Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KK 121/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Grubba
SSN Jacek Sobczak
Protokolant Anna Janczak
w sprawie P. G.
skazanego z art. 87 § 1a k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 25 czerwca 2014 r.
kasacji, wniesionej przez Prokuratora na korzyść skazanego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w O.
z dnia 10 grudnia 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o
karze i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi
Rejonowemu w O.
U Z A S A D N I E N I E
Sąd Rejonowy w O wyrokiem nakazowym z dnia 10 grudnia 2013 r., sygn.
VII W …/13, uznał P. G. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 87 § 1a k.w. i
2
na podstawie tego przepisu skazał go na karę jednego miesiąca ograniczenia
wolności, polegającą na wykonaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele
społeczne w wymiarze 40 godzin; na podstawie art. 87 § 4 k.w. orzekł nadto zakaz
prowadzenia pojazdów nie mechanicznych w ruchu lądowym na okres roku. Na
podstawie art. 119 k.p.s.w. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił obwinionego od
ponoszenia kosztów sądowych.
Wyrok nie został przez żadną ze stron zaskarżony i uprawomocnił się w dniu
21 grudnia 2013 r.
Kasację w sprawie wniósł Prokurator Generalny, który na podstawie art. 110
§ 1 k.p.s.w. zaskarżył wyrok na korzyść obwinionego w części dotyczącej
orzeczenia o karze. Na podstawie art. 111 k.p.s.w., art. 526 § 1 k.p.k. oraz art. 537
§ 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 112 k.p.s.w. wyrokowi temu zarzucił rażące naruszenie
prawa materialnego mające istotny wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 87 § 1a k.w.,
poprzez wymierzenie na podstawie tego przepisu kary jednego miesiąca
ograniczenia wolności, a więc nieprzewidzianej w sankcji tego przepisu, zarazem
surowszej niż kara grzywny, przewidziana m.in. w przywołanym art. 87 § 1a k.w. W
konkluzji Prokurator wniósł o uchylenie wyroku w części orzeczenia o karze i
przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi
Rejonowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna, ponieważ wyrok Sądu
Rejonowego zapadł z rażącym naruszeniem prawa materialnego.
Uwadze orzekającego w rozważanej sprawie Sądu uszło, że czyn z art. 87 §
1a k.w. zagrożony jest alternatywnie karą aresztu albo grzywny w wysokości nie
niższej niż 50 złotych. Przepis ten nie przewiduje jednak kary ograniczenia wolności.
Tym samy Sąd Rejonowy orzekając wobec obwinionego P. G. karę miesiąca
ograniczenia wolności dopuścił się rażącego uchybienia w obszarze prawa
materialnego, które miało istotny wpływ na treść wyroku.
Po uchyleniu zaskarżonego wyroku, przy ponownym rozpoznawaniu sprawy,
Sąd Rejonowy powinien mieć na uwadze nie tylko kary, jakie przewiduje art. 87 §
1a k.w., tj. karę aresztu albo grzywny nie niższą niż 50 zł, ale także treść art. 18 k.w.
Ustawodawca w przepisie tym określił katalog kar, wymieniając je w kolejności od
3
najsurowszej (areszt) do najłagodniejszej (nagana). Zgodnie z treścią tego przepisu,
kara ograniczenia wolności jest surowszą od kary grzywny, zaś karą łagodniejszą
jest kara nagany. Stąd też, mając na uwadze powyższe rozważania oraz fakt, że
kasacja została wywiedziona na korzyść obwinionego P. G., rozpoznający
ponownie sprawę Sąd Rejonowy będzie mógł orzec karę łagodnieją od kary
ograniczenia wolności, przewidzianą w art. 87 § 1a k.w.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak w części
dyspozytywnej wyroku.

II KK 121/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia