V KK 144/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-11-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 144/14
POSTANOWIENIE
Dnia 27 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Stępka
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Karnej w dniu 27 czerwca 2014 r.,
w sprawie K. A.
skazanego z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania wyroku Sądu Okręgowego
w K. z dnia 9 listopada 2010 r., utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego
w P. z dnia 17 października 2013 r.,
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Należy stwierdzić, że instytucja wstrzymania wykonania orzeczenia
przewidziana w art. 532 § 1 k.p.k. ma charakter wyjątkowy, gdyż stanowi
odstępstwo od zasady sformułowanej w art. 9 § 2 k.k.w., zgodnie z którym
orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. Ta wyjątkowość
wskazanej instytucji wynika z samej istoty nadzwyczajnego środka zaskarżenia,
jakim jest kasacja. Zatem wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia
powinno być uzasadnione szczególnymi, wyjątkowymi okolicznościami
prowadzącymi do wniosku, że wykonanie kary przed rozpoznaniem skargi
kasacyjnej spowodowałoby dla skazanego zbyt poważne następstwa.
W niniejszej sprawie autor kasacji nie wykazał, że skazany A. rzeczywiście
poniósłby takie poważne, nieodwracalne następstwa. Tymczasem przedmiotem
rozważań związanych z oceną przez Sąd Najwyższy zasadności złożonego w
trybie art. 532 § 1 k.p.k. wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia nie może
2
być merytoryczna ocena trafności i zasadności podniesionych w kasacji zarzutów.
Zatem zdecydowanie przedwczesne jest twierdzenie, iż zachodzi wysokie
prawdopodobieństwo uchylenia wyroku Sądu odwoławczego i przekazania sprawy
do ponownego rozpoznania w drugiej instancji, skoro fakt ewentualnego
popełnienia przez Sąd Apelacyjny wskazanych w kasacji uchybień nie jest tak
oczywisty, jak utrzymuje obrońca.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w części dyspozytywnej
niniejszego postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 27 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Stępka
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Karnej w dniu 27 czerwca 2014 r.,
w sprawie K. A.
skazanego z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania wyroku Sądu Okręgowego
w K. z dnia 9 listopada 2010 r., utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego
w P. z dnia 17 października 2013 r.,
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Należy stwierdzić, że instytucja wstrzymania wykonania orzeczenia
przewidziana w art. 532 § 1 k.p.k. ma charakter wyjątkowy, gdyż stanowi
odstępstwo od zasady sformułowanej w art. 9 § 2 k.k.w., zgodnie z którym
orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. Ta wyjątkowość
wskazanej instytucji wynika z samej istoty nadzwyczajnego środka zaskarżenia,
jakim jest kasacja. Zatem wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia
powinno być uzasadnione szczególnymi, wyjątkowymi okolicznościami
prowadzącymi do wniosku, że wykonanie kary przed rozpoznaniem skargi
kasacyjnej spowodowałoby dla skazanego zbyt poważne następstwa.
W niniejszej sprawie autor kasacji nie wykazał, że skazany A. rzeczywiście
poniósłby takie poważne, nieodwracalne następstwa. Tymczasem przedmiotem
rozważań związanych z oceną przez Sąd Najwyższy zasadności złożonego w
trybie art. 532 § 1 k.p.k. wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia nie może
2
być merytoryczna ocena trafności i zasadności podniesionych w kasacji zarzutów.
Zatem zdecydowanie przedwczesne jest twierdzenie, iż zachodzi wysokie
prawdopodobieństwo uchylenia wyroku Sądu odwoławczego i przekazania sprawy
do ponownego rozpoznania w drugiej instancji, skoro fakt ewentualnego
popełnienia przez Sąd Apelacyjny wskazanych w kasacji uchybień nie jest tak
oczywisty, jak utrzymuje obrońca.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w części dyspozytywnej
niniejszego postanowienia.