2 k.p.c.).
Skarga pozwanego została wniesiona dnia 27 grudnia 2013 r., a więc po upływie
dwóch lat od uprawomocnienia się wyroku.
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 1 i § 3 k.p.c.).