Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 41/14
POSTANOWIENIE
Dnia 27 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Z. B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego
w W.
o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji administracyjnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 27 czerwca 2014 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 15 listopada 2013 r.,
1) oddala zażalenie;
2) nie obciąża powoda kosztami postępowania
zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 15 listopada 2013 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił wniosek A. T.- K. o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu
Okręgowego w W. z dnia 15 kwietnia 2013 r., sygn. akt. … 100/13, oraz odrzucił
apelację powoda od tego wyroku.
Sąd Apelacyjny wskazał, że A. T.- K., działając jako pełnomocnik powoda,
złożył w dniu 15 kwietnia 2013 r. wniosek o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia opisanego wyżej wyroku Sądu pierwszej instancji. Do akt sprawy
załączone zostało pełnomocnictwo udzielone mu przez powoda wraz z umowami
stałego stosunku zlecenia zawartymi w dniu 1 lutego 2010 r., 11 maja 2011 r. i 18
lipca 2011 r. oraz umowa na stałą obsługę prawną z dnia 9 sierpnia 2010 r. Sąd
pierwszej instancji doręczył A. T.- K. odpis wyroku z uzasadnieniem w dniu 7 maja
2013 r. Powód wniósł podpisaną przez siebie apelację w dniu 11 maja 2013 r.
Zarządzeniem z dnia 24 lipca 2013 r. Przewodniczący w Sądzie
Apelacyjnym wezwał A. T.- K. do wykazania, że jako pełnomocnik procesowy
spełnia wymagania przewidziane w art. 87 k.p.c. W szczególności, w przypadku
jeżeli podstawę pełnomocnictwa stanowiła umowa stałego zlecenia, wezwany
został do złożenia rachunków, na podstawie których otrzymywał wynagrodzenie za
wykonywane czynności, księgi przychodów i rozchodów, dowody rozliczeń
podatkowych i inne dokumenty związane z wykonywaniem zlecenia za lata 2010-
2013, wszystko to w terminie tygodniowym, pod rygorem pominięcia czynności
procesowych dokonanych przez niego w sprawie w imieniu powoda. Powyższe
zarządzenie doręczone zostało A. T.- K. w dniu 1 października 2013 r.
W odpowiedzi na nie, złożonej w dniu 28 października 2013 r., A. T.- K.
wyjaśnił, że działa na podstawie umowy stałego zlecenia, prowadzi w imieniu
powoda kilka postępowań sądowych i pozasądowych, za które powód
comiesięcznie opłaca stałe kwoty po 100 zł do 10 - tego dnia każdego miesiąca.
Wystąpił jednocześnie z wnioskiem o wyznaczenie dodatkowego 7-dniowego
terminu na przedstawienie pokwitowań wpłat powoda z tego tytułu.
W tych okolicznościach Sąd Apelacyjny stwierdził, że A. T. – K. odpowiedział
na wezwanie po terminie, który upłyną w dniu 8 października 2013 r. Nie wskazał
przyczyny uchybienia terminowi ani nie złożył wniosku o przywrócenie terminu, co
3
skutkowało pominięciem dokonanych przez niego czynności, w tym czynności
złożenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku Sądu pierwszej instancji z
uzasadnieniem.
Sąd stwierdził również, że A. T. – K. nie wykazał, iż łączący go z powodem
stosunek zlecenia ma charakter trwały, w rozumieniu art. 87 § 1 k.p.c. ani że
podejmował jakiekolwiek czynności wykraczające poza ramy niniejszego procesu.
Z tych przyczyn Sąd Apelacyjny uznał, że A. T. – K. nie mógł występować w
sprawie w charakterze pełnomocnika procesowego powoda, a zatem złożony przez
niego wniosek o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem Sądu
pierwszej instancji podlegał odrzuceniu na podstawie art. 328 § 1 zd. 2 k.p.c., jako
złożony przez osobę nielegitymowaną.
W konsekwencji odrzuceniu na podstawie art. 373 w zw. z art. 370 k.p.c.
podlegała też apelacja złożona przez powoda, jako wniesiona po terminie
przewidzianym w art. 369 § 1 k.p.c.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 386
§ 2 k.p.c. przez nie uchylenie zaskarżonego wyroku i nie przekazanie sprawy
Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, mimo stwierdzenia
wadliwości pełnomocnictwa A. T.- K., co skutkowało nieważnością postępowania
przed Sądem pierwszej instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący w żaden sposób nie podważył ustaleń Sądu drugiej instancji co do
tego, że A. T.- K. nie łączył z powodem stały stosunek zlecenia ani inna umowa
przewidziana w art. 87 § 1 k.p.c., jak również nie zakwestionował oceny Sądu, iż A.
T.- K. nie posiadał uprawnień przewidzianych w tym przepisie, pozwalających na
ustanowienie go pełnomocnikiem procesowym powoda. Nie zarzucił też braku
podstaw do odrzucenia wniosku A. T.-K. o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji, jako złożonego przez osobę
nieuprawnioną ani braku podstaw do odrzucenia apelacji powoda.
Skoro zatem apelacja powoda została prawidłowo odrzucona przez Sąd
Apelacyjny, to brak było jakichkolwiek podstaw do zastosowania art. 386 § 2 k.p.c.,
który ma zastosowanie tylko w sytuacji, gdy apelacja została rozpoznana.
4
Oczywiście bezzasadny jest zatem zarzut naruszenia tego przepisu, zgłoszony jako
jedyny w zażaleniu.
Biorąc to pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 2 i 3 k.p.c. oddalił zażalenie.
Z uwagi na trudną sytuację materialną i życiową powoda Sąd Najwyższy na
podstawie art. 102 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. nie obciążył go kosztami
postępowania zażaleniowego.