II KK 212/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:21-08-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 212/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 20 sierpnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący)
SSN Andrzej Ryński
SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Protokolant Ewa Oziębła
w sprawie B. C.
ukaranej z art. 121 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
w dniu 20 sierpnia 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść
od wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 12 lutego 2014 r.
uchyla zaskarżony wyrok w zakresie orzeczenia o karze i
sprawę w tej części przekazuje do ponownego rozpoznania
Sądowi Rejonowemu.
2
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w W. po rozpoznaniu sprawy w postępowaniu nakazowym,
wyrokiem z dnia 12 lutego 2014 r. sygn. akt … 1414/13, uznał B. C. winną tego, że:
I. w dniu 27 grudnia 2012 r. w W. na stacji PKP W. T., pomimo nieuiszczenia
dwukrotnie nałożonej na nią kary pieniężnej określonej w taryfie, po raz trzeci w ciągu
roku, bez zamiaru uiszczenia należności wyłudziła przejazd koleją PKP, jadąc
pociągiem nr […] na trasie W. – L., na łączną kwotę 541,60 zł, na szkodę Koleje […]
Sp. z. o.o.,
tj. o czyn z art. 121 § 1 k.w.;
II. w dniu 13 lutego 2013 r. w W. na stacji PKP W. W., pomimo nieuiszczenia dwukrotnie
nałożonej na nią kary pieniężnej określonej w taryfie, po raz trzeci w ciągu roku, bez
zamiaru uiszczenia należności wyłudziła przejazd koleją PKP, jadąc pociągiem nr […]
na trasie W. – S., na łączną kwotę 549,96 zł, na szkodę Koleje […] Sp. z. o.o.,
tj. o czyn z art. 121 § 1 k.w.
i za to, na podstawie art. 121 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. skazał ją na karę 2 miesięcy
ograniczenia wolności polegającego na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na
cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie.
Wyrok, niezaskarżony przez strony, uprawomocnił się bez postępowania
odwoławczego w dniu 28 lutego 2014 r.
Kasację od tego wyroku na korzyść obwinionej w zakresie orzeczenia o
karze wniósł Prokurator Generalny. Zarzucając wyrokowi rażące i mające istotny
wpływ na treść orzeczenia naruszenie prawa materialnego, to jest art. 20 § 1 k.w.,
oraz art. 9 § 2 k.w. polegające na wymierzeniu obwinionej B. C. za popełnienie 2
wykroczeń z art. 121 § 1 k.w. na podstawie art. 9 § 2 k.w. kary 2 miesięcy
ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej
kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, pomimo
tego, że w świetle art. 20 § 1 k.w. kara ograniczenia wolności wymierzona za
wykroczenie trwa 1 miesiąc, wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jako oczywiście zasadna podlegała uwzględnieniu w trybie określonym w
art. 535 § 5 k.p.k. Kodeks wykroczeń w art. 20 § 1 k.w. przewiduje możliwość orzeczenia za
wykroczenie kary ograniczenia wolności w wymiarze 1 miesiąca. Tak więc wydając wyrok
3
nakazowy za dwa wykroczenia z art. 121 § 1 k.w. sąd nie miał prawnej możliwości, także
stosując art. 9 § 2 k.w., orzec kary dwóch miesięcy ograniczenia wolności. Przepis art. 9 § 2
k.w., który wskazuje, iż wymierza się za dwa lub więcej wykroczeń jedną karę w granicach
zagrożenia przewidzianego w przepisie przewidującym najsurowszą karę, a więc w sposób
autonomiczny określa sposób wymierzenia kary w przypadku zbiegu realnego wykroczeń,
nie daje podstawy do orzeczenia kary ograniczenia w innym wymiarze niż 1 miesiąc.
Wymierzając zatem karę dwóch miesięcy ograniczenia wolności Sąd Rejonowy w W.
rażąco naruszył przepis art. 20 § 1 k.w., co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego
wyroku, albowiem doprowadziło do orzeczenia kary, która w takim wymiarze nie mogła
zostać orzeczona.
Z tych powodów konieczne było uchylenie wyroku w zaskarżonej części i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w zakresie orzeczonej kary.
