Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SW 32/14
POSTANOWIENIE
Dnia 17 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)
w sprawie z protestu wyborczego A. S.
przeciwko ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego,
przy udziale:
1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej,
2) Prokuratora Generalnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 czerwca 2014 r.,
postanawia:
pozostawić protest bez dalszego biegu.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 2 czerwca 2014 r., które wpłynęło do Sądu Najwyższego dnia
3 czerwca 2014 r., A. S. wniósł „Protest wyborczy przeciwko ważności wyborów
posłów - Obywateli Rzeczypospolitej Polskiej do Parlamentu Europejskiego w dniu
25 maja 2014 roku w trybie konstytucyjnego statusu jednostki kryterium
obywatelstwa biorącego się z zasad ustrojowych prawa w Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku”.
W uzasadnieniu wnoszący protest wskazał: „W związku z uzasadnionym
podejrzeniem nieprawidłowości realnego przebiegu głosowania wskazujących na
możliwość dopuszczenia się przestępstwa przeciw wyborom mającego wpływ na
2
ustalenie wyniku wyborów z powodu braku możności dokonania rzeczywistej
weryfikacji przez Państwową Komisję Wyborczą według oświadczeń podanych do
wiadomości publicznej w bezpośrednim przekazie TVP- w dniach 26 i 27 maja 2014
roku, niniejszym przesyłam do rozpatrzenia kompendium dokumentacji dotyczącej
przestrzegania porządku prawa z zakresu kardynalnego principium konstytucyjnego
prawa Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikacji umów międzynarodowych w ramach
działań administracji rządowej:
1. Zawiadomienie z dnia 22 maja 2014 roku do Rządowego Centrum Legislacji
wraz z 14-ma kartami załączników wym. w nim i dot. meritum sprawy;
2. Pismo do Fremantle Media Polska Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialności;
z dnia 22 maja 2014 roku,- wraz z 4-ma kartami dokumentów wym. w treści ;
3. Pismo do Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 28 kwietnia 2014 roku wraz
z 2-ma kartami załączników wyegzemplifikowanych w treści pisma;
4. Pismo do Prezesa Sądu Rejonowego w P. z dnia 17-go października 2012
roku - empiryczny dowód sposobu prowadzenia postępowania w sprawi
przed sądem powszechnym oraz w trybie administracyjnym;
5. Pismo IPN BPR-050-28/2/12 z dnia 20 czerwca 2012 roku + verso verte;
6. Pismo Prokuratora IPN Ko 124/11 z 12 grudnia 2012 roku + verso verte;
7. Zawiadomienie do Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia 8 sierpnia
2013 roku pozostawionego bez odpowiedzi do dnia dzisiejszego;
8. Zawiadomienie do Z-cy Prokuratora Generalnego w IPN z dnia 11 grudnia
2013 roku o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa przeciw
Narodowi i na szkodę Rzeczypospolitej Polskiej + verita verso verte;
9. Suplement do Zawiadomienia z dnia 11 grudnia 2013 roku do Prokuratury w
Komisji Ścigania Zbrodni p-ko Narodowi Polskiemu z dnia 18 grudnia 2013
roku, ponad wszelką wątpliwość obrazujące w sposób ad oculos jak wymaga
prawo - dopuszczenie się przestępstwa mającego wpływ na sposób
głosowania i ogłoszenie do publicznej wiadomości wyniku wyborów. + v-v.
W związku z powyższym wobec faktu jak zostało przedstawione na wstępie,
wnoszę z mocy art. 82 Konstytucji RP o nadanie biegu w powyższej sprawie”.
Prokurator Generalny pismem z dnia 6 czerwca 2014 r. wniósł o
pozostawienie protestu bez dalszego biegu.
3
W uzasadnieniu wskazano, że wnoszący protest wyborczy powinien zgodnie
z art. 241 § 3 Kodeksu wyborczego sformułować w nim zarzuty dotyczące jego
naruszenia, albo dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom - mające
wpływ na wynik wyborów, jak też przedstawić lub wskazać dowody uzasadniające
te zarzuty, czego nie uczynił. Sąd Najwyższy nadaje bowiem dalszy bieg
wniesionemu protestowi wyborczemu jedynie wówczas, gdy ten spełnia warunki
wskazane art. 241 § 3 w związku z art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego, zaś protest
wniesiony przez A. S. ich nie spełnia.
Podniesiono także, że oficjalne wyniki wyborów posłów do Parlamentu
Europejskiego przeprowadzonych w dniu 25 maja 2014 r., zawarte są w
obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 26 maja 2014 r.
opublikowanym w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.
Także Państwowa Komisja Wyborcza pismem z dnia 6 czerwca 2014 r.
wniosła o pozostawienie protestu bez dalszego biegu na podstawie art. 243 § 1 w
związku z art. 336 Kodeksu wyborczego.
W uzasadnieniu wskazano, że wnoszący protest formułuje w nim zarzut
możliwości dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom mającego wpływ na
ustalenie ich wyników, nie wskazuje jednak przy tym, na czym miałoby polegać
przestępstwo, kto je popełnił, ani dowodów jego popełnienia. Zgodnie z art. 241 § 3
Kodeksu wyborczego wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz
przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty. Protest nie
spełnia zatem wymagań formalnych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (Dz. U. Nr 21, poz. 112
ze zm.) w art. 336 stanowi, że do protestów wyborczych i postępowania w sprawie
stwierdzenia ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego stosuje się
odpowiednio przepisy art. 241-246 tej ustawy. Zgodnie z art. 241 § 3 Kodeksu
wyborczego, wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz
przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty. Przedmiotem
zarzutów może być dopuszczenie się przestępstwa przeciwko wyborom,
4
określonego w rozdziale XXXI Kodeksu karnego, mającego wpływ na przebieg
głosowania, ustalenie wyników głosowania lub wyników wyborów lub naruszenie
przepisów kodeksu dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub
wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów (art. 82 § 1).
W treści rozpoznawanego pisma nazwanego protestem (przytoczonej in
extenso) nie sposób się doszukać jakichkolwiek zarzutów, które wskazywałyby - w
ujęciu podmiotowym, jak i przedmiotowym - na dopuszczenie się przestępstwa
przeciwko wyborom, określonego w rozdziale XXXI Kodeksu karnego. Nie
powołano się w nim także na naruszenie przepisów Kodeksu wyborczego
dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów.
Z tych względów na podstawie na podstawie art. 243 § 1 w związku z art. 82
§ 1 Kodeksu wyborczego orzeczono jak w sentencji.