Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SW 44/14
POSTANOWIENIE
Dnia 10 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)
SSN Roman Kuczyński
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)
w sprawie z protestu wyborczego E. W. i A. P.
przeciwko ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego,
przy udziale:
1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej,
2) Przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej w Warszawie,
3) Prokuratora Generalnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 10 czerwca 2014 r.,
postanawia:
pozostawić protest bez dalszego biegu.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. E. W. i A. P. złożyły protest wyborczy.
Wnoszące protest podniosły, że w dniu 25 maja 2014 r. w Obwodowej Komisji
Wyborczej Nr […] wraz z trzecią osobą „głosowały na tego samego kandydata na
europosła, dzieląc się tą informacją ze sobą nawzajem”. W protokole wyników
głosowania z obwodu Nr […] (umieszczonym na stronie www.pkw.gov.pl) widnieje
tylko jeden głos oddany na popartego przez nie kandydata. Zdaniem wnoszących
protest, podobnych do ich sytuacji może być więcej, gdyż według protokołu
2
„oddano kilkanaście rzekomo nieważnych głosów”. W takiej sytuacji mają więc
wątpliwości „odnośnie do uczciwości całości przeprowadzonych wyborów”.
Państwowa Komisja Wyborcza wniosła o pozostawienie protestu bez
dalszego biegu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 336 Kodeksu wyborczego, do protestów wyborczych i
postępowania w sprawie stwierdzenia ważności wyborów do Parlamentu
Europejskiego stosuje się odpowiednio przepisy art. 241-246 tego Kodeksu. W
myśl art. 241 § 3 Kodeksu wyborczego, wnoszący protest powinien sformułować w
nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje
zarzuty. Przedmiotem zarzutów może być dopuszczenie się przestępstwa
przeciwko wyborom lub naruszenie przepisów Kodeksu wyborczego dotyczących
głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ
na wynik wyborów (art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego). W niniejszej sprawie
wnoszące protest nie przedstawiły ani nie wskazały żadnych dowodów dotyczących
podniesionych zarzutów, nie wyjaśniając nawet, jak nazywał się kandydat na
europosła, na którego głosowały, ani z jakiej listy kandydował, przez co ich protest
jest niedopuszczalny. W Kodeksie wyborczym nie przewidziano wzywania
wnoszącego protest przez Sąd Najwyższy do uzupełnienia tego rodzaju braków
protestu. Protest niespełniający warunków z art. 241 Kodeksu wyborczego
pozostawia się bez dalszego biegu (art. 243 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu
wyborczego).
Z tych względów postanowiono jak w sentencji.