Orzekając karę sąd I instancji powinien mieć na uwadze, aby kara orzeczona za
dwa wykroczenia uwzględniała to, iż uchylenie wyroku w tej części nastąpiło na
skutek uwzględnienia kasacji na korzyść obwinionej.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 20 sierpnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący)
SSN Andrzej Ryński
SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Protokolant Ewa Oziębła
w sprawie B. C.
ukaranej z art. 121 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
w dniu 20 sierpnia 2014 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść
od wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 12 lutego 2014 r.
uchyla zaskarżony wyrok w zakresie orzeczenia o karze i
sprawę w tej części przekazuje do ponownego rozpoznania
Sądowi Rejonowemu.
2
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w W. po rozpoznaniu sprawy w postępowaniu nakazowym,
wyrokiem z dnia 12 lutego 2014 r. sygn. akt … 1414/13, uznał B. C. winną tego, że:
I. w dniu 27 grudnia 2012 r. w W. na stacji PKP W. T., pomimo nieuiszczenia
dwukrotnie nałożonej na nią kary pieniężnej określonej w taryfie, po raz trzeci w ciągu
roku, bez zamiaru uiszczenia należności wyłudziła przejazd koleją PKP, jadąc
pociągiem nr […] na trasie W. – L., na łączną kwotę 541,60 zł, na szkodę Koleje […]
Sp. z. o.o.,
tj. o czyn z art. 121 § 1 k.w.;
II. w dniu 13 lutego 2013 r. w W. na stacji PKP W. W., pomimo nieuiszczenia dwukrotnie
nałożonej na nią kary pieniężnej określonej w taryfie, po raz trzeci w ciągu roku, bez
zamiaru uiszczenia należności wyłudziła przejazd koleją PKP, jadąc pociągiem nr […]
na trasie W. – S., na łączną kwotę 549,96 zł, na szkodę Koleje […] Sp. z. o.o.,
tj. o czyn z art. 121 § 1 k.w.
i za to, na podstawie art. 121 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. skazał ją na karę 2 miesięcy
ograniczenia wolności polegającego na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na
cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie.
Wyrok, niezaskarżony przez strony, uprawomocnił się bez postępowania
odwoławczego w dniu 28 lutego 2014 r.
Kasację od tego wyroku na korzyść obwinionej w zakresie orzeczenia o
karze wniósł Prokurator Generalny. Zarzucając wyrokowi rażące i mające istotny
wpływ na treść orzeczenia naruszenie prawa materialnego, to jest art. 20 § 1 k.w.,
oraz art. 9 § 2 k.w. polegające na wymierzeniu obwinionej B. C. za popełnienie 2
wykroczeń z art. 121 § 1 k.w. na podstawie art. 9 § 2 k.w. kary 2 miesięcy
ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej
kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, pomimo
tego, że w świetle art. 20 § 1 k.w. kara ograniczenia wolności wymierzona za
wykroczenie trwa 1 miesiąc, wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jako oczywiście zasadna podlegała uwzględnieniu w trybie określonym w
art. 535 § 5 k.p.k. Kodeks wykroczeń w art. 20 § 1 k.w. przewiduje możliwość orzeczenia za
wykroczenie kary ograniczenia wolności w wymiarze 1 miesiąca. Tak więc wydając wyrok
3
nakazowy za dwa wykroczenia z art. 121 § 1 k.w. sąd nie miał prawnej możliwości, także
stosując art. 9 § 2 k.w., orzec kary dwóch miesięcy ograniczenia wolności. Przepis art. 9 § 2
k.w., który wskazuje, iż wymierza się za dwa lub więcej wykroczeń jedną karę w granicach
zagrożenia przewidzianego w przepisie przewidującym najsurowszą karę, a więc w sposób
autonomiczny określa sposób wymierzenia kary w przypadku zbiegu realnego wykroczeń,
nie daje podstawy do orzeczenia kary ograniczenia w innym wymiarze niż 1 miesiąc.
Wymierzając zatem karę dwóch miesięcy ograniczenia wolności Sąd Rejonowy w W.
rażąco naruszył przepis art. 20 § 1 k.w., co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego
wyroku, albowiem doprowadziło do orzeczenia kary, która w takim wymiarze nie mogła
zostać orzeczona.
Z tych powodów konieczne było uchylenie wyroku w zaskarżonej części i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w zakresie orzeczonej kary.
Orzekając karę sąd I instancji powinien mieć na uwadze, aby kara orzeczona za
dwa wykroczenia uwzględniała to, iż uchylenie wyroku w tej części nastąpiło na
skutek uwzględnienia kasacji na korzyść obwinionej.