Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 42/14
POSTANOWIENIE
Dnia 30 lipca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
w sprawie z wniosku P. D.
o wznowienie postępowania
po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2014 r.,
zażalenia wniesionego przez skazanego
na zarządzenie Sędziego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 maja 2014 r.,
o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
We wniosku o wznowienie postępowania skazany P. D. domagał się
wznowienia postępowania, podnosząc istnienie uzasadnionych wątpliwości co do
bezstronności SSO T. W., rozpoznającego sprawę w drugiej instancji, która to
okoliczność stała się skarżącemu wiadoma już po dacie wydania wyroku przez Sąd
Okręgowy w R., lecz zaistniała przed wydaniem tego wyroku (tj. zarzut obrazy art.
41 § 1 k.p.k.).
Zarządzeniem z dnia 19 maja 2014 r. sędzia II Wydziału Karnego Sądu
Apelacyjnego na podstawie art. 530 § 2 k.p.k. w zw. z art. 545 § 1 k.p.k. odmówił
przyjęcia „osobistego” wniosku o wznowienie postępowania argumentując, że
wniosek skazanego o wznowienia postępowania wskazuje na inne podstawy niż
wymienione w art. 540 i art. 540a i 540 b k.p.k.
2
W zażaleniu na to zarządzenie skazany stwierdził, że pomimo braku
podstaw do przyjęcia wniosku o wznowienie, Sąd powinien rozpatrzyć jego wniosek
przez pryzmat nowych, nie znanych wcześniej okoliczności.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne.
W zaskarżonym zarządzeniu prawidłowo uznano, że w postępowaniu o
wznowienie postępowania „odpowiednie” zastosowanie znajduje art. 530 k.p.k. w
zw. z art. 545 § 1 k.p.k. co oznacza, iż wniosek o wznowienie postępowania
podlega kontroli dokonywanej przez prezesa sądu bądź upoważnionego sędziego.
W ramach kontroli warunków formalnych wniosku o wznowienie postępowania
badaniu podlega, między innymi, wskazanie podstaw do wznowienia postępowania.
Z recypowanego do postępowania wznowieniowego art. 530 § 2 in fine k.p.k. (art.
545 § 1 k.p.k.) wynika, że odmowa przyjęcia kasacji może nastąpić, gdy oparto ją
na innych powodach niż wskazane w art. 523 § 1 k.p.k. Stosując ten przepis
odpowiednio w postępowaniu o wznowienie postępowania należy przyjąć, że
również odmowa przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania może nastąpić,
gdy we wniosku wskazano inne podstawy niż wymienione w art. 540 i art. 540a i
540 b k.p.k. (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 1 lipca 2010 r., IV KZ
39/10, R-OSNKW 2010, poz. 1373; i z dnia 28 maja 2009 r., III KZ 22/09, OSNKW
2009, z. 7, poz. 59).
Poza sporem jest, iż unormowanie zawarte art. 545 § 2 k.p.k. wymaga, by
wniosek o wznowienie postępowania, jeżeli nie pochodzi od prokuratora, był
sporządzony i podpisany przez adwokata albo radcę prawnego. Niedopełnienie
przez stronę tego obowiązku powoduje, iż złożony przezeń wniosek jest obarczony
brakiem formalnym, do którego uzupełnienia należy stronę wezwać w trybie w art.
120 § 1 k.p.k. Jednakże w sytuacji, gdy z wniosku o wznowienie postępowania
złożonego przez stronę wyraźnie wynika, że domaga się wznowienia postępowania
w oparciu o inne powody niż wymienione w art. 540 i art. 540a i 540b k.p.k., to
wówczas nie ma potrzeby wzywania strony do uzupełnienia wskazanego braku
formalnego wniosku, czy też rozpoznawania złożonego równocześnie wniosku o
wyznaczenie z urzędu adwokata albo radcę prawnego do sporządzenia i
3
podpisania wniosku o wznowienie postępowania (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 28 maja 2009 r., III KZ 22/09, OSNKW 2009, z. 7, poz. 59).
W „osobistym” wniosku o wznowienie postępowania skazany domagał się
wzruszenia prawomocnych wyroków na podstawie innych okoliczności niż
wymienione w art. 540 i art. 540a i 540 b k.p.k. Zasadnie zatem w rozpoznawanej
sprawie, w oparciu o przepisy wskazane w podstawie prawnej zaskarżonego
rozstrzygnięcia, odmówiono przyjęcia wniosku skazanego o wznowienie
postępowania.
Kierując się przedstawionymi wyżej względami, Sąd Najwyższy orzekł jak na
wstępie.
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13