V CZ 39/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-09-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 39/14
POSTANOWIENIE
Dnia 18 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSA del. do SN Katarzyna Polańska-Farion
w sprawie z powództwa C. K., A. Z.
i A. F.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w N.
o uchylenie uchwały,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 czerwca 2014 r.,
zażalenia powoda C. K.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 lutego 2014 r.
oddala zażalenie i zasądza od powoda C.
K. na rzecz pozwanej kwotę 120 (sto dwadzieścia)
zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 21 lutego 2014 r. odrzucił apelację
powoda C. K. od wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 24 maja 2013 r. na
podstawie art. 373 k.p.c. jako niedopuszczalną. W uzasadnieniu wskazał, że
apelacja ta została wniesiona od orzeczenia nieistniejącego. Wprawdzie powód w
piśmie procesowym z dnia 7 listopada 2012 r. zgłosił, obok zawartego w pozwie
żądania uchylenia uchwały walnego zgromadzenia pozwanej Spółdzielni
Mieszkaniowej z dnia 26 czerwca 2012 r., również żądanie stwierdzenia
nieważności tej uchwały, jednak Sąd Okręgowy w zaskarżonym wyroku poprzestał
na orzeczeniu w przedmiocie uchylenia uchwały, oddalając powództwo w tym
zakresie.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód C. K. wniósł o jego
uchylenie i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego,
zarzucając Sądowi Apelacyjnemu naruszenie art. 373 w związku z art. 370 i art.
367 § 1 k.p.c. przez błędne uznanie, że apelacja została skierowana przeciwko
orzeczeniu nieistniejącemu.
W odpowiedzi na zażalenie pozwana wniosła o jej oddalenie i zasądzenie
na jej rzecz od skarżącego kosztów postepowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Z sentencji wyroku Sądu Okręgowego, przeciwko któremu skarżący
skierował apelację oraz z uzasadnienia tego orzeczenia jednoznacznie wynika,
że zawarte w nim rozstrzygnięcie odnosi się wyłącznie do żądania pierwotnie
zgłoszonego w pozwie, tj. żądania uchylenia uchwały organu pozwanej Spółdzielni.
Wyłącznie to żądanie zostało wskazane w komparycji wyroku jako przedmiot
rozpoznania i rozstrzygnięcia i do tego tylko żądania ograniczone zostały pisemne
motywy orzeczenia. Trafnie zatem Sąd Apelacyjny uznał, że apelacja powoda,
wywiedziona przeciwko rozstrzygnięciu oddalającemu żądanie stwierdzenia
nieważności uchwały trafiła w „próżnię”, gdyż orzeczenie taki nie zostało podjęte.
Wniosku tego nie poważają skutecznie argumenty skarżącego wskazujące na
3
wzajemne relacje między zgłoszonymi przez niego ostatecznie żądaniami,
determinujące właściwą kolejność ich rozpoznania.
W sytuacji, gdy sąd nie orzekł o całości żądania lub o wszystkich żądaniach
pozwu, strona może - stosownie do art. 351 § 1 k.p.c. - złożyć wniosek
o uzupełnienie orzeczenia; jeżeli zaś wnosi środek odwoławczy dotyczący
przedmiotu nieobjętego rozstrzygnięciem w sentencji orzeczenia, to środek ten
podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny z powodu braku substratu zaskarżenia.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSA del. do SN Katarzyna Polańska-Farion
w sprawie z powództwa C. K., A. Z.
i A. F.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w N.
o uchylenie uchwały,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 czerwca 2014 r.,
zażalenia powoda C. K.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 lutego 2014 r.
oddala zażalenie i zasądza od powoda C.
K. na rzecz pozwanej kwotę 120 (sto dwadzieścia)
zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 21 lutego 2014 r. odrzucił apelację
powoda C. K. od wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 24 maja 2013 r. na
podstawie art. 373 k.p.c. jako niedopuszczalną. W uzasadnieniu wskazał, że
apelacja ta została wniesiona od orzeczenia nieistniejącego. Wprawdzie powód w
piśmie procesowym z dnia 7 listopada 2012 r. zgłosił, obok zawartego w pozwie
żądania uchylenia uchwały walnego zgromadzenia pozwanej Spółdzielni
Mieszkaniowej z dnia 26 czerwca 2012 r., również żądanie stwierdzenia
nieważności tej uchwały, jednak Sąd Okręgowy w zaskarżonym wyroku poprzestał
na orzeczeniu w przedmiocie uchylenia uchwały, oddalając powództwo w tym
zakresie.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód C. K. wniósł o jego
uchylenie i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego,
zarzucając Sądowi Apelacyjnemu naruszenie art. 373 w związku z art. 370 i art.
367 § 1 k.p.c. przez błędne uznanie, że apelacja została skierowana przeciwko
orzeczeniu nieistniejącemu.
W odpowiedzi na zażalenie pozwana wniosła o jej oddalenie i zasądzenie
na jej rzecz od skarżącego kosztów postepowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Z sentencji wyroku Sądu Okręgowego, przeciwko któremu skarżący
skierował apelację oraz z uzasadnienia tego orzeczenia jednoznacznie wynika,
że zawarte w nim rozstrzygnięcie odnosi się wyłącznie do żądania pierwotnie
zgłoszonego w pozwie, tj. żądania uchylenia uchwały organu pozwanej Spółdzielni.
Wyłącznie to żądanie zostało wskazane w komparycji wyroku jako przedmiot
rozpoznania i rozstrzygnięcia i do tego tylko żądania ograniczone zostały pisemne
motywy orzeczenia. Trafnie zatem Sąd Apelacyjny uznał, że apelacja powoda,
wywiedziona przeciwko rozstrzygnięciu oddalającemu żądanie stwierdzenia
nieważności uchwały trafiła w „próżnię”, gdyż orzeczenie taki nie zostało podjęte.
Wniosku tego nie poważają skutecznie argumenty skarżącego wskazujące na
3
wzajemne relacje między zgłoszonymi przez niego ostatecznie żądaniami,
determinujące właściwą kolejność ich rozpoznania.
W sytuacji, gdy sąd nie orzekł o całości żądania lub o wszystkich żądaniach
pozwu, strona może - stosownie do art. 351 § 1 k.p.c. - złożyć wniosek
o uzupełnienie orzeczenia; jeżeli zaś wnosi środek odwoławczy dotyczący
przedmiotu nieobjętego rozstrzygnięciem w sentencji orzeczenia, to środek ten
podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny z powodu braku substratu zaskarżenia.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.